Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Reconfiguration of a processor cube-type network

Chudzikiewicz J., Zieliński Z.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2010

|

R. 86, nr 9

149-153

EN

In the paper the method and based on this method the reconfiguration algorithm for data transmission paths in a cube-type processor network is presented. The implementation problem of the presented algorithm in embedded systems has been raised. Tools and mechanisms of Windows CE operating system, which may facilitate the implementation of the developed algorithm are also depicted.

PL

W artykule przedstawiono metodę oraz bazujący na tej metodzie algorytm rekonfiguracji ścieżek przesyłania danych w sieci procesorów o strukturze typu sześcianu. Poruszono problem implementacji zaprezentowanego algorytmu w systemach wbudowanych. Przedstawiono, bazując na systemie operacyjnym klasy Windows CE, narzędzia i mechanizmy wbudowane w system, które ułatwiają implementację opracowanego algorytmu.

2

Implementacja algorytmów diagnostycznych w sieciach o strukturze sześcianu

Chudzikiewicz J.

Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej

|

2010

|

Vol. 59, nr 4

19-29

PL

W pracy przedstawiono sposób implementacji algorytmów diagnozowania sieci komputerowych (wieloprocesorowych). W wykorzystanym rozwiązaniu zastosowano sterownik protokołu. Sterownik ten współpracuje z biblioteką DLL implementującą algorytm diagnostyczny. Przedstawiono również, bazując na systemie operacyjnym klasy Windows® narzędzia i mechanizmy wbudowane w system, które ułatwią implementację algorytmów. Ponadto zaprezentowano sposób modelowania sieci typu n-wymiarowego sześcianu w notacji UML.

EN

In this paper, the author presents the method of implementation of algorithms for computer network diagnosis. This method takes advantage of a protocol driver. The protocol driver cooperates with DLL library implementing a diagnostic algorithm. Moreover, for Windows® operating systems, the tools and mechanisms which facilitate implementation of algorithms are presented. Besides, the manner of cube computer network modelling in UML is presented.

3

Metoda wyznaczania bezkolizyjnych dróg przesyłania danych w systemie o strukturze nadmiarowej

Chudzikiewicz J.

Biuletyn Instytutu Automatyki i Robotyki

|

2007

|

R. 13, nr 24

15-26

PL

W referacie zaprezentowano metodę oraz bazujący na tej metodzie algorytm wyznaczania bezkolizyjnych ścieżek przepływu danych w systemie o strukturze hipersześcianu. Systemy o strukturze logicznej n-wymiarowego hipersześcianu mają możliwość adaptowania (rekonfigurowania) struktury logicznej sieci, do zaistniałych awarii lub wymaganych warunków samodiagnozowania się sieci. Należą one do klasy systemów tolerujących błędy i charakteryzują się dużą złożonością dla n>3. Przedstawiono również, bazując na systemie operacyjnym klasy Windows, narzędzia i mechanizmy wbudowane w system, które ułatwią sposób implementacji opracowanego algorytmu.

EN

In this paper the author presents the method and the algorithm for determining non collision data transfer path in n-dimensional hypercube computer networks. The hypercube structures have properties of auto-reconfiguration of network structure depending on failures or requiring conditions for auto-reconfiguration. n-dimensional hypercube computer networks belong to the class of fault tolerant computer networks and they are highly complex for n>3. Moreover, for Windows operating systems, the tools and mechanisms were presented that make implementation of this algorithm easier.

4

Zastosowanie algorytmu Rate Monotonic Scheduling do szeregowania zadań w architekturach wieloprocesorowych o topologii hipersześcianu

Gajer M.

Kwartalnik Elektroniki i Telekomunikacji

|

2006

|

Vol. 52, z. 2

141-152

PL

Artykuł stanowi propozycję rozszerzenia obszaru stosowalności popularnego algorytmu szeregujące zadania Rate Monotonic Scheduling (RMS) na przypadek zadań wieloprocesorowych. Dotychczas algorytm RMS wykorzystywany był do szeregowania zbioru niezależnych, wywłaszczalnych i periodycznych zadań przeznaczonych tylko dla jednego procesora. Rosnąca coraz bardziej popularność rozwiązań wieloprocesorowych wymusza dokonanie takiej adaptacji algorytmu RMS, aby algorytm ten nadawał się również do szeregowania zadań wieloprocesorowych. Autor skupił swoją uwagę na architekturach wieloprocesorowych o topologii hipersześcianu. Topologia ta charakteryzuje się bardzo korzystnym stosunkiem liczby połączeń komunikacyjnych pomiędzy poszczególnymi jednostkami obliczeniowymi do maksymalnej długości drogi przesyłu komunikatu, dzięki czemu stanowi jedno z bardziej popularnych rozwiązań wieloprocesorowych. Zaproponowane przez autora zastosowanie klasycznego algorytmu RMS do szeregowania zbioru zadań realizowanych w systemie równoległym o topologii hipersześcianu, polega na transformacji wartości okresów niektórych z zadań. W wyniku rozważanej transformacji wybrane zadania uzyskują identyczne wartości swoich okresów, dzięki czemu mogą zostać połączone w jedno większe tzw. superzadanie, do realizacji którego wymagana jest jednoczesna dostępność wszystkich jednostek obliczeniowych występujących w systemie. Następnie zbiór superzadań może zostać potraktowany tak, jak zbiór zadań jednoprocesorowych, do realizacji których wymagana jest jednostka obliczeniowa specjalnego typu, tzn. taka, która stanowi klaster zbudowany z odpowiedniej liczby procesorów. Jednak z punktu widzenia programu szeregującego superzadania wewnętrzna budowa jednostki obliczeniowej nie jest istotna, a szeregowane superzadania można potraktować w taki sam sposób, w jaki traktuje się zadania jednoprocesorowe, czyli można już bezpośrednio zastosować algorytm RMS. Zaprezentowana w artykule propozycja modyfikacji algorytmu RMS została zilustrowana na wybranym przykładzie szeregowania zadań dla systemu wieloprocesorowego o topologii hipersześcianu czterowymiarowego.

EN

The real-time systems are getting more and more popular. In fact most of contemporary industrail and communication systems could not do without them. The popularity of real-time systems with hard real-time constraints forced the extensive development of task scheduling theory. In the case of real-time systems with hard real-time constraints it does not suffice that the task produces logically correct results but these results must be delivered within their time constraints. In such systems even logically correct results that are delivered with the violation of their time constraints are totally useless. Moreover, the consequences of violation of time constraints can very often be quite severe and can cause the great economic losses and even losses of human lives, e.g. in the case of control systems of nuclear reactors, space ships etc. The main goal of the task scheduling theory is to prove at the stage of the system project that the time constraints for all tasks will always be met under any possible circumstances.In the case of the real-time systems with hard real-time constraints there is very often a necessity of scheduling a set of independent, pre-emptive and periodic tasks. The most popular algorithm for scheduling such set of independent, pre-emptive and periodic tasks is the Rate Monotonic Scheduling algorithm. In the case of Rate Monotonic Scheduling each task is assigned a priority. There are several rules basing on which the priorities are assigned to the tasks and then the tasks are being scheduled. First of all, the shorter the period of task is the higher priority it is assigned. Then, in a given moment, among all the tasks actually in a ready state the one is being executed that has the highest priority. If some task with higher priority enters into the ready state the task being executed is automatically pre-empted and the task with higher priority begins its execution. The pre-empted task can restart its execution only in the case if there is actually no other task with higher priority in the ready state. The Rate Monotonic Scheduling is adequate for scheduling uniprocessor tasks. This author has proposed a new method of adaptation of Rate Monotonic Scheduling theory also for the purpose of scheduling multiprocessor tasks in the multiprocessor architectures of the topology of hypercube. The clue of the method proposed by this author is concatenation of many uniprocessor and multiprocessor tasks that should form one so called supertask. In order to achieve this the periods of some tasks must be transformed, i.e. they must be shortened in such a way that several subsets of tasks of the same value of period should be made. Then each subset of tasks is treated as a uniprocesor supertask and for the set of such supertasks the Rate Monotonic Scheduling algorithm can be used directly. The method developed by this author was illustrated on the example of scheduling set of tasks for the multiprocessor system of the topology of hypercube of dimension 4. The method can be easily extended for the higher dimensions of hypercube multiprocessor architectures.

5

Wyznaczanie bezkolizyjnych dróg przesyłania danych w sieci teleinformatycznej o strukturze typu hipersześcianu

Chudzikiewicz J., Murawski K.

Diagnostyka

|

2006

|

nr 3(39)

131-136

PL

W referacie zaprezentowano metodę oraz bazujący na tej metodzie algorytm wyznaczania bezkolizyjnych ścieżek przepływu danych w sieci o strukturze hipersześcianu. Sieci teleinformatyczne o strukturze logicznej hipersześcianu mają możliwość adaptowania (rekonfigurowania) struktury logicznej sieci, do zaistniałych awarii lub wymaganych warunków samodiagnozowania się sieci. Należą one do klasy systemów tolerujących. Przedstawiono również, bazując na systemie operacyjnym klasy WindowsŽ, narzędzia i mechanizmy wbudowane w system, które ułatwią sposób implementacji opracowanego algorytmu.

EN

In this paper author presents the method and the algorithm for determining a non collision data transfer path in hypercube computer network. The hypercube structures have properties of auto-reconfiguration of network structure depending on failures or on requiring conditions for auto?reconfiguration. Hypercube computer networks belong to the class of fault tolerant computer networks. More over, for WindowsŽ operating systems, the tools and mechanism are presented which to makes implementation of the algorithm easier.

6

Adaptacja algorytmu rate monotonic scheduling dla architektur wieloprocesorowych

Gajer M., Handzel Z.

Informatyka Teoretyczna i Stosowana

|

2005

|

R. 5, nr 8

95-105

PL

Artykuł stanowi propozycję rozszerzenia obszaru stosowalności popularnego algorytmu szeregujące zadania Rate Monotonie Scheduling (RMS) dla architektur wieloprocesorowych. Dotychczas algorytm RMS wykorzystywany był do szeregowania zbioru niezależnych, wywłaszczalnych i periodycznych zadań przeznaczonych tylko dla jednego procesora. Rosnąca coraz bardziej popularność rozwiązań wieloprocesorowych wymusza dokonanie takiej adaptacji algorytmu RMS, aby algorytm ten nadawał się również do szeregowania zadań wieloprocesorowych. Artykuł poświęcony został architekturom wieloprocesorowych o topologii hipersześcianu. Topologia ta charakteryzuje się bardzo korzystnym stosunkiem liczby połączeń komunikacyjnych pomiędzy poszczególnymi jednostkami obliczeniowymi do maksymalnej długości drogi przesyłu komunikatu, co jest bezpośrednią przyczyną jej dużej i wciąż wzrastającej popularności. Zaproponowana przez autorów modyfikacja klasycznego algorytmu RMS, umożliwiająca jego implementację również dla przypadku szeregowania zbioru zadań realizowanych w systemie równoległym o topologii hipersześcianu, polega na dokonaniu binaryzacji okresów zadań. W wyniku binaryzacji wybrane zadania uzyskują identyczne wartości okresów, dzięki czemu mogą zostać połączone w jedno większe tzw. superzadanie, do realizacji którego wymagana jest jednoczesna dostępność wszystkich jednostek obliczeniowych występujących w systemie. Następnie zbiór superzadań może zostać potraktowany tak, jak zbiór zadań jednoprocesorowych, do realizacji których wymagana jest jednostka obliczeniowa specjalnego typu, tzn. taka, która stanowi klaster zbudowany z odpowiedniej liczby procesorów. Jednak z punktu widzenia programu szeregującego superzadania, wewnętrzna budowa jednostki obliczeniowej nie jest istotna, a szeregowane super zadania można potraktować w taki sam sposób, w jaki traktuje się zadania jednoprocesorowe, czyli można już bezpośrednio zastosować algorytm RMS.

EN

The real-time systems are getting more and more popular. In fact most of contemporary industrial and communi-cation systems could not do without them. The popularity of real-time systems with bard real-time constraints forced the extensive development of task scheduling theory. In the case of real-time systems with bard real-time constraints it does not suffice that the task produces logically correct results but these results must be delivered within their time constraints. In su ch systems even logically correct results that are delivered with the violation of their time constraints are totally useless. Moreover, the consequences of violation of time constraints tan very often be quite severe and tan cause the great economic losses and even losses of human lives, e.g. in the case of controi systems of nuclear reac-tors, space ships etc. The main goal of the łask scheduling theory is to prove at the stage of the system project that the time eonstraints for all tasks will always be met under any possible circumstances. In the case of the real-time systems with bard real-time constraints there is very often a necessity of seheduling a set of independent, pre-emptive and periodic tasks. The most popular algorithm for scheduling such set of inde-pendent, pre-emptive and periodic tasks is the Rate Monotonie Scheduling (RMS) algorithm. The paper is the proposition of applying RMS in multiprocessor architectures. The architecture of hyper-cube was chosen because of its many useful properties. The method proposed by these authors consists on the binarization of the periods of tasks and grouping the tasks into task-clusters called supertasks. Then the supertasks are scheduled as if they were normał uniprocessor tasks, only hole hypercube architecture most be available in order to perform their execution. In the paper the method of tasks seheduling proposed by these authors were illustrated on the exampłe of seheduling 20 tasks for four dimensional hypercube.