Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Parc Central de Nou Barris jako element systemu zieleni hybrydowej struktury urbanistycznej Metropolii Barcelońskiej

Gyurkovich M.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2016

|

nr 17

41--51

PL

Miasta są bez wątpienia naturalnym środowiskiem życia współczesnego człowieka. Szacuje się, że do 2050 roku aż 70% populacji naszego globu będzie mieszkało w miastach i rozrastających się metropoliach. Rola zielonych terenów rekreacyjnych, zapewniających mieszkańcom komfort i przyczyniających się do poprawy warunków życia, zwłaszcza w największych ośrodkach, jest nie do przecenienia. Pośród miast europejskich, Metropolia Barcelońska należy do pierwszej dziesiątki. Na obszarze jedynie dwukrotnie większym od Krakowa zamieszkuje ponad 3 miliony osób, a w sąsiednich miejscowościach – kolejne 2 miliony. Władze miejskie i regionalne starają się zachować równowagę pomiędzy obszarami zurbanizowanymi a naturalnymi, w czym pomaga szczególna dbałość o system zieleni miejskiej. Wieloetapowa realizacja przestrzeni zielonych w północnych dzielnicach mieszkaniowych Barcelony, której elementem był Parc Central de Nou Barris wpisuje się w najnowsze strategie urbanistyczne realizowane w metropolii.

EN

Undoubtedly, cities constitute a natural environment for the life of contemporary man. It is estimated that by 2050 as much as 70% of population of our globe will be living in cities and sprawling metropolises. The role of green recreational areas, providing residents with confront and contributing to the improvement of their living conditions, especially in the largest centres, simply cannot be overrated. From amongst European cities, the Barcelona Metropolis belongs to the first ten. An area which is only twice as large as Cracow is inhabited by over 3 million people, and the population of the adjacent towns is another 2 million. Municipal and regional authorities are trying to keep the balance between urbanized and natural areas, and the particular care for the municipal greenery system is particularly useful in this respect. Multistage projects of securing green areas in northern residential quarters of Barcelona, whose element was Parc Central de Nou Barris, inscribe in the latest urban strategies implemented in the metropolis.

2

Historyczne ogrody działkowe Wrocławia jako element planowego systemu zieleni miejskiej

Gryniewicz-Balińska K.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2015

|

T. 60, z. 1

45--79

PL

Przemiany polityczne oraz społeczno-gospodarcze w Niemczech w XIX wieku spowodowały rozwój demograficzny miast i m.in. pojawienie się w nich ogródków działkowych, spełniających funkcje gospodarcze, zdrowotne i społeczne. We Wrocławiu pierwsze ogródki działkowe o charakterze tymczasowym zakładano w latach 40. XIX w. Na początku XX w. zaczęto zakładać we Wrocławiu tzw. ogródki szreberowskie o dojrzałej kompozycji i rozbudowanych funkcjach (np. ogródki na Polach Stawowych – 1901 r., ogródki na Przedmieściu Odrzańskim i Piaskowym – 1906 r.). Przy dużych zakładach przemysłowych zakładano ogródki pracownicze, a przy szkołach – ogródki szkolne, uprawiane przez uczniów. W czasie I wojny światowej powstawały wojenne ogródki warzywne o charakterze żywicielskim. Po I wojnie światowej skrystalizowała się idea ogródków stałych, będących istotnym elementem zieleni miejskiej i planu miasta. W latach 20. ogródki stałe zaczęto w systemowy sposób wprowadzać do planów Wrocławia. Na przełomie lat 20. i 30. zaczęto projektować i realizować liczne założenia stałe, o regularnym planie i jednolitej zabudowie (np. ogródki na Tarnogaju i na Kowalach). Stałym ogrodom działkowym starano się nadać charakter założeń publicznych. Zakładano je przy parkach miejskich, projektowano je także na terenie większych założeń sportowo-rekreacyjnych – tzw. Parków Ludowych (np. Parki Ludowe na Popowicach i Gajowicach). W okresie kryzysu lat 30. zakładano stałe ogródki działkowe z altanami mieszkalnymi dla bezdomnych i bezrobotnych (np. osiedla działkowe na Księżu Małym i Osobowicach).

EN

The political and socio-economic transformations in 19th century Germany brought about a major growth in urban populations, and resulted in the emergence of allotment gardening which was to serve economic, health and social functions. In Wrocław, the first such gardens, temporary in nature, appeared in 1840s. In early 1900s Wrocław saw the development of so-called Schreber gardens, mature in composition and intended to perform a variety of functions (e.g. in Pola Stawowe – 1902, in Przedmieście Odrzańskie and Przedmieście Piaskowe – 1906). Large industrial plants were accompanied by workers’ gardens, schools set up school gardens where students planted and grew their own vegetables. During World War I, necessity called for setting up special vegetable gardens for alimentation purposes. After the war, gardens became permanent and went on to constitute a fixture in urban green spaces, and, consequently, urban development plans. The 1920s saw the beginning of systemic introduction of allotment garden complexes in Wrocław’s city planning. In late 1920s and early 1930s, a number of permanent complexes appeared, with regular layouts and uniform architecture (e.g. in Tarnogaj and Kowale). Permanent allotments assumed the character of public complexes. They often adjoined urban parks or were incorporated in larger sports and recreation areas – so-called People’s parks (e.g. in Popowice and Gajowice). During the 1930s crisis, permanent allotments were created in an effort to provide shelter for the homeless and unemployed (e.g. Księże Małe and Osobowice).

3

Parkowy krajobraz Krakowa - drzemiący potencjał

Staniewska A.

Przestrzeń i Forma

|

2014

|

nr 21

483--498

PL

Artykuł prezentuje lokalizacje i programy użytkowe oraz wybrane wnioski z badań spo-łecznych dotyczących projektów parków publicznych dla Krakowa wykonywanych w ra-mach zajęć dydaktycznych przez studentów kierunku „Architektura krajobrazu” w Insty-tucie Architektury Krajobrazu Politechniki Krakowskiej. Doświadczenia z programu nau-czania projektowania partycypacyjnego zostają przedstawione na tle zapisów dokumen-tów strategicznych Krakowa dotyczących systemu zieleni oraz trendów europejskich w tym zakresie.

EN

The article presents results of participatory planning experience in favour of public park creation. Landscape architecture students in Krakow design a public park during their course of studies taking into account the outcomes of social research, which they carry out during an introductory semester social communication lab. The article presents park locations, their functional programmes and selected conclusions from the research. Broadest background are strategic documents concerning the greenery system in Krakow and universal tendencies in this field.

4

Specyfika i osobliwości krajobrazu Sapporo

Sykta I., Szarek R.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2010

|

R. 107, z. 4-A

215-251

PL

Specyfika i szczególne elementy krajobrazu miejskiego wyróżniają Sapporo na tle innych japońskich miast. W nin. artykule przedstawiono istotne uwarunkowania geograficzne, historyczne i krajobrazowe determinujące współczesny wizerunek Sapporo. Zaprezentowano najważniejsze elementy naturalne i kulturowe budujące przestrzeń miasta - wyróżniające się obiekty architektoniczne i tereny zieleni, a także wydarzenia i zjawiska, nadające krajobrazowi miasta oryginalną tożsamość.

EN

Specific character and original features of Sapporo landscape make it distinguishable the comparison with other Japanese cities. Essential geographical, historical and landscape conditions - determinants of contemporary image of the city - are characterized. The most important natural and cultural elements creating the urban space - distinctive architectural objects and green areas, and special events and phenomenons, giving the cityscape its original identity - are also presented.