Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: gazociąg gazu ziemnego

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Skutki wycieku i ocena ryzyka dla gazociągów transportujących mieszaniny wodoru z gazem ziemnym : studium przypadku

Kuczyński Szymon

Przemysł Chemiczny

2025

T. 104, nr 9

886--896

Dokonano oceny wypływu i rozproszenia gazu z rurociągu DN200 przesyłającego: (i) metan (uproszczenie dla gazu ziemnego), (ii) mieszaninę metan-wodór (o zawartości wodoru 10%) oraz (iii) wodór (100%). Zmienny w czasie wypływ (uwolnienie) gazu przez wyłomy o średnicach 10, 30 i 50 mm zasymulowano w programie DNV Phast. W symulacji przyjęto automatyczne odcięcie sekcji w czasie 30 s oraz wiatr o prędkości 1,5 m/s. Jako miary zagrożenia przyjęto odległość dla dolnej granicy wybuchowości (DGW) oraz do 0,5DGW. Przebiegi spadku ciśnienia dla metanu i mieszaniny z 10% H₂ były zbliżone, a dla czystego wodoru spadek ciśnienia następował najszybciej. W przypadku wyłomu o średnicy 50 mm początkowy wydatek masowy wynosił ok. 3 kg/s (CH₄), ok. 2,9 kg/s (90% CH₄ + 10% H₂) oraz ok. 1 kg/s (H₂). Odległości maksymalne w kierunku wiatru, dla których osiągnięto stężenie DGW wynosiły ok. 2 m dla metanu, ok. 2,2 m dla mieszaniny 90% CH₄ + 10% H₂ oraz ok. 7 m dla wodoru. Analogiczne odległości dla 0,5DGW były mniej więcej dwukrotnie większe (ok. 5 m dla metanu i ok. 13 m dla wodoru). Dodatek 10% wodoru do metanu nie zwiększył rozmiaru strefy zagrożenia wybuchem w badanych warunkach. Szerszy zakres palności wodoru oraz mała energia zapłonu zwiększają prawdopodobieństwo zapłonu w pobliżu źródła wycieku. Wyniki wykazały, że rurociągi przesyłające gaz ziemny z 10-proc. domieszką wodoru mogą osiągnąć poziom ryzyka porównywalny z tym dla przesyłu gazu ziemnego. Jest to możliwe pod warunkiem szybkiego odcięcia dopływu gazu w przypadku wykrycia nieszczelności poprzez system detekcji wodoru, zapewnienia wentylacji oraz monitorowania stanu materiałów.

The discharge and dispersion from a buried DN200 pipeline carrying MeH, a MeH-H₂ blend, or H₂ were assessed. Time-dependent releases through 10-, 30- and 50-mm breaches were simulated in DNV Phast software with 30 s automatic isolation, neutral stability, and 1.5 m/s wind. Hazard metrics were distances to the lower explosive limit (LEL) and to 0.5 LEL. Discharge for MeH and the 10% H₂ blend were similar, while H₂ depressurized was fastest. For a 50 mm breach, initial mass flows were ~3 kg/s (MeH), ~2.9 kg/s (10% H₂), and ~1 kg/s (H₂). Maximum downwind LEL distances were ~2 m (MeH), ~2.2 m (90% MeH/10% H₂), and ~7 m (H₂). The 0.5 LEL distances were roughly doubled (~5 m for MeH and ~13 m for H₂). Thus, a 10% H₂ addn. did not enlarge the flammable footprint under the tested conditions, though H₂ wider flammability range and low ignition energy raise ignition likelihood near the source. The pipelines transporting natural gas with 10% H₂ can achieve risk levels comparable to MeH when rapid isolation, reliable leak detection (including H₂ sensing), ventilation, and materials monitoring were applied.