Zasadniczo studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy stanowi akt kierownictwa wewnętrznego. Akt ważny z perspektywy programowej, określenia całej polityki przestrzennej gminy, ale niewywierający bezpośrednich skutków dla właścicieli nieruchomości. W praktyce zdarzają się przypadki skutecznego zaskarżenia aktów przez osoby, u których stwierdzono interes prawny w sprawie.
Wymóg zapewnienia zgodności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest jedną z podstawowych zasad planowania i zagospodarowania przestrzennego. Wobec skomplikowanej i sformalizowanej procedury planistycznej jego zapewnienie dotyczy jednak nie tylko samej treści dokumentu, lecz również wymogów proceduralnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.