Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Legnica's Grenadier Barracks as a cultural capital in the urban space

Rudnicka-Bogusz Marta M.

Architectus

|

2021

|

Nr 1 (65)

21--30

EN

The purpose of the article was to demonstrate that in garrison towns, barracks are a cultural capital because they are on many levels the carriers of intangible heritage and tradition related to the presence of the army in historic towns. Second incentive was an introduction to the discussion on their protection through suitable revalorization from the point of view of preserving their typological characteristics. The article presents a synthetic description of the evolution of Legnica garrison before World War II, the development of the Grenadier barracks complex at Hutników Street in Legnica and a detailed stylistic analysis of the 19th century buildings making up the complex. In the course of the research, it was possible to establish the determinants thanks to which the historical barracks of Legnica are not only the features of the city, its resource, but its cultural capital, i.e. a resource that can be used both materially and ideologically to build prestige etc. Legnica became a garrison town at the turn of the 19th and 20th centuries, which significantly affected the cultural landscape, population and realestate market. Majestic barracks, built with state money, proved the government’s special attention and enhanced the aesthetic value of the city’s landscape. An ascetic, yet expressive style helped build an impression of the wealth of the state that founded the barracks and the clearly defined typology of complexes allowed for their immediate recognition in the urban space. A vast supply of barracks was one of the reasons why post war the military took up seat in Legnica, which is also one of the founding myths of the city. That is why it is so important that the barracks in the garrison cities are revitalized with respect to historiographic values as exemplified by the Grenadier Complex, and not rebuilt, densified or demolished. The regeneration efforts must observe the plan and architectural form of buildings, which are the hallmarks of military architecture.

PL

Celem artykułu było ukazanie, iż koszary stanowią kapitał kulturowy w miastach garnizonowych, ponieważ są na wielu płaszczyznach nośnikiem niematerialnego dziedzictwa i tradycji wiążących się z obecnością wojska w historycznych ośrodkach miejskich. Praca stanowi też wprowadzenie do dyskusji o właściwych drogach rewaloryzacji zespołów koszarowych z punktu widzenia zachowania ich wyróżników typologicznych.W artykule naszkicowano historię garnizonu legnickiego przed II wojną światową, dokonano prezentacji rozwoju zespołu koszarowego grenadierów przy ul. Hutników oraz przeprowadzono szczegółową analizę stylistyczną XIXwiecznych budynków składających się na zespół. W toku badań udało się ustalić determinanty, dzięki którym historyczne zespoły koszarowe Legnicy nie stanowią jedynie cechy miasta, jego zasobu, ale jego kapitał kulturowy, czyli taki zasób, którym można się zarówno w sposób materialny, jak i ideowy posługiwać do budowania prestiżu itp. Na przełomie XIX i XX w. Legnica stała się miastem garnizonowym, co miało znaczący wpływ na krajobraz kulturowy i strukturę ludności. Pałacowe gmachy koszar budowane za państwowe pieniądze były dowodem szczególnego zainteresowania rządzących i podnosiły walory estetyczne krajobrazu miasta. Za pomocą ascetycznej, jednak wyrazistej stylistyki budowano wrażenie bogactwa państwa fundującego koszary, a jednoznacznie określona typologia zespołów pozwalała na ich natychmiastowe rozpoznanie w przestrzeni miejskiej. Rozległa sieć koszar była jedną z przyczyn umieszczenia tu jednostek wojskowych po wojnie, co również stanowi jeden z mitów założycielskich miasta. Dlatego tak ważne jest, aby w miastach garnizonowych koszary podlegały rewitalizacji z poszanowaniem wartości historiograficznych – czego doskonałym przykładem jest adaptacja koszar grenadierów – a nie przebudowie, dogęszczeniu lub wyburzeniom. Adaptacji dokonywać należy z poszanowaniem planu i formy architektonicznej, które są wyróżnikami architektury wojskowej.

2

Współczesne wieże Barcelony i ich rola w kompozycji hybrydowej struktury urbanistycznej metropolii

Gyurkovich M.

Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie

|

2016

|

T. 44

243--266

PL

Metropolia Barcelońska należy do pierwszej dziesiątki aglomeracji miejskich Europy. Uwarunkowania geograficzne i przyrodnicze – położenie pomiędzy morzem, a równolegle do niego przebiegającymi, zalesionymi pasmami górskimi rozdzielonymi szerokimi dolinami rzek miały znaczący wpływ na uformowanie się hybrydowej struktury urbanistycznej. Jej sercem pozostaje założona przez Fenicjan u stóp wzgórza Montjuic, w naturalnym porcie Barcelona, która przez ponad dwa tysiące lat rozwijała się wraz z sąsiednimi miejscowościami wypełniając tkanką miejską coraz to nowe fragmenty naturalnego krajobrazu. Monumentalne gmachy i budynki wysokie, powstające we wszystkich okresach historycznych, informowały o potędze miasta, wyznaczając miejsca ważne zarazem dla jego kompozycji urbanistycznej i statusu. Ostatnie dekady nie przyniosły w tej tendencji rewolucyjnych zmian. Zmieniły się natomiast formy architektoniczne tych najbardziej emblematycznych w skali metropolii budowli.

EN

The metropolis of Barcelona is one of the first ten Europe’s urban agglomerations. The geographic and natural conditions of the city - located in the area between the sea and the forested mountain ranges running parallel to the coast and divided by broad river valleys – have considerably influenced the formation of its hybrid urban structure. The heart of the agglomeration is still Barcelona, established by the Phoenicians in a natural port at the foot of the Montjuic hill, growing together with its neighbouring towns for more than two thousand years now, incessantly filling one fragment of natural landscape after another with urban fabric. Monumental edifices and high-rise buildings erected in all historic periods have been informing visitors of the power of the city and at the same time defining places which are important for its urban composition and status. Recent decades have brought no revolutionary changes in this trend. What has changed, though, are the architectural forms of those most emblematic structures in the scale of the metropolis.

3

The role and significance of archaeological heritage in the contemporary urban space

Stala K.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 6-A

197--215

EN

Archaeological heritage comes under special protection owing to its subtlety and non-renewability of stratigraphic context and is closely connected with the surroundings. Relics of the past unveiled during archaeological explorations in the centre of a city or within its confines, which by law should remain in situ, may favourably affect the spatial development of the city, improve the economy of the region by increasing or intensifying tourism. The author emphasises the fact that the contemporary approach to the exposition of archaeological heritage need not be restricted to the form of reservation which creates a kind of a separate place of “historical sacrum”, but should incorporate it into the tissue of the city, revitalising the unveiled relics. Recently it has been an increasingly common phenomenon, proving the changes in the approach to the possibility of creation in the historic space of a city. The examples of the latest realizations presented in the article show the present-day tendencies in preservation design and heritage protection as well as a trend in the changes taking place.

PL

Dziedzictwo archeologiczne podlega szczególnej ochronie ze względu na swoją delikatność i nieodnawialność kontekstu stratygraficznego i jest także ściśle związane z otoczeniem. Odkryte w trakcie badań archeologicznych w centrum miasta lub w obrębie jego granic relikty przeszłości, które ze względów formalno-prawnych powinny pozostać in situ, mogą wpłynąć korzystnie na rozwój przestrzenny miasta, poprawić ekonomikę regionu poprzez rozwinięcie ruchu turystycznego lub jego zintensyfikowanie. Autorka zwraca uwagę, że współczesne podejście do ekspozycji dziedzictwa archeologicznego nie musi ograniczać się jedynie do formy rezerwatu tworzącego w przestrzeni publicznej rodzaj wyizolowanego miejsca o charakterze historycznego sacrum, lecz powinno inkorporować je ponownie w tkankę miasta, rewitalizując odsłonięte relikty. Jest to ostatnimi czasy zjawisko coraz częstsze, świadczące o zachodzących zmianach w podejściu do możliwości kreacji w przestrzeni historycznej miasta. Przytoczone w artykule przykłady najnowszych realizacji pokazują obecne tendencje w projektowaniu konserwatorskim i ochronie dziedzictwa oraz kierunek zachodzących przemian.

4

The idea of a historic city. Heritage and creation

Kadłuczka A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 12-A

29--39

EN

Author addresses the issue of sustainability of the market square formula in the historical cities as public space, which to this day remains an attractive urban form. Against this background, it outlined the theory has been the continuity of composition of the city based on the balance between creation and cultural heritage.

PL

Autor podejmuje zagadnienie trwałości formuły rynku w miastach historycznych jako przestrzeni publicznej, która do dziś pozostaje atrakcyjną formą urbanistyczną. Na tym tle zarysowana została teza o ciągłości kompozycyjnej miasta opartej na równowadze pomiędzy kreacją a dziedzictwem kulturowym.

5

Średniowieczny rynek jako "serce miasta" : (na przykładzie rynku Skawiny w Małopolsce)

Kuśnierz-Krupa D., Krupa M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2008

|

R. 105, z. 3-A

119-125

PL

W artykule omówiono problem rynku jako "serca miasta" historycznego. Prześledzono funkcję jaką pełnił oraz jego kształt na przestrzeni epok, poczynając od greckiej agory, poprzez rzymskie forum, rynek miasta średniowiecznego, renesansowego, kończąc na jego funkcji w XXI w. Zagadnienie ukazano na przykładzie średniowiecznego rynku w podkrakowskiej Skawinie, który nieprzerwanie od XIV wieku jest niekwestionowanym centrum układu urbanistycznego. Opisano jego historię i przeanalizowano układ w powiązaniu z kompozycją całego miasta. W podsumowaniu postawiono pytanie o dalsze losy rynku miasta historycznego i jego miejsce na początku XXI w. na przykładzie rynku w Skawinie. Wskazano pilną potrzebę rewaloryzacji tego historycznego układu urbanistycznego, podkreślając rolę, jaką pełni do dzisiaj, będąc centrum życia publicznego, kulturalnego i towarzyskiego Skawiny.

EN

The article addresses the problem of the market square perceived as the heart of a historic city. The function it fulfilled and its shape have been followed throughout the centuries, starting with the Greek agora, through the Roman forum, the market square of a medieval and Renaissance city, and ending with its function in the 21st century. The issue was exemplified by the medieval market square in Skawina, near Kraków, which has uninterruptedly been the unquestionable centre of urban layout, since the 14th century. Its history was described here, and its layout was analysed in connection with the composition of the whole town. In the conclusion of the work the question was posed concerning further fate of the historic city market square and its place at the beginning of the 21st century, on the example of the Skawina market square. The urgent need to restore this historic urban layout was pointed out by emphasizing the role it has played so far, as the centre of public, cultural and social life in Skawina.

6

Ochrona wartości kulturowych miast a urbanistyka

Kuśnierz K., Kłosek-Kozłowska D.

Wiadomości Konserwatorskie

|

2007

|

Nr 21

93

PL

Rozpowszechniona przed kilkoma tygodniami publikacja książkowa Danuty Kłosek-Kozłowskiej dotyczy szeroko rozumianej problematyki ochrony miast zabytkowych. Została wydana przez Oficynę Wydawniczą Politechniki Warszawskiej jako praca naukowa w serii Architektura.

EN

Widespread few weeks before the publication of a book by Danuta Klosek-Kozlowska concerns the issue of the protection of historic cities. Was published by the Publishing House of Warsaw University of Technology as a research paper in a series of Architecture.

7

Planning and designing for sustainable development of a historic city. The case study of Kraków

Zuziak K.Z.

Environment Protection Engineering

|

2006

|

Vol. 32, nr 1

27-34

EN

The paper deals with the examples of strategic programmes, spatial plans and development projects designed according to the principles of sustainable development. The doctrine of sustainable development and its consequences for spatial planning are explained. It includes both theoretical background and practical impact. Then some planning and designing responses are examined. A new strategy for the development of the city of Krakow and the plan of its structure development are taken as the background for the discussion of specific cases. In particular, the author discusses integrated urban transport policies and "integrated heritage conservation" concepts as well as urban revitalization project proposals in comparison with present trends of suburbanization in metropolitan area of Krakow.

PL

Omówiono przykłady planów zagospodarowania przestrzennego i programów strategicznych sporządzonych zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego. Punktem wyjścia rozważań jest wyjaśnienie zasad praktycznego wdrażania teoretycznych koncepcji odpowiadających idei równoważenia rozwoju w odniesieniu do podstawowych rodzajów polityki i strategii rozwojowej miasta oraz instrumentów sterowania rozwojem przestrzennym. Akcent położono na problemy integrowania polityki transportowej i energetycznej z działaniami samorządów terytorialnych. Działania te są podejmowane w ramach lokalnych programów rewitalizacji terenów poprzemysłowych i pokolejowych w strefach śródmiejskich miast historycznych. Strategie rewitalizacji miasta są doskonałą okazją do kojarzenia zasad "zintegrowanej konserwacji dziedzictwa" z przedsięwzięciami inwestycyjnymi, które powinny promować formy transportu zbiorowego i zachowania transportowe sprzyjające oszczędzaniu energii. Przykłady projektów ilustrujących te zasady zaprezentowano na tle rozstrzygnięć planistycznych podjętych w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. Krakowa oraz w uchwalonej ostatnio strategii rozwoju miasta.

8

Cytadela Petersberg w Erfurcie jako przykład kompleksowej rewitalizacji

Leonowicz J., Skrzyńska A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2005

|

R. 102, z. 13-A

103-119

PL

Stolica Turyngii - Erfurt - to miasto historyczne, będące niegdyś siedzibą biskupów i książąt Moguncji. Do najważniejszych jego zabytków należą niewątpliwie katedra i kościół św. Sewera, wzniesione tuż obok siebie na stromym wzgórzu katedralnym. Za nimi zaś, na łagodniejszym nieco wzgórzu Petersberg, wznosi się twierdza, zbudowana raczej przeciwko miastu niż dla jego obrony, obecnie, dzięki niezwykle konsekwentnie prowadzonej rewitalizacji, serce i powód dumy Erfurtu. Dzieje Petersbergu sięgają wieków średnich, kiedy na wzgórzu działał benedyktyński klasztor oraz istniała romańska bazylika. Szkoła klasztorna stała się zaczątkiem powstałego w 1392 r. uniwersytetu erfurckiego. Warowna historia wzgórza zaczyna się w XVII stuleciu. Na przestrzeni wieków Petersberg był fortyfikowany w trzech etapach. W latach 1665.1707 powstały umocnienia w stylu nowowłoskim (Antonio Petrini), następnie w okresie 1707.1726 nastąpiła modernizacja w stylu nowofrancuskim (Maximilian von Welsch),a za panowania Fryderyka Wilhelma III - w latach 1815-1868 - według szkoły nowopruskiej. Od lat 70. XIX w. datuje się schyłek świetności cytadeli. Od tego czasu już nigdy nie miała ona pełnić funkcji bojowych, jakkolwiek praktycznie do 1990 r. zawsze znajdowała się we władaniu wojska. Pierwsze działania konserwatorskie zostały podjęte po zjednoczeniu Niemiec. Najbardziej owocne były lata 2000.2003, kiedy to z rozmachem zrealizowano większą część szeroko zakrojonych planów. Rewitalizacja obejmowała nie tylko poszczególne obiekty na wzgórzu, lecz również odbudowę znaczenia przestrzennego Petersbergu w skali miasta. Obecnie trwają dalsze prace zmierzające ku temu, by dawna cytadela z szeregiem budowli historycznych stała się "ogrodem nad miastem". Wzgórze stopniowo odzyskuje dawny splendor i staje się przedmiotem dumy mieszkańców. Poprzez ich włączenie do prac renowacyjnych twierdza zaczęła wrastać w świadomość i tożsamość współczesnego Erfurtu.Ten godny pozazdroszczenia sukces nie byłby możliwy bez starannego planowania całego przedsięwzięcia i ścisłej współpracy wielu urzędów i instytucji.

EN

The capital of Thuringen, Erfurt, is a historic city, which once was the seat of bishops and dukes of Mainz. The cathedral and St. Severus Church belong to the most important monuments. On the neighbouring hill there is the Petersberg citadel, which was built rather against the proud city than for its protection. Nowadays, it can be called the heart and jewel of the city, thanks to the successful revitalization. The history of Petersberg dates from the Middle Ages when it belonged to the Benedictines, who erected there their monastery and a Romanesque basilica. Benedictine school gave later the beginning to the Erfurt University, which was founded in 1392. Starting from the 17th century, Petersberg was fortified in three stages: firstly, in 1665-1707 in the new Italian system (by Antonio Petrini), than in 1707-1726 in new French system (by Maximilian von Welsch) and finally according to the principles of the Prussian fortification system in 1815-1868.From 1870-ties dates the slow decline of Petersberg's meaning. Although it stayed in military possession until 1990, it completely lost its combat function. When in 1990 Germany united, the monument conservation begun. It reached its peak in the years 2000-2003 when most of ambitious plans were realized. Not only the separate worthy buildings were renovated, but also the spatial impact of the citadel in the city context has been restored. It could not have been possible without careful planning of the process, co-operation of several city council departments and public participation of the inhabitants of Erfurt. The citadel regains its splendour and a vision of Petersberg as a green garden above the city is being materialized.