Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: fotokatalityczna aktywność

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Photocatalytic Self-cleaning Synergism Optimization of Cotton Fabric using Nano SrTiO3 and Nano TiO2

Zohoori S, Karimi L, Nazari A.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

2014

Vol. 22, no. 2 (104)

91--95

Titanium dioxide (TiO2) and Strontium titanate (SrTiO3) are well-known photocatalysts. Today, the photocatalytic activity of dyes on fabrics has attracted much attention. Therefore in this study the photocatalytic activity of nano strontium titanate mixed with nano titania was examined while being coated on cotton fabric under UV irradiation at different nano material concentrations and various pHs. The Central Composite Design (CCD) was used for different variables based on Design Expert software. The crystal size and phase of nano titania and strontium titanate were characterised by XRD. The cotton fabrics stained with two common synthesised dyes were treated under 400 W UV irradiation for 30 hours and their self-cleaning properties were investigated by reflectance spectrophotometer. SEM photos show the pervasion of nano materials. The results show that samples treated with SrTiO3 and TiO2 have higher values of ΔE* as compared with those treated with TiO2 or SrTiO3 alone.

Tytanian strontu SrTiO3 i dwutlenek tytanu TiO2 są dobrze znanymi fotokatalizatorami. Obecnie fotokatalityczna aktywność barwników w materiałach tekstylnych wzbudza ogólne zainteresowanie i dlatego w przedstawionych badaniach fotokatalityczna aktywność nanocząstek SrTiO3 zmieszanych z TiO2 i naniesionych na tkaninę bawełnianą badana była przy napromieniowaniu UV przy różnym stężeniu nanocząstek i różnym pH. W badaniach stosowano program Central Composite Design i Design Expert dla różnych zmiennych. Wielkości krystalitów i faza cząstek TiO2 i SrTiO3 były charakteryzowane za pomocą XRD. Tkaniny bawełniane barwione dwoma powszechnie stosowanymi barwnikami syntetycznymi były naświetlane promieniowaniem UV o mocy 400 W przez 30 godzin a następnie były badane ich właściwości samooczyszczające przy zastosowaniu spektrofotometru refleksyjnego. Zdjęcia SEM pokazują rozłożenie nanocząstek. Wyniki badań wykazały, że próbki zawierające TiO2 i SrTiO3 mają wyższe wartości ΔE* niż próbki zawierające tylko jeden rodzaj nanocząstek.

Novel experimental setup for the determination of the photocatalytic stability and activity of pigments and coatings

Wanner M., Nothhelfer-Richter R., Schauer T.

Ochrona przed Korozją

2008

nr 3

74-77

In the past photoactive pigments have been surface passivated to reduce the photoactivity and thereby to avoid chalking. In new applications highly photoactive types of these pigments are used on glass or ceramic substrates for self cleaning and pollution reduction purposes. This initiated attempts to develop photoactivity test devices. In this contribution a test chamber method is presented which is based on a previous setup. The samples are placed in a chamber where various climatic and atmospheric conditions can be applied and controlled including exposure to model pollutants. During irradiation by UV light a FTIR spectrometer records the amount of pollutants and their decomposition products. This technique does not only allow to follow the photoactivity of the pigment and pigmented coating regarding the decomposition of model pollutants, but also to determine the photocatalytic stability of coatings by detecting products of the decomposition of the polymeric binder.

Pigmenty fotoaktywne były dawniej pasywowane powierzchniowo w celu zmniejszenia ich aktywności fotokatalitycznej i tym samym uniknięcia kredowania. W nowych zastosowaniach pigmenty o dużej aktywności fotokatalitycznej wykorzystuje się na podłoża szklane i ceramiczne, w celu uzyskania właściwości samoczyszczących i odporności na zabrudzenia. Takie wykorzystanie pigmentów zainicjowało próby opracowania urządzeń do badania fotoaktywności. Przedstawiono komorową metodę badawczą, opartą na wcześniej opracowanym urządzeniu. Próbki umieszcza się w komorze, w której można modelować i kontrolować różne warunki atmosferyczne, obejmujące narażenia na modelowe zanieczyszczenia. Za pomocą spektrometru FTIR rejestruje się, podczas naświetlania próbek promieniami UV, ilość zanieczyszczeń i produktów ich rozkładu. Metoda ta pozwala nie tylko na śledzenie fotokatalitycznej aktywności pigmentu i pigmentowanych powłok na podstawie rozkładu modelowych zanieczyszczeń, ale również na oznaczenie fotokatalitycznej stabilności powłok, poprzez wykrywanie produktów rozkładu polimeru spoiwa.