Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Temporal and Spatial Patterns of Aboveground Biomass and Its Driving Forces in a Subtropical Forest : A Case Study

Ma Lei, Li Wen, Shi Nannan, Fu Shenglei, Lian Juyu, Ye Wanhui

Polish Journal of Ecology

|

2019

|

Vol. 67, nr 2

95--104

EN

The accurate characterization of aboveground biomass (AGB) dynamics and their driving forces in sub-tropical forests is important to evaluate AGB's contribution to global carbon stocks. In order to estimate the effects of local variables on temporal and spatial patterns of AGB we investigated the variation of AGB in a 20-ha sub-tropical permanent plot. We found that the AGB was 153.7 Mg ha-1 in 2005, and 149.3 Mg ha-1 in 2010. During the five-year period, AGB changed due to tree mortality, growth (diameter at breast height, DBH) and recruitment. Medium-sized trees (DBH: 30-50 cm) were the largest contributor to total AGB. Both the tree species diversity index and the number of individuals within medium (DBH: 30-50 cm) and large (DBH: >50 cm) DBH ranges had significant positive effects on AGB. In addition, the abiotic factors such as elevation, slope, and convexity had negative significant relationships with AGB. The results indicate the importance of including forest community characteristics and environmental variables in forest carbon studies. This study also provides important data that can be used to develop and validate carbon cycling models for old-growth sub-tropical forests.

2

Genetic diversity in relation to secondary succession of forest tree communities

Wehenkel C., Corral-Rivas J., Hernandez-Diaz J.

Polish Journal of Ecology

|

2011

|

Vol. 59, nr 1

45-54

EN

Forest succession is a fundamental ecological process, which has significant implications for the biological, biophysical, and biogeochemical processes in an ecosystem. Genetic diversity is not only a product of the number of species present in a given area, but also of successional change from colonization of gaps by pioneer species to mature climax forest. Genetic diversity should be higher in earlier successional stages than in later stages because high environmental predictability in later successional stages favours low genetic diversity. In the present study the relationship between secondary succession and genetic diversity was explored in eight stands of characteristic tree communities in the Thuringian forest area (Germany). Each of the eight stands was subdivided into six plots in a grid of 40 x 40 m to detect as much as possible tree species and genetic variants within the forest tree community and successionspecific structures. To define secondary succession, the mean Ellenberg indicator values for light and nitrogen in the herb layer, weighted for coverage, as well as the percentage of climax tree species in naturally regenerated stands were used. All species and genotype diversities based on the investigated tree species were calculated by the so-called Hill numbers. The results showed that the Gregorius's Covariation (C) of secondary succession with the transspecific genotype diversity as well as the transspecific genotype diversity per species for the enzyme systems AAT, HEK, PGI, MDH, IDH as well as the AFLP trait was statistically significant in several relationships. The transspecific genotype diversities were often significantly greater in the earlier successional stages than in the later stages. Selection effects during replacement of light and nitrogen demanding species and plant communities by more economical and competitive species such as Abies alba Mill. and Fagus sylvatica L. probably dominated in the study. Based on the results of the study, we conclude that genetic diversity may be an essential attribute of stages of secondary succession that should be further explored because of its relation to adaptability and ecological stability.

3

Forestry and water budget of the lowlands in northeast Germany - consequences for the choice of tree species and for forest management

Muller J.

Journal of Water and Land Development

|

2009

|

no. 13a

133-148

EN

The lowlands in northeast Germany are among the driest and at the same time the most densely wooded regions in Germany. Low annual precipitation between 500 and 600 mm and the light sandy soils with their low water storage capacity and high porosity lead to limited water availability. Therefore the hydrological functions of forests play an important role in the fields of regional water budget, water supply and water distribution. To investigate the water consumption of different tree species, lysimeters were installed at Britz near Eberswalde under comparable site conditions. Nine large-scale lysimeters, each with an area of 100 m² and 5 m deep, were built in the early 1970s. In 1974 the lysimeters were planted with Scots pine (Pinus sylvestris L.), common beech (Fagus sylvatica L.), larch (Larix decidua L.) and Douglas fir (Pseudotsuga menziesii (Mirb.) Franco) as experimental stands of 0.3 ha each according to the usual management practices. The areas surrounding the lysimeters were planted similarly. The tree species is of outstanding importance for deep seepage under forest stands. Under the given precipitation and soil conditions, the course of interception and hence, the amount of seepage water depend on the crown structure in the stand. Depending on the amount of interception of the tree canopy and the duration of the leaching phase in spring, the mixed stands range between pure pine and pure beech. Making use of silvicultural methods and adequate stand treatment, forestry is able to control the water budget of landscapes.

PL

Niziny północno-wschodnich Niemiec należą do najbardziej suchych i jednocześnie najbardziej zalesionych regionów Niemiec. Niski roczny opad (500-600 mm) i lekkie, piaszczyste gleby o małej pojemności retencyjnej i dużej porowatości są powodem ograniczonej dostępności wody. Dlatego hydrologiczne funkcje lasu mają duże znaczenie dla regionalnych bilansów wodnych, zaopatrzenia w wodę i jej dystrybucji. Aby zbadać zużycie wody przez różne gatunki drzew, w Britz koło Eberswaldu zainstalowano lizymetry w porównywalnych warunkach siedliskowych. Dziewięć dużych lizymetrów o powierzchni 100 m² i głębokości 5 m każdy zbudowano we wczesnych latach siedemdziesiątych XX w.. W 1974 r. lizymetry obsadzono sosną zwyczajną (Pinus sylvestris L), bukiem zwyczajnym (Fagus sylvatica L.), modrzewiem europejskim (Larix decidua L.) i daglezją zieloną (Pseudotsuga menziesii (Mirb.) Franco), tworząc eksperymentalne stanowiska zgodnie ze zwykłą praktyką leśną. Powierzchnie otaczające lizymetry obsadzono podobnie. Gatunek drzewa wpływa znacząco na głębokie przesiąkanie wody w stanowisku leśnym. W danych warunkach opadowych i glebowych przebieg intercepcji, a stąd i ilość infiltrującej wody, zależy od struktur koron drzew w stanowisku. Ze względu na rozmiary intercepcję przez korony drzew i długość wiosennej fazy wypłukiwania mieszane stanowiska mieszczą się między monokulturą sosnową i bukową. Dzięki stosowaniu metod upraw leśnych i odpowiednich zabiegów w stanowisku leśnictwo zdolne jest kontrolować bilans wodny w krajobrazie.

4

Problemy ochrony drzew

Mędrzycki P., Mędrzycki M., Okoń M.

Zieleń Miejska

|

2008

|

Nr 1

43-45

PL

Przepisy prawa dotyczące ochrony roślinności obowiązują już od kilku lat, jednak w praktyce pojawiła sie wiele trudności związanych z ich stosowaniem.

5

Ocena predyspozycji wybranych gatunków drzew do akumulacji metali ciężkich metodą wielowymiarowej analizy wariancji

Kayzer D., Czerniak A.

Inżynieria Ekologiczna

|

2007

|

Nr 18

86-88

6

Wielkopowierzchniowe metody oceny stanu lasów Polski

Jabłoński M., Kluziński L.

Inżynieria Ekologiczna

|

2002

|

Nr 6

54--58

7

Przygotowanie gleb i dobór gatunków drzew w zalesieniach terenów zanieczyszczonych przez przemysł

Zwoliński J., Hawryś Z.

Inżynieria Ekologiczna

|

2002

|

Nr 6

47--53

EN

There are distinct differences in soil chemistry (pH, cation exchange capacity, organic matter and nutrient contents, concentration of heavy metals) between sites exposed to industrial air pollution, resulting mainly from their position (distance, direction) towards the emission sources, chemical properties of deposited pollutants, soil type and its previous utilization. Consequently, any schematic approach to the afforestation of above-mentioned lands is bound to fail. Agrotechnical and silvicultural measures must be adapted to the local situation, evaluated by means of soil chemical analyses, with special emphasis to the nutrient content and heavy metal contamination. For assessment of nutritional status of the soil, an index of soil quality (WZ) calculated on the basis of the values of several chemical parameters has been proposed. It can be helpful in determining of potential forest site types and optimal tree species composition of plantations, as well as in setting of proper nutrient supplementation. For improvement of soil condition of degraded sites, a complete plowing has been recommended, especially on sites strongly contaminated with heavy metals. Organic fertilizing (highmoor peat, needle litter, fragmented pine bark) is advisable in case of soils with low organic matter contents and increased pH values. Soil nutrient deficiencies, noted on most of the waste land and post-agriculture lands affected by air pollution, should be overcome by a suitable mineral fertilization. Scots pine ought to be the main forest-forming tree species at afforestation of polluted areas but with the substantial contribution of broad-leaved species. To counteract the attack of parasitic fungi, to which Scots pine is very susceptible, the appropriate agrotechnical treatments aimed at improving of soil condition, as well as application of mycorrrhized seedlings seem to be necessary.

8

Wpływ zanieczyszczenia atmosfery na lasy Krainy Karpackiej

Gawrońska G.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2000

|

Tom 2

195-204

PL

Źródłem zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego jest emisja wielu toksyn pochodzących z działalności przemysłowej, głównie z energetyki oraz źródeł komunalnych, a także ich importu z zagranicy. Istnieje wiele systemów informacyjnych dotyczących tej problematyki (Truszkowska R. i inni 1986, Berbeka K. 1995, Gawroński K. 1997). Zanieczyszczenia powietrza wpływają negatywnie na las powodując trwałe uszkodzenia. Różne gatunki drzew odznaczają się różnym stopniem wrażliwości na działanie zanieczyszczeń powietrza. Drzewa liściaste są na ogół mniej wrażliwe niż drzewa iglaste częściowo dlatego, że całkowita powierzchnia ich liści, czyli powierzchnia narażona na działanie zanieczyszczeń jest mniejsza niż powierzchnia igieł. Częściowo też dlatego, że liście opadają co roku i w związku z tym są pod działaniem zanieczyszczeń przez krótszy okres czasu niż igły. Świerk, sosna i buk są drzewami, które jak dotychczas doznały największych uszkodzeń. U świerka powszechnymi objawami uszkodzeń jest przebarwienie igliwia na żółte a nawet brązowe, wypuszczanie pędów zastępczych, zwisające pędy boczne, obumieranie korzeni i osłabiony przyrost, słabsza odporność pnia na złamanie. U sosny również występuje przebarwienie igliwia oraz przerzedzenie korony ze względu na przedwczesny opad igieł. U buka obserwuje się przedwczesne opadanie liści, a także tworzenie się pęknięć i guzów na korze. Poza tym zakłóceniu ulega typowy sposób ugałęzienia. Zwykle dobrze rozwinięte gałęzie górne przybierają wygląd długich biczów z krótkimi, zdegenerowanymi pędami bocznymi. Celem niniejszego artykułu jest oszacowanie strat w przyroście masy drzewnej spowodowanych zanieczyszczeniem atmosfery w lasach górskich Krainy Karpackiej w poszczególnych jej dzielnicach (rys. 1): Podsumowanie W wyniku przeprowadzonych szacunków określono sumaryczne straty w obu drzewostanach, tj. iglastym i liściastym w Krainie Karpackiej. Wynoszą one 716 tys. m3 za 1990 r. i są zbieżne z wynikami uzyskanymi przez J. Fabijanowskiego i A. Jaworskiego (1995). Ocenili oni zmniejszenie się przyrostu lasów karpackich w 1988 r. na 691 tys. m3 w oparciu o propozycję podaną przez T. Tramplera i J. Smykałę (1988), co potwierdza prawidłowość zastosowanej metody. Podstawowym krokiem, który należy podjąć w celu poprawy stanu zdrowotnego i żywotnego lasów karpackich jest wydatne zmniejszenie emisji szkodliwych substancji do atmosfery przez stosowanie w przemyśle nowoczesnych technologii bezodpadowych, stosowanie filtrów odpylających, zastąpienie paliw węglowych gazem ziemnym, energią elektryczną lub energią ze źródeł odnawialnych. Stworzyło by to możliwość dla naturalnej regeneracji naszych lasów i racjonalnego odnawiania powierzchni powstałych po obumarłych drzewostanach. Bowiem zabiegi pielęgnacyjne stosowane w lasach mają jedynie charakter profilaktyczny, zabezpieczający drzewostany przed gradacjami szkodliwych owadów i grzybów (Z. Capecki 1988).

EN

The paper presents an assessment of losses in the timber biomass increase caused by atmospheric pollution in the Carpathian Mountains forests as stated in 1990. The analysed losses in the tree biomass were calculated for broadleave and conifer stand separately because these two groups show different sensitivity to air pollution. In 1988, a large-area forest stand survey and inventory was performed in the Carpathian Mountains region (J. Fabijanowski, 1990). Its outcomes demonstrate the timber stand deemed sound covers only 22% of the surface. J. Zawada (1987) and S. Król (1988) also stated the fact of Carpathian forests facing a danger of being damaged especially higher than 1.000 m above sea level. The deterioration in soundness of Carpathian forests effects in the decreasing timber production capacity of Carpathian forests. In the paper, an assessment of losses resulting from the degraded timber biomass increase in the Carpathian Country is made using a method developed and described by the author in her paper: (G. Gawrońska, 1998). Losses produced by the degraded timber biomass increase (103m3/annum) amount to: where: Pd - forest area in the province of 103 ha; Ud - percentage of the surface covered by broadleave or conifer stands in the province; Vd - an annual increase in timber biomass including shrub stratum; it amounts to 3.2 m3/ha*annum (T. Trampler 1960) as for broadleave or conifer stands; a joint increase rate was assumed for the two stands because the broadleave stand is almost 80% of the total stand; Bd - indicator of degraded timber biomass increase according to BIGLEB: The accomplished survey proved that broadleave stand losses are not present in the Mountain Ranges of Beskid Niski and Bieszczady (the loss rates equalled zero), and in the Tatra Mountains and Podhale Region they are insignificant. The highest broadleave stand loss rates were stated in the region called Pogórze Środkowobeskidzkie (Central Beskidy Foothills) (85.2 thousand m3). The lowest losses in the conifer timber biomass increase are registered in the Tatra Mountains (14.4 thousand m3), and Podhale Region (16.9 thousand m3), and the highest losses - in the region of Pogórze Środkowobeskidzkie (Central Beskidy Foothills) (162.1 thousand m3). The calculated sum of losses in the broadleave and conifer stands in the Carpathian Country amounts to 716 thousand m3 (1990), and it is in accord with the outcome obtained by J. Fabijanowski and A. Jaworski (1995). According to the two latter authors, the Carpathian forests increment decreased to 691 thousand m3 in 1998; they calculated this total basing on a method as suggested by T. Trampler and J. Smykała (1988); thus, the correctness of the method applied in the survey has been confirmed.