Problem zastosowania właściwych współczynników wyrównawczych uwzględniających usytuowanie lokalu w bryle budynku istnieje w systemach podziału indywidualnych kosztów ogrzewania od lat 90. XX wieku, czyli od momentu wprowadzenia w Polsce takich systemów opartych na podzielnikach kosztów ogrzewania. Zgodnie z nowelizacją przepisów dotyczących rozliczeń kosztów ogrzewania [1], [2], w przypadku zastosowania podzielników kosztów ogrzewania lub ciepłomierzy lokalowych konieczne jest uwzględnianie w rozliczeniach dla każdego lokalu odpowiedniego współczynnika wyrównawczego zużycia ciepła. W artykule przedstawiono i porównano różne metody obliczania współczynników wyrównawczych. Na przykładzie budynku wielorodzinnego wykazano, która metoda obliczeń powinna być stosowana, aby spełnić aktualne wymagania prawne i uniknąć dużych błędów w rozliczeniach indywidualnych kosztów ogrzewania.
EN
The problem of using appropriate equalization coefficients taking into account the location of the premises in the body of the building has existed in systems of settlements of individual heating costs since the 1990s, i.e. from the moment of introducing such systems based on heat cost allocators in Poland. According to the amendment to the regulations on settlement of heating costs [1], [2], in the case of using heat cost allocators or local heat meters, it is necessary to include the equalization coefficients of heat consumption in the billing for each apartment. The article presents and compares various methods of calculating the equalization coefficients. The example of the multi-family building shows which calculation method should be used to meet the current legal requirements and avoid large errors in the settlement of individual heating costs.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.