Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  historia budownictwa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
EN
Leiden is one of the largest medieval cities in the Netherlands. Because the city has never suffered major devastation, for example caused by city fires or wars, there is a rich layered historic city centre. This article discusses the constructive development of Leiden houses in the 13th and 14th centuries and its influences. In recent years, building archaeological research has uncovered the remains of approximately 150 buildings from before or about 1400. Based on this, and in combination with archaeological data, the constructive development of the Leiden house in the 13th and 14th centuries can be outlined. Based on dendrochronologically dated examples, the origin of a typical timber-frame house with brick façades can be established, a confluence of older timber- and stone-building traditions. It is a building type that remains the popular building type in Leiden and far beyond until about 1600. This development is related to the urbanization of Leiden in the 13th century with urban densification, population growth and the emergence of guilds. The issuing of fire prevention measures by the city council and the payment of subsidies also play an important role. The development is also determined by the availability of building materials. According to dendrochronological data, construction timber has to be imported from afar, from Westphalia or Emsland (Germany). Natural stone was not available locally and had to be supplied from far away regions in Germany or Belgium, until a flourishing brick industry developed along the Rhine in the 13th century, immediately outside the city gates of Leiden. By inventively combining brick walls and a wooden supporting structure by specialized carpenters, high-quality and fire-safe houses were created, responding to the demands of the growing citizenry and the city authorities in a nascent city.
PL
Lejda jest jednym z największych średniowiecznych miast w Holandii. Ze względu na to, że miasto nie doznało większych zniszczeń spowodowanych przez pożary lub wojny, centrum zachowało wiele historycznych budowli. W artykule omówiono rozwój konstrukcji domów lejdejskich w XIII i XIV w. oraz jego wpływy. Podczas badań architektonicznych prowadzonych w ostatnich latach udokumentowano pozostałości około 150 budynków wzniesionych do około 1400 r. Na tej podstawie oraz w połączeniu z wynikami badań archeologicznych można nakreślić zarys rozwoju konstrukcji domu w Lejdzie w XIII i XIV w. Dzięki wynikom badań dendrochronologicznych możliwe jest ustalenie pochodzenia typu domu o konstrukcji szkieletowej z murowanymi fasadami z cegły, będącego połączeniem starszych tradycji budownictwa drewnianego i kamiennego. Ten rodzaj domu stał się popularnym typem budynku w Lejdzie oraz poza jej granicami do około 1600 r. Rozwój tego rodzaju zabudowy związany jest z urbanizacją Lejdy w XIII w., wzrostem liczby jej ludności i powstaniem cechów. Ważną rolę odgrywało również wydawanie przez radę miejską przepisów zapobiegających pożarom oraz wypłacanie dotacji na ten cel. O rozwoju decydowała również dostępność materiałów budowlanych. Według danych z badań dendrochronologicznych drewno budowlane sprowadzano z dalekiej Westfalii lub Emsland (Niemcy). Kamień naturalny nie był lokalnie dostępny i dlatego też musiał być sprowadzany z daleka, z regionów Niemiec lub Belgii, aż do momentu pojawienia się w XIII w. cegielni rozmieszczonych wzdłuż Renu, tuż za bramami miasta Lejdy. Dzięki nowatorskiemu połączeniu ceglanych ścian i drewnianej konstrukcji nośnej przez wyspecjalizowanych cieśli powstały wysokiej jakości i bezpieczne pod względem pożarowym domy, odpowiadające zapotrzebowaniu rosnącej liczby mieszkańców i władz rodzącego się miasta.
PL
Artykuł zamyka trzyczęściową serię publikacji poświęconych zaskakująco rozwiniętym tradycjom budowlanego użycia gliny, łajna i innych nietypowych budulców lub domieszek. W pracy niniejszej przedstawiono badania dawnych tradycji i sposobów stosowania gliny i domieszek w konstrukcjach pieców i kitów zduńskich, kominów, fundamentów, ceramiki budowlanej i innych, pominiętych wcześniej, części budowli. Wywód wszystkich trzech części zwieńczony jest tu wnioskiem o znakomitym, bo niezwykle bogatym i różnorodnym dorobku dawnej polskiej myśli technicznej w omawianym tu zakresie tematycznym, obejmującym kulturę budowlanego użycia gliny, zasługującą na docenianie jako część naszego dorobku technologiczno-kulturowego. W szczególności zaś niniejsza trzecia część uzasadnia wniosek o szczególnym znaczeniu w naszej dawnej kulturze budowlanej substancji zawierających związki żelaza.
EN
The paper is the third part of a series which reveals the astonishing richness and diversity of building technologies related to the usage of clay and dung, and other unusual materials and admixtures. The subject matter analyzed here is non-standard alternative materials usage in stoves, chimneys, cements, building ceramics, groundworks and other parts of buildings. The general conclusion of the series is that the Polish technical literature of the last three centuries was abundant in works related to the subject matter and now witnesses about the stunning development of culture of clay and dung usage, as part of Polish national heritage of the past. The specific finding in this work is that iron-containing substances played an important role in the building culture of the past.
PL
Zamiarem autora było rozpoznanie zakresu dawnych zastosowań gliny i innych budowlanych paramateriałów (nie wyłączając nawet łajna), co w zakresie ograniczonym do klepisk, podłóg i ścian wykonano i przedstawiono już w poprzednim artykule z tej serii (Szewczyk, 2011). Zaś w pracy niniejszej przedstawiono badania dawnych tradycji i sposobów stosowania gliny i domieszek w konstrukcjach sufitów, stropów, sklepień i dachów. Wywód zwieńczony jest wnioskiem o znakomitym, bo niezwykle bogatym i różnorodnym dorobku dawnej polskiej myśli technicznej w omawianym tu zakresie tematycznym, obejmującym kulturę budowlanego użycia gliny – zasługującą na docenienie jako część naszego dorobku technologiczno-kulturowego.
EN
The objective of the work was to reveal the astonishing richness and diversity of building technologies related to the usage of clay and dung, and other unusual materials and admixtures. The subject matter has been analyzed on examples of ceilings and roofs, as the other parts of buildings were studied and described in the former part of this series (Szewczyk, 2011), which is now continued in this article. The conclusion is that the Polish technical literature of the last three centuries was abundant in works related to the subject matter and now witnesses about the stunning development of culture of clay and dung usage, as part of Polish national heritage of the past.
PL
Dokończenie prezentacji rozmaitych systemów palowania z przełomu XIX i XX wieku. Omówiono systemy pali wierconych: Straussa i Wolfsholza oraz pochodne, będące kombinacją różnych systemów. Systemy te zilustrowano przykładami zastosowań w Polsce i na świecie. Przedstawiono także metody ucinania pali drewnianych pod wodą oraz wyciągania pali.
EN
The completion of different pile foundation systems presentation from the end of XIXth and at the beginning of XXth century. Piles of Strauss and Wolfsholz systems and others being the combination of different systems were more in detail presented. These systems were illustrated by many examples of their Polish and all over the world application. Methods of wooden piles cutting under the water and pile drawing are also presented.
PL
Dalszy ciąg prezentacji rozmaitych systemów palowania z przełomu XIX i XX wieku. Omówiono systemy pali żelbetowych (prefabrykowanych) oraz betonowych formowanych w gruncie. Szczegółowo przedstawiono pale takich systemów jak Hennebique'a, Considére'a, Compressol, Simplex, Ridleya, Wilhelmi, Pedestal, Aleksiejewa, Franki, Raymonda, Mast, Janssena i wielu pochodnych. Poszczególne systemy zilustrowano przykładami zastosowań w Polsce i na świecie.
EN
The continuation of presentation of different pile foundation systems from the end of XIXth and at the beginning of XXth century. Piles of such systems as Hennebique, Considére, Compressol, Simplex, Ridley, Wilhelmi, Pedestal, Aleksiejew, Franki, Raymond, Mast, Janssen and others correlated with them were more in detail presented. Specified systems were illustrated by many examples of their Polish and all over the world application.
PL
Nietypowe materiały budowlane, takie jak glina i odchody zwierzęce, stanowiły częsty przedmiot rozważań w dawnej polskiej literaturze technicznej i poradnikowej. Zalecano ich użycie w każdej części budynku, od podłogi po dach. Eksperymentowano z nimi, ulepszano je i dyskutowano o ich zaletach i wadach, proponując zastosowanie różnorakich dodatków do glinianych i gliniano-nawozowych mas. W niniejszej zaś pracy dokonano przeglądu wspomnianych dyskusji i proponowanych rozwiązań budowlanych w celu rozpoznania dawnych polskich tradycji użycia nietypowych materiałów budowlanych (kultury budowania z łajna i gliny). Tak ukierunkowane rozważania mogą też służyć jako pomoc do określenia zakresu przemian technologicznych, ale też estetycznych i ogólnocywilizacyjnych zachodzących w ciągu ostatnich 200 lat. Mogą też być pomocne współczesnym pasjonatów architektury utrzymanej w nurtach eco-tech i low-tech.
EN
Non-standard building materials, such as clay or dung, were popular subject in the old Polish technical and household literature. They were used for all parts of buildings, from floors to roofs. Their building usage was the subject of experiments and improvements, and polemics, including discussions about various admixtures to clay- or cob-dung-based mortars. Those discussions and building craft clues are analyzed in the paper, with aim to present the past Polish culture of building with clay, dung and admixtures. The analysis can refer to more general topic of technological and cultural evolution of our civilization, supplementing this subject with the specific view on aesthetic changes for the last 200 years. The results can be applicable in the contemporary eco-tech and low-tech architecture.
PL
W przedromańskim budownictwie polańskim i wiślańskim stosowano kamienie o charakterze płytowym. Widać to na przykładzie rotundy wawelskiej. Jej mury wykonano z podkarpackich płytowych piaskowców kilkucentymetrowej grubości; koliste kształty rotundy dopraszały się o nieduże płytki, ułatwiające uzyskanie wspomnianego kształtu. Warstwowo układane kamienie gwarantowały trwałość. Istniał w owym czasie ścisły związek pomiędzy strukturą złoża a charakterem muru.
PL
Budownictwo starożytnej Grecji jest dość dobrze znane, a wiedzę o nim czerpiemy zarówno ze źródeł pisanych, jak i z odkryć archeologicznych. Podstawowe surowce używane do produkcji materiałów budowlanych w helleńskiej starożytności pozostały w zasadzie niezmienne mimo upływu wieków. Były nimi drewno, glina i kamień. Największym zmianom od okresu archaicznego w dziejach Hellady po czas panowania rzymskiego, podlegało drewno. Zmiany te polegały na jego wyczerpywaniu się. Grecy bez litości wycinali swoje lasy. Już w okresie hellenistycznym musieli drewno importować.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.