Artykuł przedstawia autorską metodykę prognozowania procesów frontogenezy i frontolizy metodą Q-wektorów. Do jej realizacji wykorzystano zdjęcia satelitarne i dane numeryczne oraz zastosowano ideę przetwarzania równoległego. Metoda Q-wektorów służy do wyznaczania obszarów występowania prądów pionowych, określania ich kierunku i intensywności. Obszary Q-wektorów wskazują miejsca zbieżności i rozbieżności pola przepływu atmosfery, a tym samym wyznaczają rejony występowania prądów wstępujących i zstępujących. Obliczona na podstawie metody Q-wektorów funkcja frontogenetyczna wyznacza obszary frontogenezy i frontolizy. Przetwarzanie danych numerycznych wymaga zastosowania wydajnych systemów obliczeniowych. Zwiększanie wydajności współczesnych komputerów poprzez podwyższanie częstotliwości ich zegarów wewnętrznych w zasadzie dobiega końca. Właściwym kierunkiem rozwoju wydaje się być budowa komputerów o strukturach równoległych.
EN
The paper presents an original methodology of forecasting the frontogenesis and frontolysis processes by means of the Q-vectors method. The method became a base of vertical movements computation (including direction and intensity). The areas of Q-vectors point the areas of atmospheric flow convergence and divergence, thereby determining the appearance of regions of ascending and descending air movements. The calculated frontogenetic function determines areas of frontogenesis and frontolysis. Data processing requires the use of high performance computing. Improving the performance of modern computers by increasing the frequency of their internal clocks is basically coming to an end. Building computers with parallel structures seems to be the right direction of development.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.