Idea ducha miejsca (genius loci) pojawia się w sztuce ogrodowej różnych kultur. W swym toposie ogród to idealizowana forma natury i symboliczna postać raju, a w aspekcie historycznym jest zapisem wyjątkowości kultury w czasie i miejscu. Ogród to miejsce stworzone przez naturę i przez człowieka. Jest uwarunkowany topografią, klimatem, roślinnością i architekturą, ale jego wygląd determinują też lokalne warunki ekonomiczne i wzorce kulturowe. W projektowaniu ogrodów widoczne są poszukiwania równowagi pomiędzy naturą a kulturą. Projektanci wykorzystują treści semantyczne, uruchamiając u zwiedzającego wiele skojarzeń, odwołują się do jego przeżyć, wiedzy i doświadczenia. Elementy te współtworzą niepowtarzalny genius loci. W artykule zaprezentowano pojmowanie geniusza miejsca w różnych okresach historycznych i rozmaitych kulturach (Europa, Japonia, Australia).
EN
The idea of spirit of a place (genius loci) appears in garden art of various cultures. In its topos, garden is an idealised form of nature and a symbolic form of paradise, and in a historical aspect it records the uniqueness of nature in time and place. A garden is a place created by nature and human beings. It's determined by topography, climate, vegetation and architecture but its image is also shaped by a local economy and cultural models. Garden design reflects the search for balance between nature and culture. Designers make use of the semantic content, evoking many associations in a visitor and appealing to their experience and knowledge. These elements together create unique genius loci of a garden. The article explores various understanding of the genius loci in garden art of different cultures and periods (e.g. Europe, Japan, Australia).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.