Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Space structure and open space recreation in time dimensions

Szilágyi K., Zelenák F., Fekete O.

Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie

|

2016

|

T. 44

277--282

EN

The public demand for urban parks, citizens’ use and habits are different in every age and region. But do public parks have some eternal, unchanging values in a field of social welfare? Can we regard the idea as a value, which brought to life the 18th century public park movement in today’s rushing, tinsel and digital world? Can we find any general aspect in park use forms, which is true, even to the casual visitor or a tourist in a historical garden or a daily guest in an average city park. The Budapest Városliget is one of the world’s first urban park, in some ways perhaps the first. The site was used for urban recreation from mid-18th century, and then the city of Pest decided to develop a public park to increase the livability of the city. The plan was drawn up by Heinrich Nebbien between 1813-1816. Although Nebbien’s plan realized partly due to the lack of resources, in the capital’s life the Városliget have been acting - with changing functions and space structure- as a vital part of the open space recreation for 200 years. This article focuses on the role of urban public parks, and analyses the relationship between changing space structure and use on the example of Városliget. The Városliget analysis is based on the structural and park user surveys, which were made during the last three decades. The history of the urban park clearly illustrates that cramming new functions beyond the historical outdoor recreational activities has not increased the value of the park, but significantly deteriorate what is value and what makes the park loveable. It is almost understandable that the park is not on the international tourism program, it does not appear on the map of the capital’s iconic creations, institutions. But it could be there. Everything predestines for it: two centuries of history, the idea of its birth and creation, its location in the city structure, its current old and valuable trees. The Városliget is a value in itself, without stuffing and subsuming with new institutional functions.

PL

Wymagania publiczne stawiane parkom miejskim, sposoby użytkowania i przyzwyczajenia mieszkańców miast różnią się, w zależności od wieku i regionu. Ale czy parki publiczne mają jakieś odwieczne, niezmienne wartości w dziedzinie uzdrawiania społeczeństwa? Czy w dzisiejszym pędzie, blichtrze i cyfrowym świecie, ideę, która powołała do życia XVIII wieczny ruch parków publicznych, możemy postrzegać, jako wartość? Czy możemy odnaleźć uniwersalny aspekt w sposobie użytkowania parków, który będzie sprawdzał się, nawet w przypadku zwyczajnych użytkowników, turystów zwiedzających ogrody historyczne czy też osób codziennie odwiedzających zwyczajne parki? Budapeszt Városliget jest jednym z pierwszych światowych parków miejskich, w niektórych aspektach prawdopodobnie najwcześniejszym. Miejsce to było użytkowane, jako teren do rekreacji od połowy XVIII w., wtedy miasto Peszt zadecydowało o rozwoju parku publicznego, aby poprawić jakość życia w mieście. Park został zaprojektowany przez Heinricha Nebbiena w latach 1813-1816. Pomimo, że plan Nebbiena został zrealizowany częściowo, ze względu na brak środków, to Városliget zaczął funkcjonować w życiu stolicy, przyczyniając się do zmiany funkcji i struktury przestrzennej, jako istotna część otwartej przestrzeni do rekreacji, użytkowanej przez kolejne 200 lat. Artykuł dotyczy roli miejskich parków publicznych i analizy relacji pomiędzy zmieniającą się strukturą przestrzenną i sposobem użytkowania, na przykładzie parku Városliget. Analizy parku opierały się na badaniach struktury i użytkowników parku i zostały wykonane w ciągu ostatnich trzech dekad. Historia parku miejskiego czytelnie obrazuje, że wprowadzanie nowych funkcji, poza funkcją historyczną, jaką był otwarty teren rekreacji, nie zwiększyło wartości parku, ale przyczyniło się do znaczącej degradacji wartości i czynników, dzięki którym park cieszył się sympatią użytkowników. Częściowo zrozumiałe jest, że park nie jest objęty międzynarodowym programem turystycznym i nie figuruje na mapie kulturowych dzieł i instytucji stolicy. Ale może się tam znaleźć. Wszystko na to wskazuje: trwająca dwa wieki historia parku, idea jego powstania i kreacji, lokalizacja w strukturze miasta, zabytkowy i warto- ściowy drzewostan. Városliget jest wartością samą w sobie, bez tworzenia i podporządkowywania się nowym instytucjom i funkcjom. does not refer in this case to spatial chaos which can be a result of implementation of Local Spatial Management Plan.

2

The influence of changes in the city infrastructure on the type of parks illustrated by the Szczytnicki Park in Wrocław

Pierścionek B.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 5-A

173--187

EN

The paper is an continuation of author’s reflections about the historical parks in Wrocław, which beauty is in danger of loss due to man's activities. The focus of the paper is on the very controversial issue of recent years – building the inner city ring road in Wrocław. The planned location of the ring road crosses Szczytnicki Park – one of the oldest historical parks in the city. The project included the location of a four-lane street on the edge of the park and crossing far coherent historical urban complex (the components of this complex are remarkable modernistic building such as: UNESCO WHO Heritage site – Centennial Hall, Zoological Garden, WUWA Exhibition Area, Olimpic Stadium and housing estates Sępolno and Biskupin) generates multifaceted social conflicts.

PL

Artykuł stanowi kontynuację rozważań autorki, dotyczących zabytkowych parków Wrocławia, których piękno może zostać wkrótce utracone w wyniku działalności człowieka. Główny nacisk położono na bardzo kontrowersyjny w ostatnich latach temat budowy obwodnicy śródmiejskiej Wrocławia, której planowany bieg przecina Park Szczytnicki, jedno z najstarszych zabytkowych założeń parkowych miasta. Projekt przeprowadzenia w obrzeżach parku czteropasmowej drogi, przecinającej spójny dotąd zabytkowy kompleks urbanistyczny, którego elementy stanowią wybitne osiągnięcia architektury modernistycznej (m.in. wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO Hala Stulecia, Ogród Zoologiczny, teren wystawy WUWA, Stadion Olimpijski oraz osiedla Sępolno i Biskupin), generuje wielopłaszczyznowe konflikty społeczne.

3

Problemy rewaloryzacji i ochrony parków historycznych w centrum miasta na przykładzie Ogrodu Krasińskich w Warszawie

Fortuna-Antoszkiewicz B., Gawłowska A., Łukaszkiewicz J., Rosłon-Szeryńska E.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2012

|

R. 109, z. 6-A

145--166

PL

Ogród Krasińskich jest parkiem zabytkowym (1676 r.) o bogatej historii, usytuowanym w centrum Warszawy. Od 1768 r. pełni on funkcje publicznego parku miejskiego. Ogród posiada współcześnie całkowicie odmienne uwarunkowania funkcjonalno-przestrzenne i przyrodnicze od tych z okresu przekształceń pod koniec XIX w. Konstruktywna rewaloryzacja tego typu parku jest w związku z tym wyzwaniem niezwykle trudnym. Wiąże się ona z problemami, które można rozważać w czterech podstawowych aspektach: kompozycyjnym, przyrodniczym, programowym i ekonomicznym. Pojawia się pytanie, czy historia tego ogrodu, stan środowiska i uwarunkowania funkcjonalno-przestrzenne współczesnego dużego miasta pozwalają na dokonywanie rewaloryzacji parku jedynie na drodze ścisłej rekonstrukcji? Wydaje się, że osiągnięcie pełnej czystości stylowej parku z końca XIX w. nie jest współcześnie możliwe. Bardziej słuszną drogą rewaloryzacji może okazać się przeprowadzenie twórczych działań, prowadzących do niezbędnych odstępstw od pierwowzoru.

EN

Krasińskich Garden is a heritage park with a rich history (it was founded in 1676), located in downtown of Warsaw. Since 1768, it has become a public urban park. Garden has recently completely different spatial, functional and natural conditions compare to period of the last transition from the late nineteenth century. Constructive restoration of this kind of park is therefore an extremely difficult challenge. It involves issues that may be considered in four main aspects: compositional, natural, programmatic and economical. The question arises whether the history of the garden, the environment, functional and spatial determinants of a contemporary big city allow one to do restoration of the park only through the strict reconstruction? It seems that to achieve park’s pure style from the late nineteenth century, isn’t today possible. A more fair way of the restoration might be to carry out creative activities leading to the necessary changes from the original composition.