Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: fosfogipsy

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The effect of granulated fly ashes with phosphogypsum on the hardening of cement mortar

Borowski G., Hycnar J. J.

Czasopismo Techniczne. Budownictwo

2016

Y. 113, iss. 2-B

37--45

The results of research on the use of granulated fly ashes with phosphogypsum in the production of cement and their impact on the hardening of cement mortar are presented in this paper. The materials used for the production of granules were fly ash from power plants and a twenty-percent proportion of phosphogypsum waste from the production of phosphoric acid. The granules were tested in terms of their use for the production of cement. It has been shown that, in accordance with the Polish Standard PN-EN 197-1: 2012, cement with 20% of shredded granules meets the requirements of strength for class 32.5. Cement mortar was made and the properties were compared with typical mortar prepared from ash with gypsum. It was found that the tested cement mortar have a longer setting time. However, both types of mortar had similar compressive strengths and flexural strengths after hardening for twenty-eight days.

W pracy przedstawiono wyniki badań wykorzystania granulowanych popiołów lotnych wraz z fosfogipsem do produkcji cementu oraz ich wpływu na proces twardnienia zaprawy. Materiałem do produkcji granulatu były elektrowniane popioły lotne z 20% udziałem odpadowych fosfogipsów powstających przy produkcji kwasu fosforowego. Wykonano testy wytrzymałościowe granulatu w aspekcie jego wykorzystania do produkcji cementu. Stwierdzono, że zgodnie z polską normą cement z 20% udziałem granulatu zawierającego fosfogipsy spełnia wymagania wytrzymałościowe cementu dla klasy 32,5. Wytworzono zaprawę cementową oraz określono właściwości w porównaniu do typowej zaprawy z cementu popiołowo-gipsowego. Stwierdzono, że testową zaprawę charakteryzuje dłuższy czas wiązania i twardnienia. Jednakże oba rodzaje zaprawy uzyskały porównywalną wytrzymałość na zginanie i ściskanie po 28 dniach twardnienia.

Utilization of different carbon compounds by sulphate-reducing bacteria in mediums with phosphogypsum

Wolicka D., Kowalski W.

Archiwum Ochrony Środowiska

2005

Vol. 31, no. 2

105--112

In this work the effectiveness of the biotransformation of phosphogypsum in the cultures of sulphate-reducing bacteria (SRB) was studied. SRB were isolated from soil contaminated with automobile fuel. The microorganisms were grown by two methods: the enrichment of the cultures and microcosms in: Postgate, minimal medium (with phenol, acetate or lactate) and Emerson medium. All media contained phosphogypsum as electron acceptors. The isolated microorganisms were passage in medium containing different carbon compounds: ethanol, lactate, phenol, acetate casein or lactose to test the effectiveness of biotransformation of phosphogypsum depending on the source of carbon used. In cultures in Postgate medium with lactate or casein there were found the maximal H2S concentration (654 and 540 mg HS/dm3) and maximal decrease of phosphogypsum 84% and 64%, respectively. The isolated microorganisms utilised alcohol, sugar, protein and phenol.

Badano efektywność biotransformacji fosfogipsu w hodowlach bakterii redukujących siarczany (BRS) namnożonych z gleby terenu stacji benzynowej. Selekcji dokonywano metodami hodowli namnażających i metodą microcosms na podłożach: Postgate'a, minimalnym, zawierających różne źródła węgla (fenol, octan, mleczan) i podłożu Emersona. Wszystkie podłoża zawierały fosfogips (5 g/dm3) jako jedyny akceptor elektronów. Wyizolowane zespoły mikroorganizmów przenoszono na podłoża zawierające różne źródła węgla: etanol, mleczan, fenol, octan, kazeinian lub laktozę w celu sprawdzenia efektywności biotransformacji fosfogipsu w zależności od stosowanego źródła węgla. W hodowlach bakterii na podłożu Postgate'a z mleczanem lub kazeinianem uzyskano najwyższe stężenia siarkowodoru (654 i 540 mg HS/dm3) i największy ubytek masy fosfogipsu odpowiednio 84% i 64%. Wyizolowane zespoły charakteryzowały się szerokim spektrum pokarmowym, wykorzystywały alkohol, cukier, białko, sole kwasów organicznych oraz fenol.