Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Badanie optymalnej wielkości statku do przewozu gazu ziemnego dla różnych technologii transportu

Bortnowska M.

Problemy Eksploatacji

|

2012

|

nr 3

155-165

PL

Wzrost zapotrzebowania na gaz ziemny w skali światowej, jego ograniczone zasoby jak również ograniczone możliwości pobierania z miejsc występowania siecią rurociągów będą powodowały wzrost cen, dlatego należy poszukiwać alternatywnych rozwiązań technologii transportu gazu ziemnego pod względem ekonomicznym, ekologicznym i bezpieczeństwa. W artykule przedstawiono analizę projektową wraz z uproszczoną koncepcją statków do przewozu gazu w różnych jego postaciach, jako gaz skroplony (statkami LNG), gaz sprężony (statkami CNG) i gaz w postaci hydratów (statkami NGH). Scharakteryzowano i porównano główne parametry statków ze szczególnym uwzględnieniem przestrzeni ładunkowej. Oszacowano ilość rejsów w ciągu roku, liczbę floty na daną trasę żeglugową oraz przybliżone koszty eksploatacyjne. W analizie przewidziano transport gazu z Norwegii do Polski.

EN

The increase in demand for natural gas in the world and the limited capacity of pipelines will cause an increase in prices; therefore, alternative natural gas transportation technologies must take into account economic, environmental and safety concerns. The article presents an analysis of the design concepts for the transport of gas in its various forms, particularly, liquefied natural gas (LNG ships), compressed natural gas (CNG ships) and in the form of gas hydrates (NGH ships). The main parameters of vessels with particular reference to cargo capacity are characterised and compared. An estimated number of voyages during the year, the number of the fleet on the route and approximate operating costs are considered. The analysis concerns the transport of natural gas from Norway to Poland.

2

Nowe technologie dostaw gazu ziemnego elementem jego dywersyfikacji

Piwowarski A. J., Rychlicki S.

Wiertnictwo, Nafta, Gaz

|

2010

|

T. 27, z. 1--2

333-348

PL

Przy obecnym rocznym zużyciu gazu ziemnego rzędu 14 mld m3, posiadaniu udokumentowanych zasobów gazu ziemnego wynoszących około 100 miliardów m3 oraz posiadaniu długoterminowego kontraktu na dostawy gazu z firmą Gazprom, Polska posiada całkiem dobrą sytuację zaopatrzeniową. Ta wydawałoby się komfortowa sytuacja nie zapewnia jednak pełnego bezpieczeństwa gazo-energetycznego szczególnie w przypadku kiedy nadmierna zależność od jednego dostawcy może doprowadzić w zmieniającej się sytuacji politycznej do zakłóceń w dostawach gazu ziemnego do naszego kraju. Od wielu lat występuje chęć zdywersyfikowania źródeł i dróg dostaw gazu ziemnego do Polski. Rozważano kilka opcji dostaw dywersyfikacyjnych włączając w nie dostawy podmorskimi gazociągami z Danii i z Norwegii. Z różnych powodów te projekty nie doczekały się realizacji. Zaburzenia i przerwy w dostawach gazu rosyjskiego przez Białoruś, a przede wszystkim przez Ukrainę stały się dodatkowym sygnałem dla nasilenia prac nad znalezieniem nowych dróg i źródeł dywersyfikacyjnych dostaw gazu ziemnego. Do rozpatrywanych opcji dostaw gazu ziemnego gazociągowych czy też morskich dołączono z inicjatywy nowego kierownictwa PGNiG S.A. w 2007 roku nowe technologie dostaw. Powrócono do przeanalizowania rozpoczętych już w 2001 roku możliwości dostaw drogą morską sprężonego gazu ziemnego, stosując innowacyjną technologię rozwiniętą w Kanadzie, Norwegii i w USA. Dodatkową zaletą jest na przykład fakt, że infrastruktura (boje czy też nabrzeża) stosowane dla dostaw CNG mogą z powodzeniem służyć do wyładunku regazyfikowanego na pokładzie metanowca LNG, co stwarza możliwość dostaw gazu ziemnego w dwu postaciach ciekłej i sprężonej. Technologią dostaw regazyfikowanego na metanowcu LNG zajęto się od marca 2005 roku, po udanym pierwszym na świecie wyładunku w Zatoce Meksykańskiej. Zbliżoną do tej technologii jest technologia regazyfikacji FSRU - Floating Storage Regasification Unit, gdzie LNG jest przeładowywane na zakotwiczony tankowiec lub na barkę z instalacjami regazyfikacyjnymi. W artykule zostaną przedstawione zarówno możliwości dostaw CNG do Polski jak i technologie regazyfikacji LNG przy wykorzystaniu tankowców zakotwiczonych na nabrzeżu portowym.

EN

With the present annual consumption of about 14 bm3, not negligible indigenous natural gas reserves (approx. 100 bm3) and long term natural gas supply contract with Gazprom, Poland is quite well endowed with natural gas resources. Nevertheless this apparently comfortable situation doesn't represent sufficient gas supply security especially in the future when the dependency on one main external gas supply source could have been increasing, and when the political factors can disturb the regular gas supply to the country. Since several years there is an intention and concern in Poland to diversify gas supply sources and routes in view of increasing not only gas supply security but also to improve the flexibility of gas transmission system, to deserve zones not supplied with gas, and to find less costly gas. Several options of gas supply diversification have been envisaged until now including off shore gas pipelines from Denmark and Norway but for various reasons political and economic couldn't be implemented until now. Some years ago LNG project has also arisen. Some troubles, but not really important in the Russian gas supplies throughout Belarus, and Ukraine occurred in the past, becoming an additional signal to intensify the search for a new solutions to enhance the gas supply security. Among several solutions the choice has been made for the shipping natural gas mainly from the North and Norwegian Sea Region to the Polish gas market using an innovative CNG sea transport technology developed in Norway, Canada, and in USA; this solution is being perceived as the most feasible and most interesting from the point of view of the flexibility, security, relatively modest investment costs, rapidity (short time of implementation), and good gas price, especially for gas from so called mature areas. However, an alternative solution to diversify gas supply to Poland remains LNG, when we have started with the project of LNG receiving terminal in North-Western part of the country (near Szczecin), which is expected to be operational in the middle of 2014 year. Another solution, that we are envisaging, constitutes the use of the new technology of gas supply i.e. LNG regasified on the LNG tanker offshore or onshore or regasified on the Floating Storage Regasification Unit - FSRU, which can be a cheap, second hand LNG carrier or a barge. The Regas LNG can be sent directly to the high pressure gas pipeline onshore; this solution is called alongside ship moored. We are taking into consideration two from four existing technologies of Regas LNG: (i) Energy Bridge Regasification Vessel - EBRV TM - owned by the American company, Energy Excelerate from Houston, and the Norwegian technology represented by Hoegh LNG company.

3

Kompozytowe zbiorniki wysokociśnieniowe do sprężonych gazów - aspekty trwałości i bezpieczeństwa

Bełzowski A., Stasieńko J., Mierzwiak A.

Przegląd Mechaniczny

|

2009

|

nr 6

19-26

PL

W artykule przedstawiono wybrane aspekty ekonomiczne i techniczne budowy i stosowania kompozytowych zbiorników wysokociśnieniowych. Omówiono cztery zasadnicze typy zbiorników do sprężonego metanu: CNG-1, CNG-2, CNG-3 i CNG-4 oraz konstrukcje zbiorników do sprężonego powietrza. Rozwiązania techniczne oraz koncepcje walidacji konstrukcji zbiorników opisane w przepisach uwzględniają specyfikę procesów degradacji materiałów kompozytowych, jednakże występują tu istotne różnice zależne od typu i przeznaczenia zbiornika. Celem niniejszego artykułu jest próba przybliżenia czytelnikom niektórych aspektów budowy i użytkowania kompozytowych zbiorników wysokociśnieniowych, w szczególności zagadnień związanych z uwzględnianiem specyficznych właściwości wytrzymałościowych KP.

EN

Selected economical and technical aspects of construction and application of composite high-pressure tanks were presented. Four basic types of tanks for compressed methane: CNG-1, CNG-2, CNG-3, CNG-4 were described as well as constructions of compressed air tanks. Technical solutions and idea of validation of tank construction described in adequate regulations take into account degradation of composite materials, however significant differences dependent on type and intended use of tank. The aim of this paper was presentation selected aspects of construction and using of composite high-pressure tanks, especially problems applying to mechanical strength.