Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Bałuch H.

1 2008

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: head checks

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Planowanie szlifowania szyn w torach kolejowych

Bałuch H.

Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej

2008

Vol. 57, nr 1

277-296

Podstawowym celem szlifowania szyn jest usuwanie ich wad, głównie zużycia falistego i rys, które tworzą się wskutek zmęczenia na styku koła z szyną. Szlifowanie jest więc procesem polegającym na usuwaniu stali z wierzchu główki szyny za pomocą materiału ściernego. Zużycie faliste i pozostałe uszkodzenia eksploatacyjne stanowią źródło nadmiernych oddziaływań dynamicznych przenoszących się nie tylko na szyny, lecz na całą konstrukcję nawierzchni i na pojazdy szynowe. Obserwacje wykazują, że rysy mogą prowadzić do pęknięć szyn. Główną zaletą szlifowania, stosowanego od przeszło 80 lat jest usuwanie falistości powierzchni szyn i usuwanie ich nadpęknięć. Prawdopodobną przyczyną narastania rys i zużycia falistego w ostatnich latach są zjawiska zmęczenia kontaktowego powodowanego przez wózki mające zestawy kołowe o większej sztywności skrętnej oraz nierówności na kołach, takie jak poligonizacja. Technika pomiaru i obserwacji rozwoju uszkodzeń zmęczeniowych jest opanowana na większości kolei i ciągle doskonalona. Szlifowanie szyn musi być jednak stosowane z rozwaga i z właściwym zrozumieniem wynikających z niego korzyści i ograniczeń. Zasadniczym warunkiem szlifowania jest więc obecnie dobry program zarządzania, przede wszystkim zaś - właściwa metoda planowania napraw. Celem artykułu jest przedstawienie proponowanej metody planowania szlifowania szyn. Metoda ta jest oparta na analizie danych zebranych przez autora i jego zespół badaczy z licznych badań. Eksperymenty były prowadzone z użyciem specjalnego pociągu na torach o różnych rozmiarach falistego zużycia. Przedstawiono procedurę planowania szlifowania szyn oraz określono odchyłki dopuszczalne zużycia falistego, uzależnione od amplitud i długości fal.

The basic objective of the rail grinding is to eliminate rail defects, mainly corrugation and head checks, which are caused by fatigue on a contact between wheel and rail. Thus, the rail grinding is the process of removal of steel from the top of rail head through the use the abrasive material. Corrugation and other service defects represent a source of the wheel/rail excitation and corresponding impact loading which has the potential for significant damage not only the rail but also to the track structure and vehicles. It can be observed that head checks could be a source of raill cracks. The main advantage of grinding, which is used for more than 80 years, is that to replicate wear effect artificially and remove cracks from the rails. Probable reasons for the head checks and corrugation increase during last years are the rolling contact fatigue caused by boogies with higher wheel set jaw stiffness and wheel irregularities such as polygonization. Techniques for measuring and controlling the growth of fatigue defects are well established on most railways and constantly improving.Rail grinding must be used, however, carefully with a proper understanding of its benefis and limitations. So, the main condition in rail grinding today is to have a well managed grinding program, first of all, a proper method of its planning. The basic goal of the paper is to present the method proposed for the grinding planning. This method is based on an analysis of the data collected by the author and his research team during several tests. Experiments were carried out using test train on tracks with different magnitudes of corrugation. The procedure of planning and tolerances of corrugation depending on amplitude and wavelength were determined.