Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analiza statystyczna właściwości mechanicznych mieszanek trójskładnikowych betonów o dużej wytrzymałości

Robinson J., Srisanthi V. G.

Cement Wapno Beton

|

2022

|

R. 27, nr 6

386--402

PL

Rosnące zapotrzebowanie na beton o dużej wytrzymałości [BDW] w budownictwie zwiększa zużycie cementu, co powoduje problemy środowiskowe. Ostatnie badania wykazują, że wykorzystanie materiałów cementowych w betonie może skutecznie zmniejszyć objętość cementu. W niniejszej pracy przygotowano trójskładnikowe mieszanki cementu, krzemionki i popiołu lotnego w celu uzyskania BDW. W tym przypadku cement został częściowo zastąpiony odpowiednio: pyłem krzemionkowym - 0, 2,5, 5, 7,5 i 10% oraz popiołem lotnym - 0, 5, 10 i 15%. W celu określenia kompatybilności zaczynu cementowego z super-plastyfikatorem opartym na eterze polikarboksylanowym [PCE], przeprowadzono badanie metodą mini stożka opadowego. Obliczono gęstość ziaren kruszyw w celu zmniejszenia porów i poprawy rozmieszczenia cząstek w BDW. Przeprowadzono badania doświadczalne i uzyskano ostateczną wytrzymałość na ściskanie 71,55 MPa, po 28 dniach twardnienia. Badania mikrostruktury przeprowadzono przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego i spektroskopii rentgenowskiej z dyspersją energii, aby poznać podstawowy mechanizm i udział składników chemicznych wpływających na zmianę właściwości mieszanki w różnych etapach. Przeprowadzono analizę regresji wielokrotnej [ARW] w celu symulacji projektu mieszanki, aby wspomóc przewidywanie wytrzymałości na ściskanie betonu o dużej wytrzymałości.

EN

The growing demand for high strength concrete [HSC] in the construction industry increases the usage of cement, resulting in environmental issues. Recent studies are showing that the utilization of cementitious materials in concrete can effectively reduce the volume of cement. In the present study, ternary blended combinations were prepared using cement, silica fume, and fly ash to attain the HSC. Here, cement was partially replaced by silica fume [2.5, 5, 7.5, and 10%] and fly ash [5, 10, and 15%], respectively. Mini slump cone test was conducted to identify the compatibility of cement paste with polycarboxylate ether [PCE] based superplasticizer. The packing density of aggregates was calculated to reduce the voids and improve the particle distribution in HSC. An experimental investigation was carried out, and the ultimate compressive strength was obtained as 71.55 MPa at 28 days of curing. Multi linear regression analysis was conducted to simulate the mix design for aiding the prediction of compressive strength of the HSC.

2

Investigation and evaluation of jigging separation features

Surowiak A.

Archives of Mining Sciences

|

2018

|

Vol. 63, no. 4

839--851

EN

The process of enrichment in a jig has usually been described and analysed using particle density as a separation feature. However, a degree of particle loosening in the jig bed is affected by, inter alia, the terminal particle free settling velocity which in turn is affected by the size, density and shape of a particle. Therefore, the terminal particle settling velocity clearly characterises the feed transferred to a jig for the enrichment process. Taking the comprehensive particle geometric (particle size and shape) and physical properties (particle density) into account comes down to the calculation of the terminal particle settling velocity. The terminal particle settling velocity is therefore a complex separation feature which comprises three basic particle features (particle density, size and shape). This paper compares the effects of enrichment of coal fines in a jig, for two cases: when the commonly applied particle density is separation feature and for the particle settling velocity. Particle settling velocities were calculated in the selected three particle size fractions: –3.15+2.00, –10.00+8.00 and –20.00+16.00 mm based on the industrial testing of a jig for coal fines and detailed laboratory tests consisting in determining particle density, projective diameter and volume and dynamic particle shape coefficient. The calculated and drawn partition curves for two variants, i.e. when particle density and particle settling velocity were taken into account as the separation argument in selected particle size fractions, allowed to calculate and compare separation precision indicator. With the use of a statistical test, the assumption on the independence of random variables of the distribution of components included in the distribution of the particle settling velocity as a separation feature during enrichment in a jig was verified.

PL

Zazwyczaj proces wzbogacania w osadzarce opisywano i analizowano przy użyciu gęstości ziaren jako cechy rozdziału. Jednakże na stopień rozluzowania ziaren w łożu osadzarki ma wpływ między innymi graniczna prędkość opadania swobodnego ziarna, na którą ma wpływ wielkość, gęstość i kształt ziarna. Zatem graniczna prędkość opadania ziaren w sposób jednoznaczny charakteryzuje nadawę kierowaną do procesu wzbogacania w osadzarce. Uwzględnienie kompleksowych właściwości geometrycznych ziaren (wielkość i kształt ziaren) oraz fizycznych (gęstość ziaren) sprowadza się do wyliczenia granicznej prędkości opadania ziaren. Zatem graniczna prędkość opadania ziaren jest to złożona cecha rozdziału zawierająca w sobie trzy podstawowe cechy ziarna (gęstość, wielkość i kształt ziarna). W tej pracy porównano efekty wzbogacania miałów węglowych w osadzarce dla dwóch przypadków: kiedy cechą rozdziału jest powszechnie stosowana gęstość ziaren oraz dla prędkości opadania ziaren. Na podstawie opróbowania przemysłowego osadzarki miałowej i szczegółowych badań laboratoryjnych, polegających na określeniu gęstości ziaren, średnicy projekcyjnej i objętościowego oraz dynamicznego współczynnika kształtu ziaren wyliczono prędkości opadania ziaren w wybranych trzech klasach ziarnowych: 2.0-3.15, 8.0-10.0 i 16.0-20.0 mm. Wyliczone i wykreślone krzywe rozdziału dla dwóch wariantów tzn. kiedy brano pod uwagę gęstość ziaren i prędkość opadania ziaren jako argument rozdziału w wybranych klasach ziarnowych, pozwoliły na wyliczenie i porównanie wskaźników dokładności rozdziału. Przy pomocy testu statystycznego dokonano weryfikacji założenia o niezależności zmiennych losowych rozkładu składowych wchodzących w skład rozkładu prędkości opadania ziaren jako cechy rozdziału przy wzbogacaniu w osadzarce.

3

Statistical analysis of SiC addition on heterogeneous nucleation of α-Mg primary phase in the AZ91/SiC composite

Gracz B., Lelito J., Żak P., Krajewski W. K., Suchy J. S., Szucki M.

Metallurgy and Foundry Engineering

|

2010

|

Vol. 36, no. 2

123-130

EN

The aim of this research was to compare influence of different SiC mass fraction and different SiC particle size on the nucleation process of magnesium primary phase in AZ91/SiC composite. This paper presents experimental results using SiC particles as a reinforcement for AZ91 alloy and their influence on both the grain size of α-Mg primary phase and dimensional homogeneity of grains of this phase. This study provides a good basis for optimizing the process of preparing the AZ91/SiC composite.

PL

W artykule przedstawiono analizę statystyczną wyników badań dotyczących wpływu wielkości cząstek SiC oraz ich udziału, na wielkość ziaren fazy pierwotnej magnezu. Praca przedstawia, na przykładzie kompozytu AZ91/SiC, wpływ modyfikacji zarówno na rozmiar ziarna fazy pierwotnej, jak i jej jednorodność pod względem wielkości ziaren, dając tym samym podstawy do optymalizacji procesu przygotowywania kompozytu

4

Nucleation and grains density - a theoretical model and experimental verification

Fraś E., Wiencek K., Górny M., Lopez H.

Archives of Metallurgy

|

2001

|

Vol. 46, iss. 3

317-333

EN

The nuclcation of grains during solidification is often heterogeneous. A model for heterogeneous nuclcation on substrates (places of the nuclcation) which size distribution is of the Wcibull type is proposed. The nuclei density λz is following function of the maximum undercooling ΔTm: λz = λexp [(-b/ΔTm)Γ(1+1/n)] n where: n is a positive integer. λ - is the substrate density in melt and b is the nuclcation coefficient (b > 0) (Γ - denotes the gamma function). In the case when nucleation occurs on all possible substrates, the grain density Nv, after solidification is equal to λz . Consequently, from Nv measurements it is possible to conclude about the nuclcation process. The experimental verification of the proposed model is performed for the solidification of cast iron. For different undercoolings ΔTm (measured by a precise thermal analysis method) the grain structure of the metal is uniform. The grain density Nv was estimated from the density NA of grain section by a stereological method. The experiment shows that nuclcation follows the model for n=1 i.e λz = λexp [-b/ΔTm]. For inoculated cast iron, the empirical λ and b values are time dependent functions. The performed model analysis also indicates that the substrates size distribution is of the exponential type.

PL

Zarodkowanie ziaren podczas krystalizacji przebiega na ogół heterogenicznie. Opracowano model heterogenicznego zarodkowania na tzw. podkładkach (miejsca zarodkowania), których rozmiary mają rozkład Weibulla. Dla modelu, gęstość zarodków λz jest następująca funkcją maksymalnego przechłodzenia ΔTm: λz = λexp [(-b/ΔTm)Γ(1+1/n)] n gdzie: n jest dodatnią liczbą całkowitą. λ - jest gęstością podkładek w cieczy zaś b jest współczynnikiem zarodkowania (Γ - oznacza funkcję gamma). W przypadku gdy zarodkowanie następuje na wszystkich możliwych podkładkach, gęstość ziaren Nv po krystalizacji wynosi λz. W kon sekwencji, z pomiaru parametru Nv można wnioskować o procesie zarodkowania. Doświadczalną weryfikację modelu przeprowadzono na przykładzie żeliwa szarego. Dla różnych przechłodzeń ΔTm (wyznaczonych za pomocą precyzyjnej analizy termicznej) metal posiadał równomierną strukturę ziarnową. Gęstość ziaren Nv została oceniona na podstawie zmierzonej gęstości NA przekrojów ziaren, metodą stereologiczną. Z wykonanego doświadczenia wynika, że podczas krystalizacji żeliwa zarodkowanie przebiega zgodnie z modelem dla n = 1, czyli λz = λexp[-b/ΔTm], przy czym dla żeliwa modyfikowanego empiryczne parametry λ i b są funkcją czasu t po modyfikacji żeliwa. Z przeprowadzonej analizy wynika również, że rozmiary podkładek mają rozkład wykładniczy.