In the paper, the phenomenon of the urban game is presented in the context of its applicability to architectural education. In the perception of the average inhabitant, the town is only a background for daily activities, and architecture is designed to secure his basic needs. The recent crisis in spatial interactions, analogous to the crisis in social interactions, can be overcome through skilful use of non-standard methods of activating inhabitants – fun and games.
PL
W artykule przedstawiono zjawisko gier miejskich w kontekście możliwości wykorzystania jego potencjału jako narzędzia edukacji architektonicznej. W wyobrażeniu statystycznego mieszkańca miasto jest jedynie tłem dla codziennej aktywności, zaś architektura ma za zadanie zabezpieczyć jego podstawowe potrzeby. Współczesny kryzys interakcji przestrzennych, w analogi do kryzysu interakcji społecznych, można przezwyciężyć poprzez umiejętne wykorzystywanie niestandardowych metod aktywizacji mieszkańców – zabaw i gier.
W strategiach biur promocji miast, wśród samorządowców i włodarzy miejskich przestrzeni, a nawet w prywatnych firmach czy organizacjach pozarządowych coraz popularniejsze stają się gry miejskie. Ich walory wykraczają poza schemat produktu turystycznego, gdyż stanowią formę aktywnego spędzania czasu w ramach poznawania miast i ich przyrodniczych walorów.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.