Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Strontium ferrite filled rubber composites based on EPDM

Kruželák J., Dosoudil R., Hudec I.

Elastomery

|

2017

|

T. 21, nr 3

147--158

EN

Strontium ferrite was compounded with ethylene-propylene-diene monomer rubber (EPDM) to prepare rubber magnetic composites. Traditional sulfur as well as peroxide curing system were applied for cross-linking of the rubber matrices. The main objective of the work was to investigate the influence of magnetic filler content and type of curing system on the cross-linking, magnetic and physical-mechanical properties of the prepared composites. The results of the study revealed that EPDM based magnetic composites can be efficiently prepared by applying of both, sulfur and peroxide curing systems. Slightly higher values of tensile strength were found to have composites cured with peroxide curing system, what can be attributed to the suitable combination of dicumyl peroxide and co-agent (i.e. ethylene glycol dimethacrylate). The application of strontium ferrite into both type composites leads to a significant improvement of the remanent magnetic induction.

PL

Do kauczuku etylenowo-propylenowo-dienowego (EPDM) wprowadzono ferryt strontu w celu uzyskania magnetycznych kompozytów gumowych. Do wulkanizacji mieszanek kauczukowych użyto zarówno tradycyjnych siarkowych, jak i nadtlenkowych zespołów sieciujących. Głównym celem pracy było zbadanie wpływu zawartości magnetycznego napełniacza oraz rodzaju zespołu wulkanizującego na właściwości magnetyczne i fizyko-mechaniczne otrzymanych materiałów kompozytowych. Wyniki uzyskanych badań potwierdziły możliwość efektywnego otrzymywania kompozytów gumowych zarówno poprzez wulkanizację siarkową, jak i nadtlenkową. Nieznacznie większą wytrzymałość na rozciąganie kompozytów usieciowanych za pomocą nadtlenkowego zespołu wulkanizującego można przypisać odpowiedniej kombinacji nadtlenku dikumylu i koagenta (tzn. dimetakrylanu glikolu etylenowego). Zastosowanie ferrytu strontu w obu rodzajach kompozytów przyczyniło się do znacznego zwiększenia szczątkowej indukcji magnetycznej.

2

Wpływ cieczy jonowych na wybrane właściwości kompozytów magnetycznych napełnionych cząstkami tlenku żelaza (Fe3O4) o wymiarach mikrometrycznych

Masłowski M., Strąkowska A., Pingot M., Zaborski M.

Polimery

|

2016

|

T. 61, nr 2

117--124

PL

Na bazie kauczuków: etylenowo-propylenowego (EPM), butadienowo-akrylonitrylowego (NBR) i silikonowego (MVQ) otrzymano mieszanki kauczukowe zawierające 60 phr mikrometrycznego tlenku żelaza Fe3O4. Zbadano wpływ dodatku cieczy jonowej z grupy soli alkiloamoniowych do takich mieszanek kauczukowych na właściwości reometryczne, gęstość usieciowania oraz wytrzymałość mechaniczną wulkanizatów. Stwierdzono, że dodatek cieczy jonowej powoduje wzrost stopnia zdyspergowania cząstek magnetytu w elastomerowym ośrodku, co prowadzi do zwiększenia momentów obrotowych w czasie sieciowania i skrócenia czasu jego trwania. Wytworzone kompozyty wykazywały większą gęstość usieciowania niż kompozyty napełnione mikrometrycznym Fe3O4, ale niezawierające cieczy jonowej. Zaobserwowano także polepszenie właściwości mechanicznych wulkanizatów z dodatkiem cieczy jonowych, przejawiające się zwiększeniem wartości naprężenia przy wydłużeniu 100 % oraz wytrzymałości na rozciąganie. Świadczy to o zwiększonej w wyniku dodatku cieczy jonowej aktywności cząstek napełniacza, który w warunkach większego zdyspergowania tworzył własną sieć przestrzenną, przenikającą się z siecią elastomeru i wpływającą tym samym na wytrzymałość materiału.

EN

Rubber blends based on ethylene-propylene (EPM), acrylonitrile-butadiene (NBR) and silicone (MVQ) rubbers containing 60 phr micro-sized iron oxide Fe3O4 were prepared. The effect of the addition of an ionic liquid selected from the group of alkylammonium salts on the rheometric properties, crosslinking density and mechanical strength of vulcanizates was studied. It was found that the ionic liquid additive increased the dispersion degree of magnetite particles in the elastomer, which leads to an increase in torque during the vulcanization and reduces the cure time. The produced vulcanizates showed higher crosslinking density than the composites filled with micro-sized magnetite Fe3O4 alone. Also, an improvement of mechanical properties of the vulcanizates with ionic liquid additives was observed, namely an increase in the stress at 100 % elongation and tensile strength. This indicates that the addition of ionic liquid results in an increased activity of the filler particles, which, due to their better dispersion, form their own, spacial network interpenetrating the elastomer network and influencing the material strength.

3

Elastomeric composition with high-disperse carbon additives

Shashok Z. S., Vishnevskii K. V., Prokopchuk N. R.

Elastomery

|

2015

|

T. 19, nr 4

3--7

EN

The influence of a carbon nanomaterials (CNM) obtained in a high-voltage discharge plasma on the endurance of elastomer compositions has been investigated. Complex tests of elastomeric compositions with highly dispersed carbon additives allowed us to confirm the model of nonlinear elastic deformation of macromolecules and adhesion between the elastomer and the nanoparticles. The results of these investigations agree with those obtained in determining the Mooney viscosity and relaxation, the parameters of the vulcanization kinetics of rubber mix, conventional tensile strength, relative breaking elongation of highly filled rubbers based on nitrile rubbers. To verify the assumed mechanism underlying the action of a carbon nanomaterial on elastomer compositions, the parameters of their vulcanizing network have been determined using the method of equilibrium swelling.

PL

Badano wpływ nanomateriału węglowego uzyskanego w plazmie z wyładowań wysokiego napięcia na trwałość kompozycji elastomerowych. Kompleksowe testy kompozytów elastomerowych zawierających dodatki węgla o dużym stopniu zdyspergowania pozwoliły na potwierdzenie modelu nieliniowego odkształcenia sprężystego makrocząsteczek oraz adhezji między między elastomerem i nanocząstkami. Wyniki tych badań zgadzają się z uzyskanymi wynikami badania lepkości Mooneya oraz relaksacji, parametrami kinetyki wulkanizacji mieszanki kauczukowej, konwencjonalnej, wytrzymałości na rozciąganie, wydłużenia przy zerwaniu wysoko napełnionych wulkanizatów opartych na kauczukach butadienowo-nitrylowych. W celu sprawdzenia założonego mechanizmu leżącego u podstaw działania nanomateriału węglowego w kompozycjach elastomerowych, parametry ich sieci wulkanizacyjnych zostały określone metodą spęcznienia równowagowego.

4

Wpływ wzrostu gęstości usieciowania na właściwości mechaniczne i tribologiczne polimeru GUR 1050 dla endoprotezoplastyki kształtowanego przez napromieniowanie i odkształcenie plastyczne

Barylski A., Maszybrocka J.

Tribologia

|

2014

|

nr 2

9--17

PL

W celu zwiększenia odporności polietylenu GUR 1050 na odkształcenie plastyczne i zużycie ścierne przeprowadzono modyfikację radiacyjną z późniejszym odkształceniem plastycznym. Stosowano napromieniowanie elektronami o dawce 26-156 kGy i odkształcenie plastyczne o wartości ef= 0,2. Ze wzrostem dawki napromieniowania odnotowano znaczne zwiększenie gęstości usieciowania polimeru. Stwierdzono równocześnie, że występuje ścisły związek pomiędzy gęstością usieciowania a właściwościami mechanicznymi i tribologicznymi badanego polimeru. Potwierdzenie stanowi mniejsza wartość zużycia tribologicznego GUR 1050. Testy tribologiczne przeprowadzone na testerach T-05 i T-01 dowodzą, że wzrost gęstości usieciowania po napromieniowaniu strumieniem elektronów i po odkształceniu plastycznym polimeru powoduje 13-krotne obniżenie intensywności zużycia liniowego i 6-krotne obniżenie intensywności zużycia masowego w stosunku do polietylenów niemodyfikowanych. Uzyskane wyniki dowodzą skuteczności stosowanej technologii kształtowania polimeru, która rokuje możliwość wydłużenia czasu użytkowania panewek endoprotez.

EN

Radiation modification with subsequent plastic deformation was conducted in order to increase the resistance of GUR 1050 polymer to plastic deformation and wear. Electron irradiation of 26-156 kGy dose and plastic deformation of the value of ef = 0.2 was applied. It was determined that the crosslink density increase along with the increase of the dose of radiation. It was also found that there is a close relationship between the crosslink density and the mechanical and tribological properties. Tribological tests conducted on the T-05 and T-01 testers have shown that the increase of crosslink density after electron beam irradiation and subsequent plastic deformation result in a 13-fold reduction in linear wear and a 6-fold reduction mass wear as compared to unmodified polyethylenes. The obtained results demonstrate the effectiveness of the technology used for the modification the polymer, which promises the possibility of extending the lifetime of endoprosthesis cups.

5

Rubber composites with incorporated magnetic filler

Kruželák J., Dosoudil R., Sýkora R., Hudec I.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 11-12

819--824

EN

In this study, rubber magnetic composites were prepared by incorporation of strontium ferrite into non-polar and polar rubber matrices. The aim was to investigate the influence of magnetic filler content on the cross-linking and properties of the tested materials. The results demonstrate that the presence of strontium ferrite in rubber matrices leads to a significant increase in the magnetic characteristics of composites. The physical properties of the tested systems seem to be less dependent on magnetic filler content although the improvement of evaluated characteristics with increasing content of ferrite was achieved.

PL

Badano wpływ udziału napełniacza magnetycznego na przebieg sieciowania i wybrane właściwości kompozytów wytworzonych na bazie niepolarnego kauczuku butadienowego (BR) lub polarnego kauczuku butadienowo-akrylonitrylowego (NBR) z dodatkiem ferrytu strontu. Wykazano, że obecność takiego napełniacza w matrycy elastomerowej wyraźnie poprawia charakterystykę magnetyczną wytworzonych kompozytów, natomiast ich właściwości fizyczne tylko w niewielkim stopniu zależą od zawartości ferrytu strontu w układzie.

6

Characterization of polyurethane networks based on rapeseed oil derived polyol

Fridrihsone-Girone A., Stirna U.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 4

333--338

EN

Bio-based rapeseed oil (RO) polyol was synthesized by transesterification with triethanolamine. Synthesized RO/triethanolamine ester was modified with triethylene glycol (TEG) to obtain a polyol system with higher hydroxyl value, as well as with e-caprolactone (CL) to increase the carbon chain length and decrease the hydroxyl value. From these polyols there were synthesized polyurethane (PU) networks which showed good mechanical properties. It was established that with increasing urethane groups concentration and increasing crosslinking, polyurethane networks showed higher modulus of elasticity (E) and tensile strength (s). Polyurethane networks also showed higher elongation at break (e) with decreasing urethane groups concentration and decreasing crosslinking.

PL

Poliol z oleju rzepakowego (RO) otrzymano metodą transestryfikacji trietanoloaminą. Otrzymany ester RO/trietanoloamina modyfikowano glikolem trietylenowym (TEG), w celu uzyskania układu poliolowego o większej zawartości grup OH, lub e-kaprolaktonem (CL) w celu zwiększenia długości łańcucha węglowego i zmniejszenia zawartości grup OH. Z otrzymanych polioli syntezowano sieci poliuretanowe (PU), które charakteryzowały się dobrymi właściwościami mechanicznymi. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem stężenia grup uretanowych i zwiększeniem usieciowania, sieci PU charakteryzują się większym modułem sprężystości (E) i większą wytrzymałością na rozciąganie (s). Wykazano również, że zmniejszenie usieciowania i zawartości grup uretanowych w sieciach poliuretanowych wpływa na zwiększenie wydłużenia przy zerwaniu (e).

7

Gęstość usieciowania, właściwości termiczne oraz morfologia wulkanizatów SBR : dewulkanizat o różnej całkowitej zawartości sadzy

Formela K., Haponiuk J. T., Stankiewicz P., Cysewska M., Chojnacka M.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 12

2403-2406

PL

Przedstawiono wyniki badań wpływu zawartości sadzy na właściwości usieciowanych mieszanin kauczuku butadienowo-styrenowego i dewulkanizatu gumowego otrzymanego metodą ciągłą, przy użyciu wytłaczarki dwuślimakowej współbieżnej. Scharakteryzowano zależności pomiędzy sumaryczną ilością sadzy, stanowiącą sumę sadzy dodawanej i sadzy zawartej w dewulkanizacie gumowym a gęstością usieciowania, dynamicznymi właściwościami mechanicznymi, odpornością termiczną oraz morfologią uzyskanych produktów.

EN

Butadiene-styrene rubber was blended with a rubber devulcanizate and C black and then vulcanized under std. conditions. The devulcanizate was prepd. by extrusion of ground tire rubber. Addn. of the devulcanizate resulted in decreasing the swelling degree and increasing crosslink d., storage modulus and mass loss at above 500°C.

8

Badanie wpływu oddziaływań napełniacz - napełniacz, napełniacz - polimer i gęstości usieciowania na właściwości fizyczne wulkanizatów SBR

Potocki K.

Elastomery

|

2009

|

T. 13, nr 4

19-25

PL

Często na badane właściwości fizyczne wpływ wywiera więcej niż jeden czynnik. W przypadku gumy zawierającej sadzę aktywną czynnikami wywierającymi zasadniczy wpływ na właściwości fizyczne są oddziaływania napełniacz - polimer, oddziaływania napełniacz - napełniacz oraz gęstość usieciowania. Wpływ zespołu czynników na daną właściwość można określić obliczając współczynnik korelacji wielokrotnej. Z kolei obliczenie współczynników korelacji cząstkowej pozwala stwierdzić, które czynniki wywierają większy wpływ na zmiany badanej właściwości fizycznej. Korelacje cząstkowe i wielokrotne obliczono korzystając z korelacji Pearsona między dwiema cechami. Wiarygodność wyliczonych korelacji Pearsona oszacowano korzystając z testu t.

EN

Often, there is more than one factor that influence on physical properties of an investigated object. In case of rubber filled with active carbon black, the main factors that have an effect on properties are: filler -filler interactions, filler - polymer interactions and crosslinking density. The influence of all these factors on a particular property was determined by calculation of multiple correlations. Whereas the influence of a separately factor on a distinguished property in comparision with other factors was determined by calculation of partial correlations. The reliability of Pearson's correlations that were needed to calculate partial correlations and multiple correlations was determined by test t.

9

Wpływ modyfikacji sadzy kanałowej na gęstość usieciowania, ilość kauczuku związanego i składową elastyczną modułu dynamicznego kauczuku butadienowo - styrenowego

Potocki K., Magryta J., Zaborski M.

Elastomery

|

2006

|

T. 10, nr 1

11-17

PL

Sadze kanałowe, które posiadają na powierzchni cząstek grupy funkcyjne zawierające tlen i wodór, modyfikowano za pomocą dietyloaminy, 3- metakryloksypropylotrimetoksysilanu i N-2-aminoetylo-3-aminopropylotrimetoksysilanu. Zbadano wpływ modyfikacji na gęstość usieciowania oraz na oddziaływania napełniacz - napełniacz i napełniacz - polimer. Określono współczynnik korelacji między gęstością usieciowania, oddziaływaniami napełniacz - napełniacz i napełniacz - polimer a właściwościami fizycznymi wulkanizatów.

EN

Channel blacks were modified by N-2-aminoethyl-3-aminopropyl-trimethoxysilane, gamma-methacryloxy-propyl-trimethoxysilane and diethyltriamine. The investigations were undertaken to determine the influence of modification of channel black on cross-linking density, filler-filler and filler-polymer interactions in SBR. The correlation coefficient was determined between cross-linking density, filler-filler and filler-polymer interactions and physical properties of vulcanizates.

10

Próba analizy zjawiska "stick-slip" dla elastomerów

Głąb P., Bieliński D., Maciejewska K.

Tribologia

|

2004

|

nr 4

43-50

PL

W artykule zaprezentowane zostało nowe podejście do analizy tarcia przebiegającego według mechanizmu „stic-slip". Metoda polega na zastosowaniu algorytmu szybkiej transformacji Fouriera (FFT) do przekształcenia przebiegu siły tarcia z dziedziny czasu do dziedziny częstotliwości. Zaproponowany został sposób analizy uzyskanych widm siły tarcia w oparciu o porównanie względnych intensywności kolejnych harmonicznych drgań obserwowanych w widmie ze zgromadzonymi w tablicy korelacyjnej. Tablicę korelacyjną zbudowano zakładając dwa typy kształtu przebiegu siły tarcia („stick-slip"), trójkątny i logarytmiczny. W celu uszczegółowienia opisu kształtu poza częstotliwością i amplitudą wprowadzono parametr symetrii (s), zdefiniowany jako udział czasu trwania fazy „stik" w całym drganiu („stick-slip"). Tablica korelacyjna zbudowana została w zakresie „s" od 0,5 do 1,0 z krokiem 0,01, uwzględniając 24 drgania harmoniczne. Jakkolwiek metoda jest ograniczona wieloma uproszczeniami, to może być bardzo użytecznym narzędziem do analizy zjawiska tarcia elastomerów. Opisana metoda została zastosowana do analizy tarcia próbek różniących się gęstością usieciowania. Stwierdzono wydłużanie się fazy „stik" wraz ze wzrostem gęstości usieciowania oraz przesunięcie obserwowanych drgań w kierunku wyższych częstotliwości.

EN

Paper presents new attempt to friction analysis, method concerning "stick-slip " phenomenon and its description. Applied algorithm is realised by the fast Fourier transformation (FFT) of friction force traces from time to frequency domain. Obtained friction spectra were analysed with the proposed method to evaluate frequency, amplitude and symmetry - "s" defined as a "stick" phase content in a whole vibration) of "stick-slip" vibrations. The proposed method of analysis is based on comparison of relative intensities of harmonic vibrations observed in spectra with sequences from a correlation table. The correlation table was build assuming "triangle" or "logarithmic" shaped "stick-slip" in the range of "s" from 0.5 to 1.0 with 0.01 step, containing 24 harmonic vibrations. The presented method, despite being restricted by a few simplifying assumptions, can be a very useful tool for "stick-slip" analysis of elastomers. Proposed method was used for friction analysis of rubber sampies exhibiting different crosslink density. It was found that the "stick" part duration increases with an increase of crosslink density, whereas amplitudes of "stick-slip" vibrations are redistributed and shifted to higher frequencies.

11

The effect of cross-linking density on the termination mechanism in network radical polymerization

Andrzejewska E., Socha E., Andrzejewski M., Bogacki M. B.

Polimery

|

2002

|

T. 47, nr 11-12

845-848

EN

The diffusion control of termination in radical polymerization involving multivinyl monomers results in an alternative mechanism of bimolecular termination, namely in the reaction diffusion. By studying photoinitiated polymerization and copolymerization of mono- and dimethacrylates, the influence of polymer cross-linking density and monomer structure on reaction diffusion parameter R was determined. A reduction of cross-linking density results in the shift of reaction diffusion controlled termination towards high conversion. In loosely cross-linked systems, the reaction diffusion may not control the termination. It is proposed that the apparent increase in R with conversion beyond its steady value that begins at the conversion range of maximum polymerization rate is associated with a change of termination mechanism. Then the rate equations for bimolecular reaction fail to describe the process.

PL

Szybkość dyfuzji makrorodników jest czynnikiem warunkującym przebieg terminacji w polimeryzacji rodnikowej. Silne ograniczenia dyfuzji powodują pojawienie się alternatywnego [w stosunku do przedstawionego równaniem (1)] mechanizmu terminacji dwucząsteczkowej - tzw. dyfuzji reakcyjnej (parametr R). Na podstawie badań przebiegu fotoinicjowanej polimeryzacji i kopo-limeryzacji monomerów mono- i dimetakrylanowych [wzory (I)-(III)] określono wpływ gęstości usieciowania oraz budowy monomeru na wartość R. Zmniejszenie tej gęstości powoduje przesunięcie dominacji dyfuzji reakcyjnej w procesie terminacji do większych konwersji, natomiast w układach słabo usieciowa-nych kontrola terminacji przez dyfuzję reakcyjną może wcale nie wystąpić (rys. 2 i 3). Pozorny wzrost R wraz ze stopniem przerea-gowania wiązań podwójnych, pojawiający się w zakresie konwersji, w którym występują (oznaczone strzałkami na rys. 2 i 3) maksima szybkości polimeryzacji (por. rys. 1), prawdopodobnie wiąże się ze zmianą mechanizmu terminacji. Powoduje to, że równania kinetyczne reakcji dwucząsteczkowej przestają prawidłowo opisywać przebieg procesu.

12

Badanie gęstości usieciowania elastomerów uretanowych różnymi metodami

Janik H.

Elastomery

|

2001

|

T. 5, nr 3

16-27

PL

W części teoretycznej pracy omówiono zagadnienie sieciowania poliuretanów. Poliuretany segmentowe należą do polimerów, które w zależności od surowców wyjściowych, stosunku reagentów i temperatury syntezy mogą być otrzymywane w postaci liniowej lub usieciowanej. Wiązania sieciujące w poliuretanach możemy podzielić na wiązania I-go i II-go rzędu. Używając do syntezy składników wielofunkcyjnych możemy otrzymać poliuretany usieciowane wiązaniami I-go rzędu poprzez poprzeczne wiązania uretanowe. Gdy reagują ze sobą grupy izocyjanianowe i uretanowe - sieciowanie zachodzi poprzez wiązania alofanianowe. Możliwa jest też reakcja grupy izocyjanianowej z grupą mocznikową i wówczas wiązaniem sieciującym jest wiązanie biuretowe. Do wiązań sieciujących II-go rzędu zalicza się wiązania van der Waalsa, wiązania wodorowe oraz splątania łańcuchów i struktury nadcząsteczkowe. Niezależnie od rodzaju sieciowania pozostaje otwarty problem wyznaczania gęstości usieciowania. Omówiono niedogodności i zalety dotychczas stosowanych metod wyznaczania bądź szacowania gęstości usieciowania polimerów (metoda pęcznienia równowagowego, metoda Weisfelda, metoda z wykorzystaniem techniki NMR lub też metody wykorzystujące pomiary właściwości mechanicznych). W części praktycznej omówione zostały wyniki badań gęstości usieciowania różnych odmian poliuretanów segmentowych niektórymi metodami dotychczas opisanymi w literaturze oraz przedstawiono wykorzystanie badań fraktograficznych, zastosowanych po raz pierwszy do opisu zjawiska sieciowania lanych elastomerów uretanowych, zarówno jakościowego jak i ilościowego.

EN

The theoretical part deals with different crosslinking in polyurethanes. Segmented polyurethanes can be obtained as linear or crosslinked polymers, depending on raw materials, component ratio and temperature of the synthesis. Cross-linking in polyurethanes can be divided to 1st and 2nd order types. In the case of using multifunctional components we can obtain polyurethanes cross-linked by 1st order bonds of urethane type. The reaction of isocyanate and urethane groups gives us products crosslinked by allophanate bonds. It is possible the reaction between isocyanate and urea groups and then the crosslinking bonds are of burette type. The 2nd order crosslinking can be of van der Waals forces, hydrogen bonds, entanglements and submolecular structure types. There is open problem to measure cross-linking degree of polyurethanes. The paper deals with critical overview of so far used methods to measure cross-linking degree of polyurethanes (equilibrium swelling test, Weisfeld method, methods with use of NMR and others based on mechanical properties). The second part of the paper is devoted to cross-linking measurements of different types of polyurethanes with the use of known methods and not described so far. The latter is fractographic analysis of cryofractured samples used for the first time to describe cross-linking process of cast urethane elastomers.