Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Nafta-Gaz

1 2014

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: garnet porphyroblast

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Mineralogical and petrological characteristics of exotic schist cobbles from the Krosno Beds (Silesian Unit, Bieszczady Mts., south-east Poland)

Ziemianin K., Wolska A.

Nafta-Gaz

2014

R. 70, nr 10

659--670

Exotic schist cobbles were collected from two localities: Roztoki Dolne and Ustrzyki Górne (Krosno Beds, Silesian Nappe, Bieszczady Mts., SE Poland), where they occur in streams as a detrital material. These cobbles reach up to 25 cm in diameter, but a few boulders (up to 1 m) were also found. They were grey and green in colour and had mica and quartz layers (most often thicker than 0.5 cm, although some quartz layers can reach 1 cm). Some exotic cobbles found were tectonically deformed. These investigated schist cobbles consisted of quartz, white mica (phengite) and chlorite. Additionally other minerals which also occurred in cobbles were: garnet (almandine), tourmaline (dravite), and accessory: apatite, zircon, rutile and ilmenite. Biotite (often altered) and feldspar (albite, oligoclase) are rare. Numerous calcite veins were observed. Garnet porphyroblasts had different shapes (spherical, elliptic or tectonically elongated) and sometimes showed zonation. Tourmalines had characteristic blue and brown zones, due to variable contents of Fe. The protolith of the schists analyzed had the character of pelitic-mudstone rocks. The precursor rocks were metamorphosed during both progressive (almandine-amphibolite facies) and retrogressive metamorphism. The north-west extension of the Marmarosh or Rakhiv massifs between Dukla and Silesian subbasins was the most probable source of these exotic cobbles.

Łupki egzotykowe zostały pobrane z dwóch lokalizacji: Roztoki Dolne i Ustrzyki Górne (warstwy krośnieńskie, jednostka śląska, Bieszczady, południowo-wschodnia Polska), gdzie występowały jako materiał detrytyczny w korytach potoków. Ich wielkość na ogół nie przekracza 25 cm, aczkolwiek zanotowano również kilka większych okruchów (do 1 m średnicy). Charakteryzują się kolorem szaro-zielonym, z laminami mik i kwarcu dochodzącymi do 1 cm grubości, aczkolwiek najczęściej nie przekraczającymi 0,5 cm. Część z odnalezionych okazów wykazuje cechy tektonicznej deformacji. Zbadane łupki zbudowane są z kwarcu, jasnej miki (fengit) oraz chlorytu. Dodatkowo obserwuje się granat (almandyn), turmalin (drawit), a także akcesorycznie apatyt, cyrkon, rutyl oraz ilmenit. Biotyt (często przeobrażony) oraz skalenie (albit, oligoklaz) są rzadkie. Notuje się liczne żyły kalcytowe. Porfiroblasty granatu charakteryzują się zmiennym kształtem – od okrągłych, przez eliptyczne do tektonicznie wydłużonych. Niekiedy występuje u nich zonacja. Turmaliny posiadają charakterystyczną niebiesko-brązową zonację, wynikającą z różnej zawartości Fe. Protolit analizowanych łupków miał charakter pelityczno-mułowcowy. Uległ on metamorfizmowi zarówno progresywnemu w warunkach facji almandynowo-amfibolitowej, jak również retrogresywnemu. Północno-zachodnie przedłużenie masywu Marmarowskiego lub Rachowskiego (pomiędzy basenami śląskim i dukielskim) jest najbardziej prawdopodobnym obszarem źródłowym analizowanych skał egzotykowych.