Coraz częściej zachodzi konieczność budowy obiektów na obszarach, które do niedawna były omijane z powodu skomplikowanych warunków posadowienia. Współczesny rozwój budownictwa na terenie miast zdecydowanie ograniczył inwestorom swobodę wyboru lokalizacji i zmusił ich do wznoszenia obiektów również i tam, gdzie w podłożu występują grunty słabonośne. Za takie powszechnie są uznawane grunty organiczne. Podłoża słabonośne stanowią również mineralne grunty spoiste znajdujące się w stanie plastycznym lub miękkoplastycznym. Zdaniem autora wśród nich największe problemy z właściwą oceną parametrów geotechnicznych stwarzają w pełni nasycone grunty spoiste charakteryzujące się wskaźnikiem plastyczności I/p < 10%. Na obszarze Poznania stanowią je nieskonsolidowane gliny morenowe (ablacyjne) zlodowacenia bałtyckiego, zaklasyfikowane wg najnowszych norm (PN-EN ISO 14688-1:2006, PN-EN ISO 14688-2:2006) do piasków ilastych. Powszechnie wiadomo, że grunty słabe poddane obciążeniom statycznym podlegają konsolidacji powodującej zwiększenie się wartości parametrów wytrzymałościowych, mających wpływ na wzrost nośności podłoża. W artykule przedstawiono wyniki badań wpływu konsolidacji na zmiany stopnia plastyczności i wytrzymałości pasty gruntowej spreparowanej z glin ablacyjnych.
EN
Increasingly often, the construction industry is required to erect structures in areas which, until recently, have been avoided due to difficult conditions in which to build the foundation. The expansion of real estate in cities has limited investors' freedom to choose building locations, forcing them to erect structures also on low-strength soils. Organic soils are commonly considered low-strength. Mineral plastic and soft plastic cohesionless soils are also low-strength. The author believes that fully saturated cohesive soils with a plasticity index I/p< 10% pose greatest problems in the proper assessment of geotechnical parameters. In the Poznań area, these are unconsolidated Baltic glaciation moraine (ablation) tills. These are classified as silty sands (PN-EN ISO 14688-1:2006, PN-EN ISO 14688-2:2006). It is commonly known that weak soils subjected to static loads undergo consolidation, which leads to greater strength which results in greater subsoil strength. The article discusses the results of studies of the impact of consolidation on changes in plasticity and strength of soil paste prepared from ablation tills.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Powierzchnię Niziny Wielkopolskiej w zdecydowanej mierze pokrywają plejstoceńskie osady lodowcowe, wśród których dominują gliny morenowe. Pod względem genetycznym powszechnie jest akceptowany podział tych glin (Mojski, Rzechowski, 1967), uwzględniający pozycję materiału lodowcowego: na fację bazalną (subglacjalną „z odłożenia") i ablacyjną (inglacjalną oraz supraglacjalną). Gliny z odłożenia są zwykle skonsolidowane naprężeniem glacistatycznym (Lindner, 1992), natomiast gliny ablacyjne (wytopnieniowe i spływowe) są osadami nieskonsolidowanymi. Polska Norma PN-81/B-03020 kwalifikuje gliny morenowe skonsolidowane do grupy genetycznej „A”, a grunty morenowe nieskonsolidowane zalicza do grupy „B”, przypisując im odpowiednie wartości parametrów geotechnicznych niezbędnych do projektowania fundamentów bezpośrednich. Biorąc pod uwagę genezę danego osadu, w grupie „B” może się znaleźć szeroki asortyment gruntów spoistych odłożonych przez ten sam lodowiec w różnych procesach sedymentacyjnych. Zdaniem autora, gliny ablacyjne, do których należą grunty mało i średnio spoiste, stanowią problem przy właściwej ocenie właściwości fizyko-mechanicznych. W artykule podjęto próbę oceny parametrów geotechnicznych tych gruntów spreparowanych w postaci pasty gruntowej, poddanej procesom konsolidacji.
EN
The Wielkopolska Lowland is mostly covered by Pleistocene glacial sediments, dominated by tills. The commonly accepted genetic classification of these tills takes into consideration the position of the material (Mojski, Rzechowski, 1967) in glacial ice the basal facies (lodgement subglacial) and ablation (inglacial and supraglacial). Lodgement tills are usually consolidated by glaciostatic stress (Lindner, 1992), while ablation tills (melt-out and flow) are unconsolidated sediments, uninfluenced by consolidation loads greater than existing presently. Polish Standard PN-81/B-03020 classifies consolidated tills as genetic group “A”, while unconsolidated moraine soils as group “B”, by assigning appropriate geotechnical parameter values needed to design pad foundations. Considering the origin of a given sediment, group “B” may include a wide range of cohesive soils lodged by the same glacier in different sedimentation processes. In the author’s opinion, ablation tills, which include non-cohesive and partly cohesive soils, pose a serious problem to proper assessment of physical and mechanical properties. The article attempts to assess the geotechnical parameters of these soils prepared as soil paste subjected to consolidation processes.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W artykule przedstawiono wyniki analizy wpływu na granice konsystencji, takich czynników jak: zmiana chemizmu medium, czyli wody gruntowej, zmiana operatora wykonującego oznaczenie granic konsystencji, upływ czasu (tzw. efektu Dawsona) oraz skład granulometryczny gruntu. W generalnej ocenie zmienności granic Atterberga przedstawiono spodziewany wpływ podanych wyżej czynników na wskaźnik plastyczności i ocenę stopnia plastyczności podłoża, zbudowanego z wytypowanych gruntów. Do opracowania wyników i wnioskowania zastosowano metody statystyczne; wielozmienną analizę wariancji oraz analizę kowariancji.
EN
The article presents the results of analysis of the effect on Atterberg limits in selected soils of such factors as changes in the chemism of the medium, i.e. ground water, change of the operator determining Atterberg limits, time (the so-called Dawson effect) and granulometric composition of soil. In the general assessment of Atterberg limit variation the expected effect of the above mentioned factors on the plasticity index and the assessment of plasticity was presented in case of subsoil formed from the selected soils. Statistical methods (multivariate analysis of variance, analysis of covariance) were applied to process the results and draw conclusions.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W pracy zawarto regionalną syntezę litostratygraficzną glin morenowych na obszarze Polski północno-wschodniej. Syntezę wykonano na podstawie badań petrograficznych i wynikających z nich wartości współczynników petrograficznych: O/K (skały osadowe do krystalicznych + kwarc), K/W (skały krystaliczne do węglanowych) oraz A/B (skały nieodporne do odpornych na wietrzenie). Za punkt wyjścia przyjęto sytuację geologiczną badanych warstw glin morenowych w stosunku do jednoznacznie palinologicznie określonych osadów organicznych pięter interglacjalnych: augustowskiego, ferdynandowskiego, mazowieckiego i eemskiego. Założenie takie nie zawsze mogło być stosowane, ponieważ nie we wszystkich profilach wiertniczych zawierających osady interglacjalne występuje glina morenowa o zbadanym składzie petrograficznym. W takich przypadkach zastosowano więc do korelacji glin inne kryteria paleomorfologiczno-sekwencyjne. Pomocne było też w wielu przypadkach przeanalizowanie położenia badanych profili wiertniczych w stosunku do ważniejszych elementów budowy powierzchni podczwartorzędowej. W pracy wykorzystano 155 profili wiertniczych, w których scharakteryzowano około 600 warstw glin morenowych, traktując warstwę jako jednostkę litostratygraficzną niższego rzędu. Wyróżniono 16 poziomów glin morenowych zgrupowanych w pięć pięter litostratygraficznych: piętro A- zawiera gliny starsze od interglacjału augustowskiego, piętro B- zawarte między interglacjałem ferdynandowskim a augustowskim, piętro C- zawarte między interglacjałem mazowieckim a ferdynandowskim, piętro D- zawarte między interglacjałem eemskim a mazowieekim, piętro E- zawiera gliny młodsze od interglacjału eemskiego. W Polsce północno-wschodniej obserwuje się wyraźną tendencję zmniejszania się ilości poziomów glin morenowych z północy na południe, od trzynastu poziomów na Pojezierzu Mrągowskim do siedmiu poziomów na Nizinie Południowo-podlaskiej. Tylko cztery poziomy reprezentowane są we wszystkich wyróżnionych regionach Polski północno-wschodniej. Korelacja tych 16 poziomów litostratygraficznych glin morenowych z podziałem chronostratygraficznym ma różne stopnie pewności. Najbardziej oczywista jest korelacja piętra A ze zlodowaceniem narwi i piętra E ze zlodowaceniem Wisły. Trzy dolne poziomy piętra B mogą odpowiadać zlodowaceniu nidy, a trzy kolejne, wyższe, zlodowaceniu sanu 1. Piętro C odpowiada zlodowaceniu Sanu 2, a piętro D - zlodowaceniu s.I. odry (+ warta).
EN
Regional lithostratigraphy of tills in northeastern Poland is presented. It is based on petrographic studies and calculated petrographic coefficients: O/K (ratio of sedimentary rocks to crystalline rocks and quartz), K/W (crystalline to carbonate rocks) and A/B (non-resistant to resistant rocks). A starting point was geological setting of tills against univocal organic sediments (with palynologic evidence) of the Augustów, Ferdynandów, Mazovian and Eemian Interglacials. Such assumption could not be commonly applied because only some borehole sections with interglacial sediments were supplied with petrographic analysis of tills. In such cases, other palaeomorphologic-sequential criteria could be applied for correlation. Location of examined borehole sections against selected features of the sub-Quaternary substrate could be helpful occasionally. The analysis was based on 155 borehole sections, in which about 600 till beds were described. Each bed was considered for a lower-rank stratigraphic unit. They formed 16 till horizons, grouped in 5 lithostratigraphic stages. The stage A comprises tills - older than the Augustów Interglacial, the stage B- tills between the Ferdynandów and Aagattów Interglacials, the stage C- between the Mazovian and Ferdynandów Interglacials, the stage D- between the Eemian and Mazovian Interglacials, and the stage E- tills younger than the Eemian Interglacial. In northeastern Poland there is a distinct southward trend to more limited number of till horizons, from 13 horizons in the Mrągowo Lakeland to 7 horizons in the South Podlasie Lowland. Only four horizons are present in every region of northeastern Poland. In correlation with a chronostratigraphic subdivision, the most obvious is reference of the stage A to the Narew Glaciation and of the stage E to the Wisła Glaciation. Three lower horizons of the stage B correspond presumably to the Nida Glaciation, and the three successive ones - to the San 1 Glaciation. The stage C corresponds to the San 2 Glaciation and the stage D- to the Odra Glaciation sensu lato.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.