Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Historyczna analiza konstrukcyjna wrocławskich zbiorników gazu z XIX i XX wieku

Berkowski P., Kosior-Kazberuk M.

Materiały Budowlane

|

2017

|

nr 11

97--99

PL

Na przełomie XIX i XX w. we Wrocławiu funkcjonowały cztery zakłady gazownicze, produkujące gaz na potrzeby miasta. Trzy z nich przestały wytwarzać gaz miejski jeszcze w pierwszym trzydziestoleciu XX w., natomiast najmłodszy, otwarty w 1906 r., działał jeszcze w latach 90. Jednymi z najbardziej charakterystycznych obiektów w tych zakładach były stalowe zbiorniki cylindryczne, z kopulastym przekryciem, służące do przechowywania gazu. W najstarszych obiektach konstrukcja obudowująca zbiorniki była murowana, o rzucie kołowym. W okresie późniejszym konstrukcję prowadzącą powłoki zbiorników stanowiły przestrzenne ramy stalowe, złożone ze słupów, powiązanych ryglami i stężeniami. W artykule przedstawiono krótką analizę historyczną i konstrukcyjną dotyczącą zbiorników gazu, opracowaną na podstawie dokumentacji archiwalnej.

EN

At the turn of the 19th and 20th centuries there were four gas plants operating in Wrocław and producing gas for the city. Three of these plants ceased to produce urban gas in the 1st thirties of the 20th century, while the youngest one, opened in 1906, continued to operate till the 90s. One of the most characteristic buildings in these plants were steel cylindrical tanks for gas storage with dome cover. In the oldest structures the housing construction of the tanks was made of brick/stone masonry in a form of circular silos. Later, the shell-guiding structures were spatial steel frameworks composed of poles, linked by beams and bracings. The paper presents a brief historical and structural analysis of gasholders, based on archival documentation.

2

Changes in the area of protected plant communities in the middle Vistula River valley in the second half of the 20th century

Kowalska A.

Polish Journal of Ecology

|

2012

|

Vol. 60, nr 1

19-30

EN

This research sought to indicate changes in the area of plant communities designated for protection in part of the middle Vistula river valley. The study concerned the 50-year period 1949-2001, with the changes registered cartographically. The study area (about 905 km2) is located between the Sanna confluence above Annopol and Góra Kalwaria (from km 295 to km 482 of the river course). The analysis of changes determined the general trends of the natural environment transformation in the second half of 20th century that helped to indicate areas that should be protected additionally. Nineteen types of habitats listed in legal statutes (Habitats Directive etc.) were identified in the chosen part of the valley. Over 50 years, grassland communities have undergone the most significant modifications. Vegetation changes reveal a tendency of a lowering of the water level or a change in the horizontal movement of water as well as of aggradation (increased sediment accumulation) in the river-channel. There are indications that two specific areas should be protected additionally because of the definite presence of valuable natural habitats.

3

Zmiany koryta Niemna w ciągu 200 lat (na odcinku od Hożej do Mielnika)

Plit Joanna

Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego

|

2010

|

nr 13

78--87

PL

Od wieków i aż po dzień dzisiejszy Niemen spontanicznie kształtował swoją koryto, obserwowane zmiany przebiegu rzeki uwarunkowane były naturalnymi czynnikami, najczęściej związane były z powodziami. Rzeka nie jest obwałowana, poza wybudowaniem Kanału Augustowskiego (którego ujściowy odcinek znajduje się na badanym terenie) nie prowadzono żadnych dużych prac hydrotechnicznych. Wpływ działalności człowieka obserwować można w dolinie, od średniowiecza polegał on głównie na odlesieniu terenów, osuszanie podmokłości i rolniczym użytkowaniu ziemi.

EN

For centuries, and up until today, Neman spontaneously shaped its riverbed. The observed changes in the river course were conditioned by the natural factors, most frequently associated with floods. The river is not walled, and except for the constructions linked with the Augustów Canal (whose mouth segment is situated on the area considered) no larger‐scale hydro‐engineering works have been conducted. The influence of human activity can be observed in the valley – since the Middle Ages it consisted mainly in deforestation of the land, drying of the swampy areas and agricultural use of land.

4

Metoda określania wartości założeń alejowych jako przyczynek ich ochrony w krajobrazie otwartym

Kubus M., Nowakowska M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2007

|

R. 104, z. 5-A

149-150

PL

Aleje są wyrazistą formacją krajobrazową. Ich rys dziejowy sięga najdawniejszych czasów w historii kultury. W dziejach kultywowania krajobrazu, odgrywały istotną rolę w formowaniu kompozycji parkowych, ogrodowych, miejskich, podmiejskich i wiejskich. Są znakomitym eksperymentem kompozycyjnym oraz przyrodniczym - dzięki stosowaniu różnych gatunków. Obecnie w Polsce, wiele wartościowych alej, także tych, które posiadają status zabytkowy - znajduje się w stanie zagrożenia, którego przyczyny są różne. Autorzy na podstawie własnych badań i projektów, proponują metodę kultywacji wartościowych alej w polskim krajobrazie.

EN

Alleys are distinctive landscape formations, and their story dates back to the most remote periods in the history of culture. Considering the landscape cultivation history, they played an essential role in forming park, garden, urban, suburban and rural compositions. They make excellent composition and nature experiments, owing to the use of various wood species in them. Presently, many alleys in Poland, including those of a historical status, are endangered, for various reasons. Based on their own research and projects, the authors offer a method of preserving valuable alleys in the Polish landscape.

5

Disappearance of ponds in the younger pleistocene landscapes of Pomerania

Pieńkowski P.

Journal of Water and Land Development

|

2000

|

no. 4

55-68

EN

The paper present the results of apreliminary historical analysis of changes in the occurrence and dimensions of ponds situated in the region of younger Pleistocene landscapes of Pomerania. The analysis was based on the comparison of topographical maps from 1888 and 1980. The area under study - 3200 km² - covered the region of the end moraine along with a fragment of fluvial plain zone of Mysliborz Lake District. Basing on the analyses of cartographic materials, the location of ponds with various forms of utilisation was established, their size and character of the surrounding zone was determined, the scale of pond disappearance was calculated and the area of its greatest intensity was established. It was found that out of 5433 ponds present on maps from the end of 19th century merely 31 % were left by the 80-ies of the 20th century. Majority of the ponds disappeared on the field area, the least on the built-up areas. Among 2690 midfield ponds, which in both the 19th and 20th century were located on the field areas 59 % disappeared completely, part of them underwent the process of land forming and only 28 % retained open water surface.

PL

Krajobraz Północnej Europy tworzą liczne formy polodowcowe, a wśród nich bezodpływowe zagłębienia terenowe wypełnione wodą, nazywane oczkami wodnymi. Oczka wodne, zwłaszcza śródpolne ulegają procesowi lądowienia, który w dużej mierze modyfikowany jest działalnością człowieka. W artykule przedstawiono wyniki analizy zmian w występowaniu czek wodnych na wybranym fragmencie Pomorza Szczecińskiego. Analizę przeprowadzono na podstawie map topograficznych w skali 1:25 000, a także zdjęć lotniczych z lat 1947 i 1996. Obszar badań, liczący 3200 km², obejmował obszar moreny czołowej wraz z fragmentem strefy sandrowej Pojezierza Myśliborskiego. Na podstawie analizy materiałów kartograficznych ustalono rozmieszczenie oczek na różnych formach użytkowania, odczytano ich wielkość i rodzaj pasa otaczającego zbiornik, wyliczono stopień zanikania oczek oraz ustalono obszary największego jego natężenia. Stwierdzono m.in., że z liczby 5433 oczek wodnych występujących na mapach z końca XIX w. pozostało do lat 80. XX w. zaledwie 31%. Najwięcej oczek zanikło na obszarze pól, a najmniej w terenie zabudowanym. Spośród 2690 oczek śródpolnych, które zarówno w XIX i XX wieku znajdowały się na obszarze pól, całkowicie zanikło 59%, część uległa procesowi lądowienia, a tylko 28% zachowało otwarte lustro wody. Dominowały małe zbiorniki do 0.2 ha, które w XIX w. stanowiły 86% wszystkich zbiorników do powierzchni 1 ha. One też zanikły w największym stopniu, a ich straty wyniosły 83%. Zbiorniki, których lustro wody graniczyło na mapach bezpośrednio z polem, zanikły w 80%, natomiast w najmniejszym stopniu zanikły oczka otoczone drzewami, tylko w 53%. Zaobserwowano również powstanie nowych zbiorników, głównie w miejscach wydobycia piasku, żwiru i torfu, a także w uprzednio zmeliorowanych zagłębieniach, gdzie w wyniku zniszczenia lub ograniczenia sprawności starej sieci melioracyjnej pojawiła się ponownie woda.