Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Polimery

1 2006

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: gradient copolysiloxanes

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

New gradient siloxane copolymers

Cypryk M., Delczyk B.

Polimery

2006

T. 51, nr 7-8

499-506

Anionic ring opening polymerisation of cyclotrisiloxanes allows to synthesise well-defined polysiloxanes. Experimental evidence for the selectivity of polymerisation and for the possibility of controlling the structure and functional group distribution in polysiloxanes obtaining by this method is provided. Siloxane copolymers of controlled gradient distribution of units along the chain may be obtained in this way. Kinetic studies of copolymerisation in combination with computer simulation make possible designing a copolymer structure. Thermal and dynamic mechanical studies confirm that properties of gradient copolysiloxanes are different from those of block copolymers of the same molecular weight and cumulative composition.

Kopolimery gradientowe stanowią nową klasę polimerów o składzie zmieniającym się stopniowo wzdłuż łańcucha (rys. 1). W wyniku gradientowego rozkładu merów oddziaływania międzycząsteczkowe zmieniają się tu w sposób ciągły wzdłuż łańcucha, co odróżnia te kopolimery od innych kopolimerów, np. blokowych, lub bezładnych. Ta specyficzna cecha kopolimerów gradientowych powinna spowodować ich unikatowe własności termiczne i mechaniczne. Tego rodzaju siloksanowe kopolimery otrzymano w wyniku kontrolowanej anionowej kopolimeryzacji z otwarciem pierścienia heksametylocyklotrisiloksanu z cyklotrisiloksanami zawierającymi grupy funkcyjne przy atomach krzemu. Anionowa polimeryzacja cyklotrisiloksanów ma cechy polimeryzacji żyjącej i pozwala na kontrolę procesu oraz ciężarów cząsteczkowych i struktury otrzymanych polimerów (schemat A). Pokazano możliwości modyfikacji grup funkcyjnych w łańcuchu (schematy B i C) oraz możliwości kontroli ich rozkładu wzdłuż łańcucha. Przedstawiono wyniki własnych badań kinetycznych kopolimeryzacji mających na celu wyznaczenia współczynników reaktywności komonomerów (rys. 2 i 3), co stwarza możliwość projektowania i przewidywania struktur kopolimerów. Pokazano przykłady modyfikowania chwilowego składu kopolimerów siloksanowych otrzymanych metodą kopolimeryzacji równoczesnej oraz kopolimeryzacji z ciągłym dodawaniem jednego z monomerów do mieszaniny polimeryzacyjnej (rys. 3, 5 i 6). Przedstawiono również wstępne wyniki badań niektórych właściwości omawianych kopolimerów (rys. 7).