Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Towards the integrated protection of historic networked architectural resource of water towers in Western Poland

Barełkowski Robert

Przestrzeń i Forma

|

2023

|

nr 53

9--42

EN

The present paper treats the network of railway water towers as a group of architectural objects forming the system of multi-dimensional connections - historic networked architectural resource (HiNAR). HiNAR functions within dimensions: technological one, reflecting technical and processrelated basis of the erection and functioning of towers as railway facilities; the organisational one as an object serving specific transport connections; the typological one at levels – local/regional, national or international. Perceiving a single tower as an architectural object does not allow to assess its significance and thus to correctly categorise the object in connection with the needs of conservator’s protection, as it is necessary to accept the role that it may be serving in a broader dimension.

PL

W niniejszym artykule sieć kolejowych wież ciśnień rozpatrywana jest jako grupa obiektów architektonicznych tworzących system wielowymiarowych powiązań – zabytkowy zasób sieciowy architektury (HiNAR). HiNAR funkcjonuje w wymiarach: technologicznym, odzwierciedlającym techniczno-procesualne podstawy powstania i funkcjonowania wież jako obiektów kolejowych; organizacyjnym, jako obiekt obsługujący konkretne połączenia komunikacyjne; typologicznym, w skalach – lokalnej/regionalnej, krajowej lub międzynarodowej. Postrzeganie pojedynczej wieży jako obiektu architektonicznego nie pozwala ocenić jej znaczenia, a co za tym idzie, skategoryzować w sposób prawidłowy obiektu pod względem potrzeb ochrony konserwatorskiej, konieczne jest bowiem uznanie roli, jaką może ona pełnić w szerszym wymiarze.

2

The railway water towers resource in Western Poland in the years 1870-1965 versus the international resource

Barełkowski Robert, Szaflik Władysław

Przestrzeń i Forma

|

2022

|

nr 52

211--254

EN

It has been intended to present international typological, formal and chronological relations of these types of structures in the context of the selected technical and technological solutions that would influence the emergence of architectural structures. Railway infrastructure used to develop both with reference to specific actions undertaken within the framework of activities of state administration as well as constituted the expression of universal needs and technological requirements. The essence of this analysis is to recognise which of these typologies can be referred to as functioning within the national resource and which within the international one.

PL

Intencją jest ukazać międzynarodowe relacje typologiczne, formalne oraz chronologiczne tego typu obiektów, w kontekście wybranych rozwiązań technicznych i technologicznych, które rzutowały na powstawanie form architektonicznych. Infrastruktura kolejowa rozwijała się zarówno w odniesieniu do konkretnych działań podejmowanych w ramach działań administracji kraju, jak i stanowiła wyraz ogólnych potrzeb i wymagań technologicznych. Istotą tej analizy jest rozpoznanie, które z typologii są typologiami funkcjonującymi w zasobie krajowym, a które w zasobie międzynarodowym.

3

Railway water towers of Western Poland– historic networked architectural resource and its typological structure

Barełkowski Robert

Przestrzeń i Forma

|

2021

|

nr 48

283--332

EN

The article reports on the identification of the inventory of the water towers in Western Poland, the territory consisting of nine main administrative units called voivodeships. It presents the inventory of water towers both in statistical and locational terms, diagnosing architectural typologies and examining the quantitative parameters of the resource as well as its distribution in particular voivodeships. An attempt has been made here to show the resource by postulating the introduction of the concept of historic networked architectural resource (HiNAR). In this particular case, the element of historic heritage must be considered in the context of the network of buildings, as its component, so that it should be possible to read its meaning and the historical values accumulated in particular structures. This approach enables us to look more precisely at the changes in the formation of architectural form in subsequent decades.

PL

Artykuł relacjonuje rozpoznanie zasobu kolejowych wież ciśnień w Polsce Zachodniej, terytorium złożonego z dziewięciu głównych jednostek administracyjnych nazywanych województwami. Prezentuje on zasób wież w ujęciu statystycznym i lokalizacyjnym diagnozując typologie architektoniczne i badając parametry ilościowe zasobu oraz rozkład zasobu w poszczególnych województwach. Podjęto tu próbę ukazania zasobu postulując wprowadzenie pojęcia zabytkowego zasobu sieciowego architektury - historic networked architectural resource (HiNAR). W tym szczególnym przypadku element dziedzictwa historycznego musi być rozpatrywany w kontekście sieci obiektów, jako jego składnik, aby możliwe było odczytanie jego znaczenia i zakumulowanych w danej substancji wartości zabytkowych. Ujęcie to pozwala w precyzyjniejszy sposób przyjrzeć się zmianom kształtowania formy architektonicznej w kolejnych dekadach.

4

Dziedzictwo architektoniczne (ratusz oraz pałac) miasta Dukla na Podkarpaciu

Kuśnierz-Krupa Dominika, Figurska-Dudek Joanna, Malczewska Joanna

Wiadomości Konserwatorskie

|

2019

|

Nr 57

30--37

PL

Niniejszy artykuł dotyczy dziedzictwa kulturowego średniowiecznego miasta Dukla, położonego na Podkarpaciu. Opisano w nim dwa szczególnie cenne obiekty, które znajdują się na terenie ośrodka: ratusz oraz pałac. Celem przeprowadzonych studiów jest zwrócenie uwagi na potencjał dziedzictwa kulturowego miasta, w tym przede wszystkim na wartości materialne i niematerialne omawianych obiektów, a także na potrzebę ich ochrony, dokumentowania i udostępnienia.

EN

This article addresses the cultural heritage of the medieval town of Dukla, located in the Podkarpacie Region. It describes two particularly valuable buildings located in the town: the town hall and the palace. The aim of the carried out studies is highlighting the potential of the cultural heritage in the town, and especially the tangible and intangible value of the discussed objects, as well as the need to protect, document and make them accessible to the public.

5

Krajobraz kulturowy Røros - wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO

Kuśnierz-Krupa D., Kuśnierz K.

Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie

|

2018

|

T. 46

649--660

PL

Przedmiotowy artykuł dotyczy zabytkowego miasta Røros, które od 1980 roku jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Røros położone jest nad rzeką Glommą, w środkowo-wschodniej Norwegii, w regionie Sør-Trøndelag. Osadnictwo na tym terenie rozwinęło się około połowy XVII wieku w związku z odkryciem bogatych złóż miedzi. Z tego okresu do naszych czasów przetrwała nie tylko tradycja górnicza miejscowości, ale także drewniane domy, system transportu wodnego oraz relikty dawnej huty i maszyn niezbędnych do wydobycia miedzi. Wskazane elementy dziedzictwa kulturowego miasta świadczą o jego wyjątkowości w skali europejskiej, zaś współpraca społeczności lokalnej z władzami na polu ochrony i rewaloryzacji tego zespołu jest godna naśladowania. Zdaniem Autorów taka współpraca jest niezbędna aby proces ochrony i rewaloryzacji dziedzictwa kulturowego przebiegał właściwie, czego dowodem jest właśnie Røros.

EN

This article presents the historic town of Røros, which has been inscribed into the UNESCO World Heritage List since 1980. Røros is located on the river Glomma, in central and eastern Norway, in the Sør-Trøndelag region. Settlement in this area developed around the mid-17th century when rich copper deposits were discovered. Not only the mining tradition of the town from that period, but also timber houses, a water transport system and relics of a former foundry as well as machines used for copper mining have survived until the present. The indicated elements of the cultural heritage of the town confirm its unique character on the European scale, while the cooperation between the local community and authorities in order to protect and revalorise the complex is exemplary. According to the Authors, such cooperation is indispensable for the process of protection and revalorisation of cultural heritage to run smoothly, of which Røros is proof.

6

Badania czasu pogłosu wnętrza kaplicy Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Warszawie

Marchacz M., Żaba A.

Budownictwo i Inżynieria Środowiska

|

2017

|

Vol. 8, no. 3

133--139

PL

W artykule przedstawiono badania pogłosowości wnętrza zabytkowej kaplicy Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie, nazywanej również Res Sacra Miser (ubogi jest świętością). Celem przeprowadzonych pomiarów było określenie podstawowych parametrów akustycznych wnętrza (w tym czasu pogłosu) oraz próba określenia jakości akustycznej. Pomiary czasu pogłosu prowadzone były metodą zanikową przy wykorzystaniu źródła dźwięku generującego szum różowy. Czas pogłosu dla wnętrza niewypełnionego słuchaczami wyniósł 2,11 s (2,31 s dla 500 Hz). Wypełnienie wnętrza słuchaczami wpłynie pozytywnie na pogłosowość poprzez skrócenie czasu pogłosu we wnętrzu (preferowany zakres dla muzyki wynosi 1,6-1,8 s). Poprawie ulegnie również w takim przypadku zrozumiałość mowy.

EN

Paper presents reverberation time investigations for interior of the monumental chapel of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary’s in Warsaw, also called Res Sacra Miser (miserable is sainthood). Aim of measurements was determining acoustic parameters of interior (incl. reverberation time), and attempt to determines acoustic quality. Measurements were done with using decay method and sound source generating pink noise. Reverberation time for empty interior was 2.11 s (2.31 s for 500 Hz). Interior’s filling by listeners will have positive effect on reverberation time by his shortening (optimum range for music is 1.6-1.8 s for this interior), also speech intelligibility will be better.

7

Badania czasu pogłosu kaplicy karmelitańskiej w dawnym pałacu Kazanowskich w Warszawie

Żaba A., Marchacz M.

Budownictwo i Inżynieria Środowiska

|

2017

|

Vol. 8, no. 3

155--159

PL

W artykule przedstawiono badania czasu pogłosu wnętrza kaplicy znajdującej się w placówce opiekuńczej Caritas Archidiecezji Warszawskiej (dawny pałac Kazanowskich). Kaplica, ze względu na unikatowy zespół siedemnastowiecznych polichromii jest cennym zabytkiem. Celem przeprowadzonych badań było ustalenie warunków pogłosowych panujących we wnętrzu kaplicy, co może być pomocne w ustaleniu sposobów jej przyszłej eksploatacji. Pomiary czasu pogłosu prowadzone były metodą zanikową przy wykorzystaniu źródła dźwięku generującego szum różowy. Czas pogłosu pustego wnętrza wyniósł 2,3 s (2 s dla 500 Hz). Optymalny czas pogłosu wnętrza zależy od rodzaju propagowanego dźwięku (muzyka, mowa). Dla rozpatrywanego wnętrza powinien być krótszy. Wypełnienie wnętrza słuchaczami i wyposażeniem wpłynie pozytywnie na jego skrócenie.

EN

The paper presents acoustic investigations of the chapel placed in care facility of the Caritas of the Warsaw Archdiocese (Kazanowski’s former palace). Chapel, due to 17th century unique collection of the polychromes, is valuable historical treasure. Aim of measurements was determining acoustic parameters of chapel’s interior. It might be helpful in establishing exploitation ways in the future. Measurements were done with using decay method and sound source generating pink noise. Reverberation time for empty interior was 2.3 s (2 s for 500 Hz). Optimum reverberation time for interior depends on kind of propagating sound (music, speech). For considering interior reverberation time should be shorter. Interior’s filling by listeners will have positive effect on reverberation time by his shortening.

8

Restoration of the Liechtenstein Palace

Wehdorn M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 7-A

85--96

EN

After roughly four years of restoration works, the Majorat House of the Princes von und zu Liechtenstein in Vienna was reopened on 9 April 2013. The staterooms of the Liechtenstein City Palace will in future also be accessible to the public. Alongside the staterooms, the new use includes the LGT Bank premises and a three-storey art depot that was lowered below the inner courtyard during the conversion work; in addition, there are also rooms that are available to the Princely family during their stays in Vienna. Not only is the restoration of significance from a cultural policy point of view, it is also of considerable importance for monument conservation in Europe. It is the largest completed restoration in the City of Vienna to apply scientific monument-conservation principles, and is beyond doubt already to be regarded as the standard for the restoration of similar buildings in Europe. The restoration has been honoured not only by the City of Vienna; the conservation project related to the Liechtenstein City Palace also received a special mention by the EU in the form of the Europa Nostra (the voice of Cultural Heritage in Europe) in 2014 and the German Light Design Award 2014 in the museums category.

PL

Po około czterech latach restauracji Dom Ordynacji Książąt von und zu Liechtenstein w Wiedniu został ponownie otwarty 9 kwietnia 2013. Komnaty reprezentacyjne pałacu miejskiego rodziny Liechtenstein będą także w przyszłości dostępne publicznie. Poza komnatami reprezentacyjnymi nowa funkcja zawiera także siedzibę banku LGT i trzykondygnacyjny magazyn zasobu dzieł sztuki, który został zainstalowany pod wewnętrznym dziedzińcem podczas prac adaptacyjnych; ponadto są tam także pokoje dostępne dla rodziny książęcej podczas ich pobytu w Wiedniu. Restauracja ta jest nie tylko znacząca z punktu widzenia polityki kulturalnej, ale także odrywa ważną rolę w konserwacji zabytków w Europie. To największa realizacja restauratorska w mieście Wiedniu, która stosuje naukowe zasady konserwacji zabytków i bez wątpienia może już teraz uchodzić za standard restauracji podobnych budynków w Europie. Restauracja została uhonorowana nie tylko przez miasto Wiedeń; projekt konserwatorski związany z Pałacem Miejskim Liechtensteinów otrzymał także specjalne wyróżnienie Unii Europejskiej w postaci nagrody Europa Nostra (czyli głosu dziedzictwa kulturowego w Europie) i Niemiecką Nagrodę za Projekt Oświetlenia w kategorii muzeów za rok 2014.

9

Issues of identity and identification in the protection of the multicultural architectural heritage in selected spas in the Hutsul region

Czubiński J.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 6-A

59--73

EN

The spa towns situated in the valley of the river Prut in the Hutsul region preserved a little-known but extremely interesting set of historical urban and architectural layouts dating back to the first half of the previous century. Considering the progressing destruction of the multicultural landscape of this region, the need to identify and register them is becoming urgent. Neither the historical architectural objects nor their immediate surrounding are covered by any form of institutional protection. Very often the inhabitants did not identify with the region and they lost their sense of their identity It seems necessary to create legal provisions for their protection and to establish guiding principles for the process of their restoration.

PL

W miejscowościach uzdrowiskowych położonych w dolinie rzeki Prut na Huculszczyźnie zachował się mało znany, lecz niezwykle interesujący zespół historycznych założeń urbanistyczno-architektonicznych powstałych w pierwszej połowie ubiegłego stulecia. W obliczu postępującej destrukcji wielokulturowego krajobrazu tego regionu potrzeba ich rozpoznania i ewidencji wydaje się niezwykle pilna. Zarówno historyczne obiekty architektoniczne, jak i ich otoczenie, nie są objęte ochrona konserwatorską. Nastąpił wyraźny zanik poczucia tożsamości i identyfikacji mieszkańców z regionem. Konieczne wydaje się szybkie stworzenie form prawnych ochrony i zasad postępowania w procesie rewaloryzacji.

10

Rola szczegółu w zachowaniu tożsamości historycznej obiektów zabytkowych

Bręczewska-Kulesza D.

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura i Urbanistyka

|

2009

|

Z. 19

101-108

PL

W artykule poruszono problemy pojawiające się podczas prac remontowych lub modernizacyjnych budynków i zespołów zabytkowych oraz rewitalizacji historycznych części miast. Niestety, nie wszystkie prace prowadzone są zgodnie ze sztuką konserwatorską. Stwarza to wiele zagrożeń dla obiektów zabytkowych, a w skrajnych przypadkach prowadzi do nieodwracalnych zniszczeń. Wśród najczęściej popełnianych błędów wyróżniono: -działania prowadzące do utraty wartości stylowych obiektu, jak zmiana wielkości i form otworów okiennych, drzwiowych, a zwłaszcza witryn sklepowych oraz dachów, niszczenie zabytkowej stolarki, ocieplanie styropianem, nieodpowiednia kolorystyka i materiały, -działania burzące harmonię otoczenia, jak uzupełnianie zabudowy obiektami niedostosowanymi wysokością i gabarytami do istniejących, zasłanianie zabytków nową zabudową czy tworzenie wyłomów w zwartym ciągu zabudowy. W artykule podkreślono również rolę edukacji i pogłębiania świadomości społecznej jako czynników niezbędnych do prowadzenia prawidłowych procesów rewitalizacji.

EN

The article presents problems that occur during repair and modernization works of buildings and historical complexes, as well as renovation of historical parts of cities and other areas with buildings constructed before 1945. Unfortunately, not all works are conducted in accordance with restoration craft. This creates many risks to historical buildings, and in extreme cases it leads to irreparable destruction. The mistakes made most frequently include: - operations leading to the loss of style values of a given building - operations upsetting the harmony of the surrounding The article stresses also the role of education and deepening social awareness as factor necessary for conducting the right revitalization processes.

11

The historical city Kanazawa in Japan’s cityscape policy focusing on the preservation and reuse of class-B historical buildings

Yahagi H., Pawłowska K.

Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego

|

2008

|

nr 10

139--149

12

Ochrona cech indywidualnych architektury zabytkowej

Szumska-Józefiak G.

Architectus

|

2001

|

Nr 1-2(9-10)

61--64

PL

Dzieło sztuki ma swoiste właściwości, które odróżniają je od innych przedmiotów. Ze względu na te właściwości w ochronie zabytków dzieł sztuki stosuje się współcześnie specyficzne zasady postępowania nazywane doktryną konserwatorską. Zadaniem doktryny konserwatorskiej jest formułowanie zasad działań mających na celu ochronę indywidualności dzieła sztuki. To właśnie niepowtarzalna, oryginalna wizja artystyczna (która jest związana z osobowością twórcy, czasem powstania dzieła bądź charakterem miejsca) wyróżnia dzieło sztuki wśród innych przedmiotów wytworzonych przez człowieka i ma dla nas tak dużą wartość. Odmiennie niż wartość przedmiotów nieartystycznych, nie jest ona ani prostą konsekwencją funkcji, ani sumą wartości elementów składowych. Oceniamy jako wybitne i ważne dla nas dzieła małe i duże, wykonane ze złota i z kawałka papieru, wykonywane zarówno setki lat, jak i dzieła chwili, istniejące zarówno w pełnym, oryginalnym kształcie, jak i zmienione przez czas. Cechy formalne i cechy materiału, które są nośnikami indywidualnej wartości obiektu, to zawiła konstrukcja wzajemnych zależ-ności. Czasami pozornie niewielkie uszkodzenie lub nietrafna ingerencja powodują utratę wartości dzieła. Obiekty architektury zabytkowej wśród historycznych dzieł sztuki wyróżniają się kilkoma dodatkowymi cechami, które powiększają zakres zadań związanych z ich ochroną. Do dzielonych z malarstwem i rzeźbą elementów materialnego kształtu dzieła, jak kolor, faktura, forma, będących składowymi koncepcji artystycznej, w wypadku architektury należy dodać współoddziaływanie z przestrzenią urbanistyczną i krajobrazem. Wszystko razem tworzy spójną całość i zmiana któregokolwiek z elementów wpływa na całość dzieła architektonicznego.

EN

A contemporary threat to historical buildings, apart from the destructive effect of time and environment pollution, is also industrial civilization. An important problem is the breaking off of tradition continuity, both in the technological as well as aesthetic patterns. The mutual foundation of the aesthetic basis formed by commonly accessible natural materials and technical requirements bound with them, among other things, construction - has been destroyed. Resulting from this are difficulties, for instance obtaining of traditional materials and contractors with abilities embracing old craftsmanship related to building. New building and painting materials are characterized by new parameters (also aesthetic), related to the production technology or to the required contemporary standards of use. Applying them in historical buildings, taking into consideration only technical criteria, leads to impoverishment and the change of artistic expression (e.g. the changing of roof tiles to metal plates), and even to the reduction of authenticity and historic features (e.g. the changing of window woodwork with wood-carving decorations to plain plastic). The historic range of colours was conditioned (and limited) by the availability of natural pigments and paints of a simple composition. At present the market offers paints in thousands of colours - synthetic pigments have been introduced as well as multi-component mixtures on the basis of "glaring" whites. The paint texture is very smooth and even in the matt version it slightly glistens. Aggressive colours, smooth, shining surfaces optically and aesthetically degrade the authentic, historic colouring and texture of the neighbouring preserved historical painting or the brick and stone surfaces. Beside them the patina and signum temporis become solely dirt and devastation. The new technologies, solving many technical difficulties, have led to the depreciation of conservation knowledge. The accessibility of new materials has given a dangerous conviction that anyone can carry out conservation. The commercialization of protection of monumental objects has become a fact; the boundary between a work of art and an ordinary object has faded. Humanistic sciences and humanistic mentality should control technology in conservation operations.