Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Hyperbaric Oxygen Therapy in COVID-19 Treatment : Efficacy and Safety

Ubysz Dorota, Giermaziak Wojciech, Ostrowska Aurelia

Polish Hyperbaric Research

|

2021

|

nr 2(75)

25--40

EN

Introduction: New effective treatments are sought to eliminate COVID-19-related hypoxia. Hyperbaric oxygen therapy is an effective method in the treatment of many diseases accompanied by hypoxia. Aim: The aim of this study was to analyse the literature on the use of hyperbaric oxygen in the treatment of COVID-19 and to evaluate the effectiveness and safety of this method. Materials and methods: Medical databases (Medline and PBL) and websites were reviewed using the terms hyperbaric oxygen and COVID-19. 25 works were qualified for the analysis. Conclusions: The analysed literature shows that hyperbaric oxygen therapy is an effective and safe method of treating patients with COVID-19. Due to the limited amount of scientific evidence assessing the use of HBOT in COVID-19, there is a need for further research to confirm the effectiveness and safety of this method.

PL

Wstęp: Do eliminowania hipoksji związanej z COVID-19 poszukiwane są nowe sposoby skutecznego leczenia. Tlenoteriapia hiperbaryczna jest skuteczną metodą w leczeniu wielu chorób z towarzyszącą hipoksją. Cel: Celem niniejszej pracy było przeanalizowanie literatury dotyczącej zastosowania hiperbarii tlenowej w leczeniu COVID-19 oraz ocena skuteczności i bezpieczeństwa tej metody. Materiały i metody: Dokonano przeglądu medycznych baz danych (Medline i PBL) oraz stron internetowych za pomocą haseł: hiperbaria tlenowa i COVID-19. Do analizy zakwalifikowano 25 prac. Wnioski: Z przeanalizowanej literatury wynika, że tlenoterapia hiperbaryczna jest skuteczną i bezpieczną metodą leczenia pacjentów z COVID-19. Ze względu na ograniczoną liczbę dowodów naukowych oceniających stosowanie HBOT w COVID-19, istnieje potrzeba przeprowadzania dalszych badań potwierdzających skuteczność i bezpieczeństwo tej metody.

2

Powikłanie naczyniowe w medycynie estetycznej leczone hiperbarią tlenową

Olszański R., Dąbrowiecki Z., Marusza W., Netsvyetayeva I., Niewiedział D., Siermontowski P., Zieliński E.

Polish Hyperbaric Research

|

2018

|

nr 2(63)

33--38

PL

Najbardziej niebezpieczne reakcje niepożądane po iniekcjach kwasu hialuronowego w medycynie estetycznej, to powikłania naczyniowe czyli Zespół Nicolau. W artykule przedstawiono powikłanie naczyniowe w okolicy górnej części fałdu nosowo-wargowego lewego po podaniu podskórnie kwasu hialuronowego w ilości 0, 5 ml. W czasie iniekcji wystąpiło zblednięcie, a już po godzinie sinica siateczkowata (livedo racemosa). Po tygodniu pojawiło się owrzodzenie. Dopiero dziesiątego dnia od iniekcji kwasu hialuronowego podano hialuronidazę. Po zastosowaniu 15 ekspozycji hiperbarii tlenowej nastąpiło całkowite wyleczenie owrzodzenia.

EN

The most hazardous adverse reactions following hyaluronic acid injections in aesthetic medicine involve vascular complications, known as the Nicolau Syndrome. This article presents a vascular complication in the area of the upper part of the nasolabial fold following subcutaneous administration of 0.5 ml of hyaluronic acid. At the time of the injection, paling occurred, which was followed by livedo racemosa appearing an hour later. Upon the lapse of a week, an ulceration appeared. It was not until the tenth day after the hyaluronic acid injection that hyaluronidase was administered. After 15 hyperbaric oxygen exposures, the ulcer was completely healed.

3

Równowaga oksydacyjno-antyoksydacyjna we krwi osób z nagłym niedosłuchem czuciowo-nerwowym po przeprowadzonym pierwszym zabiegu hiperbarii tlenowej – badanie wstępne

Paprocki J., Pawłowska M., Sutkowy P., Piechocki J., Woźniak A.

Polish Hyperbaric Research

|

2017

|

nr 4(61)

15--24

PL

Oznaczono aktywność wybranych enzymów antyoksydacyjnych: dysmutazy ponadtlenkowej (SOD), katalazy (CAT) i peroksydazy glutationowej (GPx) w erytrocytach oraz stężenie substancji reagujacych z kwasem tiobarbiturowym (TBARS) w osoczu i w erytrocytach osób poddanych działaniu hiperbarii tlenowej (HBO) z powodu wystąpienia nagłego niedosłuchu nerwowo-czuciowego (SSNHL). Krew żylną do badań pobrano bezpośrednio przez zabiegiem HBO oraz ok. 5 min po wyjściu z komory hiperbarycznej. W grupie badanej wyodrębniono 2 podgrupy różniące się wiekiem: grupę I stanowiły osoby poniżej 35 roku życia, grupę II powyżej 50 lat. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej z wykorzystaniem testu T-Studenta. Za istotne statystycznie uznano różnice przy poziomie istotności p<0,05. Wykazano 5 min po wyjściu z komory hiperbarycznej istotne statystycznie obniżenie się aktywności CAT u wszystkich osób analizowanych łącznie (p<0,01) oraz w I grupie (p<0,05). Zaobserwowano ponadto znamienne statystycznie zmniejszenie się stężenia TBARS w erytrocytach w II grupie chorych (p<0,05). Wykazano, że jednorazowa ekspozycja hiperbaryczna wpływa na równowagę oksydacyjno-antyoksydacyjną o czym świadczy m.in. istotne statystycznie obniżenie się aktywności katalazy w erytrocytach. Możliwe, że odpowiedź antyoksydacyjna na działanie HBO zależy do wieku osób badanych.

EN

The activity of selected antioxidant enzymes: superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPx) in erythrocytes, and the concentration of thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) in blood plasma and erythrocytes, were determined in people subjected to hyperbaric oxygen (HBO) therapy due to sudden sensorineural hearing loss (SSNHL). Venous blood samples were taken immediately before entering the hyperbaric chamber and 5 min after leaving it. In the study group, two age subgroups were distinguished: group I consisting of subjects under 35 and group II consisting of subjects over 50. The obtained values were analysed statistically using Student’s t-test. Differences were considered as statistically significant at p < 0.05. A statistically significant decrease in the CAT activity was shown 5 min after leaving the hyperbaric chamber in pooled subjects (p < 0.01) and group I (p < 0.05). Furthermore, a statistically significant decrease in the erythrocyte TBARS concentration was observed in group II (p < 0.05). It was demonstrated that a single exposure to hyperbaric oxygen affects the oxidant–antioxidant equilibrium as evidenced by, e.g., a statistically significant decrease in the activity of catalase in erythrocytes. It is possible that the antioxidant response to HBO depends on the age of subjects.

4

A case of cutaneous leishmaniasis treated with hyperbaric oxygen therapy

Olszański R., Siermontowski P., Juszczak D., Dąbrowiecki Z., Pedrycz A.

Polish Hyperbaric Research

|

2016

|

nr 4(57)

39--44

EN

Cutaneous leishmaniasis in Poland is an imported disease mainly occurring in tourists who travelled to tropical countries. Cutaneous symptoms occur as late as between ten and twenty days following the return from the tropics. Lesions connected with cutaneous leishmaniasis were most commonly diagnosed by Polish doctors as furuncle, ecthyma or ulceration and ineffectively treated for several weeks with antibiotics. The paper presents the case of leishmaniasis in a 30-year-old male with an ulceration of the left shank, ineffectively treated with antibiotics over a period of four months. The ulceration was healed completely only after leishmaniasis was diagnosed and following the application of a treatment based on antimony derivatives, followed by hyperbaric oxygenation performed in a hyperbaric chamber.

PL

Leiszmanioza skórna w Polsce jest to chorobą z importu i występuje głównie u turystów, którzy przebywali w krajach tropikalnych. Objawy skórne występują dopiero kilkanaście dni od powrotu z tropiku. Zmiany leiszmaniozy skórnej przez lekarzy w Polsce były najczęściej rozpoznawane jako czyrak, niesztowica lub owrzodzenie i nieskutecznie były leczone przez kilka tygodni antybiotykami. Przedstawiono przypadek leiszmaniozy u 30. letniego mężczyzny z owrzodzeniem podudzia lewego, którego nieskutecznie leczono antybiotykami przez cztery miesiące. Dopiero po rozpoznaniu leiszmaniozy i zastosowaniu leczenia pochodnymi antymonu, a następnie hiperbarią tlenową w komorze hiperbarycznej, nastąpiło całkowite wyleczenie owrzodzenia.

5

Wpływ hiperbarycznej terapii tlenowej na układ nerwowy. Przegląd badań

Kujawski S., Kujawska A., Kozakiewicz M., Olszański R., Siermontowski P., Zalewski P.

Polish Hyperbaric Research

|

2015

|

nr 4(53)

19--27

EN

Hyperbaric oxygen therapy (HBOT) is found among the interests of researchers who seek new methods of treatment of diseases of the nervous system. An increase of the partial pressure of oxygen in arterial blood within the appropriate range leads to numerous changes in the cells of the brain tissue. In this paper we analyse the results of selected articles describing HBOT used on pathologies of the nervous system such as stroke, autism, multiple sclerosis and cerebral palsy as well as in the course of research on animal models. The results are promising, although some studies struggled with numerous methodological problems and differences in the applied protocols, which resulted in conflicting results in individual interventions. In consequence, the need for further studies in randomised control trials and determination of the protocol by an international group of researchers dedicated to the use of HBOT was emphasised.

PL

Hiperbaryczna terapia tlenowa znajduje się w kręgu zainteresowań badaczy poszukujących nowych metod leczenia chorób układu nerwowego. Podwyższenie ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi tętniczej w odpowiednim zakresie, prowadzi do licznych zmian w komórkach tkanki mózgowej. W niniejszej pracy przeanalizowano wyniki wybranych artykułów opisujących terapię HTL w przypadku patologii układu nerwowego takich jak udar mózgu, autyzm, stwardnienie rozsiane oraz mózgowe porażenie dziecięce jak i w przypadku badań na modelach zwierzęcych. Rezultaty są obiecujące, chociaż niektóre badania borykały się z licznymi problemami metodologicznymi, jak i różnicami w zastosowanych protokołach poszczególnych badań, co wpłynęło na uzyskanie sprzecznych wyników w pojedynczych interwencjach. Podkreślona została potrzeba prowadzenia dalszych badań w randomizowanych warunkach oraz ustalenie protokołu przez międzynarodową grupę badaczy zajmującą się wykorzystywaniem leczzenia tlenem hiperbarycznym, co w konsekwencji być może zapobiegłoby uzyskiwaniu sprzecznych wyników.

6

Wpływ przerw w hiperbarycznej ekspozycji tlenowej na rozwój zatrucia tlenowego u szczurów

Łokucijewski B., Doboszyński T.

Polish Hyperbaric Research

|

2014

|

nr 3(48)

93--100

PL

Toksyczne działanie tlenu w hiperbarii zmusza do szukania środków zapobiegających lub opóźniających rozwój zatrucia. Jednym z takich środków może być zastosowanie ekspozycji przerywanej w której tlen zostaje na krótki okres czasu zastąpiony powietrzem. W celu wyjaśnienia zakresu skuteczności takiego postępowania przeprowadzono badania na 26 szczurach, które poddano nieprzerwanej ekspozycji tlenowej przy ciśnieniu 4 ata przez okres 4 godzin(grupa kontrolna) lub ekspozycji przerywanej wg schematu: 30 tlen – 15 powietrze w okresie 5 godz. 45. Badania przeprowadzono w doświadczalnej komorze hiperbarycznej, w której zwierzęta podlegały stałej obserwacji a skład mieszaniny gazowej był analizowany chromatograficznie. W grupie kontrolnej początkowo objawy zatrucia tlenowego stwierdzono po 2 godzinach, a po 4 godzinach 100% zwierząt uległo zatruciu. Badanie pośmiertne wykazało rozległe zmiany morfologiczne w płucach. W grupie z ekspozycją przerywaną pierwsze objawy zatrucia stwierdzono po 3 godzinach, a po 4 godzinach zostały stwierdzone tylko u 20% zwierząt, przy czym zmiany morfologiczne w ich płucach były niewielkie. Zwiększenie tolerancji zwierząt na działanie tlenu zależało od doboru schematu przerw w ekspozycji tlenowej przy danym ciśnieniu, obniżającym jego toksyczne działanie działanie układowe (mózgowe lub płucne). Mechanizm ochronnego działania takich przerw nie został ostatecznie wyjaśniony i jest on dyskutowany w pracy. Ważną rolę może tu odegrać okresowe wypełnienie pęcherzyków płucnych azotem przywracające ich czynność wentylacyjną lub przerwa w działaniu tlenu mającym szkodliwy wpływ na prawidłowe napięcie powierzchniowe pęcherzyków płucnych. +/. „Wpływ przerywanej ekspozycji w hiperbarii tlenu na śmiertelność szczurów”

EN

The toxic effect of oxygen in hyperbaric conditions requires us to seek measures that would prevent or delay its development. One of such measures consists in the application of interrupted exposure during which the oxygen will be replaced for a short period of time with air. For the purpose of explaining the efficiency of such a procedure, tests were conducted on 26 rats, which were subjected to uninterrupted oxygen exposure at the pressure of 4 ata for the period of 4 hours (control group) or interrupted exposure according to the scheme: 30 minutes of oxygen – 15 minutes of air within the time of 5 hours and 45 minutes. The research was carried out in an experimental hyperbaric chamber enabling constant observation of the animals, with the composition of the breathing gas analysed by means of chromatographic analysis. In the control group the initial symptoms of oxygen toxicity were noted after 2 hours, and after 4 hours 100% of the animals were affected. Post-mortem examination revealed vast morphological lesions in the lungs. In the group subject to interrupted exposure the first toxicity symptoms were observed after 3 hours, whereas after 4 hours they were noted only in 20% of the animals and the morphological changes found in the lungs were minimal. An increase in the animals' tolerance to the effect of oxygen was dependent on the type of scheme applied with regards to the interruptions in oxygen exposure at a given pressure (thus lowering its toxic effect on the system (brain or lungs)). The protective mechanism of such interruptions has not been thoroughly explained and as such is being discussed here in this work. An important role may be played by periodic filling of pulmonary alveoli with nitrogen bringing back their ventilatory function or a break in the effect of oxygen, which has an adverse impact on proper surface tension of pulmonary alveoli. +/. "The impact of interrupted exposures during hyperbaric oxygenation on rat mortality".

7

The he indicators of oxidant – antioxidant balance in patients performed hyperbaric oxygenation

Paprocki J., Sutkowy P., Krzyżańska-Malinowska E., Piechocki J., Woźniak A.

Polish Hyperbaric Research

|

2013

|

nr 2(43)

23--38

EN

The effect of hyperbaric oxygenation (HBO) on the concentration of thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and the activity of selected antioxidant enzymes: superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx), in the peripheral blood of 19 patients was studied. Venous blood was taken before entrance to hyperbaric chamber and about 5 minutes after exit from it. Obtained results were statistically analyzed using Student's t-test. The changes of the level p<0.05 were accepted as statistically significant. Patients were additionally selected into two groups, each of five persons: patients who stayed into hyperbaric chamber no more than 3 times - the group I and patients who was performed HBO many times (more than 23 treatments) - group II. No statistically significant changes in level of TBARS in erythrocytes and blood plasma in both groups were revealed. TBARS concentration in blood plasma of patients in group II was higher by 27% (p<0.05) than in group I before the procedure into hyperbaric chamber. HBO did not cause statistically significant changes in the activity of SOD and GPx in erythrocytes of subjects. The CAT activity in the erythrocytes of patients from group I decreased by approximately 19% (p<0.05) after exit from hyperbaric chamber. Before HBO more than two times higher GPx activity in erythrocytes of subjects from group I as compared to group II was found (p<0.01). The study have revealed that HBO affects generation of reactive oxygen species but does not act directly the intensity of lipid peroxidation process. Frequent stimulation with hyperbaric oxygen changes the antioxidant response of the organism.

PL

Zbadano wpływ hiperbarii tlenowej (HBO) na stężenie substancji reagujących z kwasem tiobarbiturowym (TBARS) oraz aktywność wybranych enzymów antyoksydacyjnych: dysmutazy ponadtlenkowej (SOD), katalazy (CAT) i peroksydazy glutationowej (GPx) we krwi obwodowej 19 chorych. Krew żylną do badań pobrano przed wejściem do komory hiperbarycznej oraz ok. 5 min po wyjściu z niej. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej z wykorzystaniem testu T-Studenta. Za istotne statystycznie uznano różnice przy poziomie p<0,05. Wśród chorych wyodrębniono dodatkowo dwie pięcioosobowe grupy: osoby, które do momentu przeprowadzenia eksperymentu przebywały w komorze hiperbarycznej nie więcej niż 3 razy - grupa I oraz chorzy, którzy wiele razy (ponad 23 zabiegi) korzystali z HBO grupa II. Nie wykazano po zabiegu HBO istotnych statystycznie zmian poziomu TBARS w erytrocytach i w osoczu krwi, w żadnej z grup. Stężenie TBARS w osoczu krwi osób z grupy II było przed zabiegiem w komorze hiperbarycznej wyższe o 27% (p<0,05), niż w grupie I. HBO nie wywołała znamiennych statystycznie zmian aktywności SOD i GPx w erytrocytach osób badanych. Aktywność CAT w erytrocytach osób z grupy I natomiast obniżyła się o ok. 19% (p<0,05) po wyjściu z komory hiperbarycznej. Przed HBO wykazano ponad dwa razy wyższą aktywność GPx w erytrocytach osób z grupy I w porównaniu z grupą II (p<0,01). Badania wykazały, że HBO wpływa na generację reaktywnych form tlenu, bezpośrednio jednak nie oddziałuje na intensywność procesu peroksydacji lipidów. Częsta stymulacja tlenem hiperbarycznym zmienia odpowiedź antyoksydacyjną organizmu.