Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Usefulness of selected intensive varieties of short-duration grasses for meadow renovation on alluvial soils with the direct undersowing method

Terlikowski J.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 61, nr 4

212--217

EN

Undersowing is a method of supplementing and enriching species composition of grasslands without interfering in soil habitat. The method brings about an increase of grassland biodiversity and allows for maintaining many local ecotypes of fodder grasses in meadow sward. The aim of the study was to assess the effect of enrichment of meadow sward through direct undersowing short-term intensive grass varieties of high fodder value on the quality of produced fodder. The experiment was set up on a meadow of simplified floristic composition on alluvial soil in drying riparian habitat in Żuławy Elbląskie. Two weeks before undersowing the meadow was sprayed with herbicide Fernando 225 EC at a dose of 3 l·ha-1. Undersowing was made in the end of September 2012. Assessment of fodder quality from sward undersown with special mixtures was performed in the years 2013-2015 according to RFV index. Obtained results showed that tetraploid varieties Lolium perenne, Lolium×boucheanum and Festulolium braunii, which constituted 5 - 25% of the sward, and the frequency of mowing were the main factors affecting fodder quality. The use of Lolium×boucheanum and Festulolium braunii significantly improved the quality of produced fodder and thus increased the potential milk production from 1 ha of undersown meadow.

PL

Podsiew to metoda polegająca na uzupełnieniu i wzbogaceniu składu gatunkowego zbiorowisk trawiastych bez głębszej ingerencji w środowisko glebowe. Powoduje więc wzrost bioróżnorodności zbiorowisk trawiastych, pozwalając na utrzymanie w runi wielu wartościowych, lokalnych ekotypów traw pastewnych. Celem pracy była ocena wpływu wzbogacenia runi łąkowej metodą podsiewu bezpośredniego krótkotrwałymi, intensywnymi odmianami traw o wysokiej wartości pastewnej na jakość produkowanej paszy. Doświadczenie statyczne założono na łące o uproszczonym składzie florystycznym w warunkach Żuław Elbląskich, położonej na glebie aluwialnej w posusznym siedlisku łęgu zgrądowiałego. Dwa tygodnie przed wykonaniem podsiewu zastosowano oprysk odchwaszczający preparatem Fernando 225 EC - 3 l·ha-1. Podsiew wykonano w trzeciej dekadzie września 2012 roku. Ocena wartości pokarmowej paszy z runi podsianej specjalistycznymi mieszankami, prowadzona w latach 2013-2015 według wskaźnika RFV wykazała, że decydującym czynnikiem o jakości paszy były: stosowane do podsiewu tetraploidalne odmiany Lolium perenne, Lolium×boucheanum i Festulolium braunii, stanowiące łącznie 5-25% udziału w runi oraz częstotliwość koszenia podsianej łąki. Wykorzystanie Lolium×boucheanum i Festulolium braunii wpłynęło na poprawę jakości produkowanej paszy w istotny sposób podnosząc potencjalną produkcję mleka w przeliczeniu na 1 ha podsianej łąki.

2

The effect of permanent grassland sward enrichment with special varieties of grasses and legumes on the quality of produced bulk fodder

Terlikowski J.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2014

|

Vol. 59, nr 4

107--110

EN

Floristic composition of grasslands is one of the basic indices determining the nutritive value of the sward. It may, however, become simplified or degraded. Direct undersowing may often be sufficient to enrich impoverished sward with special varieties of grasses and legumes. The aim of this study was to assess the effect of meadow sward enrichment through direct undersowing with grass and legume varieties of high nutritive value on the quality of obtained fodder a year after treatment. Static experiment was set up on a meadow of simplified floristic composition in Żuławy Elbląskie situated on alluvial soil. Two weeks before undersowing, weeding was performed by spraying Fernando 225 EC herbicide at a rate of 3 l∙ha-1. The meadow was undersown in the end of September 2012. The assessment of nutritive value of so obtained sward with the RFV index showed that the decisive factors a year after treatment were: application of di- and tetraploid varieties of Lolium perenne and Festulolium brauni and the frequency of mowing. Higher nutritive value was obtained after undersowing with a mixture of seeds with 35% contribution of di- and tetraploid varieties and mowing four times a season. Despite lower dry mass yields per hectare, significantly higher potential milk production was obtained.

PL

Skład florystyczny użytków zielonych jest jednym z podstawowych wskaźników określających wartość pokarmową runi, lecz może podlegać upraszczaniu bądź - degradacji. Często wystarczającym zabiegiem, dzięki któremu zubożałą ruń można wzbogacić w komponenty specjalistycznych odmian traw i motylkowatych (bobowatych), może być podsiew bezpośredni. Celem pracy jest wstępna ocena wpływu wzbogacenia runi łąkowej przez podsiew bezpośredni odmianami traw i motylkowatych o wysokiej wartości pastewnej na jakość uzyskanej paszy rok po dokonaniu zabiegu. Doświadczenie statyczne założono na łące o uproszczonym składzie florystycznym w warunkach Żuław Elbląskich, położonej na glebie aluwialnej. Dwa tygodnie przed wykonaniem podsiewu zastosowano oprysk odchwaszczający preparatem FERNANDO 225 EC w dawce 3 l∙ha-1. Podsiew wykonano w trzeciej dekadzie września 2012 roku. Ocena wartości pokarmowej paszy z runi podsianej specjalistycznymi mieszankami przy pomocy wskaźnika RFV wykazała, że decydującymi czynnikiem w pierwszym roku po podsiewie były: stosowane do podsiewu odmiany diplo- i tetra-ploidalne Lolium perenne i Festulolium brauni, oraz częstotliwość koszenia podsianej runi. Wyższa wartość pokarmową paszy uzyskano po zastosowaniu do podsiewu mieszanki nasion, w której komponentami były odmiany diplo- i tetraploidalne Lolium perenne i Festulolium brauni, stanowiące łącznie 35% udziału oraz przy 4. kośnym użytkowaniu. Mimo niższych plonów suchej masy z ha, uzyskano istotnie wyższą potencjalną produkcję mleka.

3

Effect of bottom sediment addition to the substratum on the quality of produced maize (Zea mays L.) biomass

Wiśniowska-Kielian B., Niemiec M.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2007

|

Vol. 14, nr 5-6

581-589

EN

In pot experiment carried out in 2005 an assessment was made of the effect of dredged bottom sediment addition to the light, very acid soil on the trace metals accumulation in biomass of maize (Zea mays L.). Bottom sediment from the Rożnów Reservoir was added to the soil in amount between 1 and 14% mass of substratum. The bottom sediment added to the soil increased Ni, Cr, Pb and Cd content in the substratum. Sediment addition amounting 1-4% of substratum caused increase of Ni, Cr and Pb accumulation in aerial parts of the plant, whereas larger admixtures (6% and more) reduced these metals content in comparison with the control object. Each sediment additions decreased Cd contents in maize biomass. Maize aboveground biomass from all objects fulfilled the criteria of permissible values of Ni, Cr and Pb. Cd content in maize biomass from control object exceeded the allowable content in forage, whereas sediment admixtures amounting 2% and more decreased Cd level to this value. Maize roots from objects with sediment addition accumulated greater amounts of metals and only at the highest sediment share in substratum they contained lesser quantities of Pb and Cd. It was found that bottom sediment added to the soil markedly lowered the values of translocation coefficient of studied trace metals in maize. Dredged bottom sediment may be used as a material improving properties of light very acid soil and forage quality of plant material.

PL

W doświadczeniu wazonowym w 2005 r. oceniono wpływ dodatku osadu dennego bagrowanego do gleby lekkiej bardzo kwaśnej na zawartość metali śladowych w biomasie kukurydzy (Zea mays L.). Osad denny ze Zbiornika Rożnowskiego dodawano do gleby w ilości 1 do 16% masy podłoża. Osad denny zwiększał zawartość Ni, Cr, Pb i Cd w podłożu. Dodatek osadu wynoszący 1-4% podłoża powodował zwiększenie akumulacji Ni, Cr i Pb w nadziemnej biomasie kukurydzy, a większe dodatki (6% i więcej) zmniejszały zawartość tych metali w porównaniu z obiektem kontrolnym. Każdy dodatek osadu redukował zawartość Cd w biomasie kukurydzy. Nadziemna biomasa kukurydzy ze wszystkich obiektów spełniała kryteria dopuszczalnych zawartości Ni, Cr i Pb. Zawartość Cd w biomasie kukurydzy z obiektu kontrolnego przewyższała dopuszczalną zawartość w paszy, a dodatki osadu wynoszące 2% i więcej obniżały poziom Cd do tej wartości. Korzenie kukurydzy z obiektów z dodatkiem osadu akumulowała więcej metali i tylko przy najwyższym udziale osadu w podłożu gromadziły mniej Pb i Cd. Stwierdzono, że osad dodany do gleby znacząco obniżał wartość współczynników translokacji badanych metali śladowych w kukurydzy. Bagrowany osad denny może być użyty jako materiał poprawiający właściwości gleby lekkiej bardzo kwaśnej oraz poprawiający jakość paszową materiału roślinnego.

4

Content and distribution of selected elements in the linseed (Linum usitatissimum L.) aboveground parts depending on the growth stage

Antonkiewicz J., Zając T.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2007

|

Vol. 14, nr 3-4

275-282

EN

The research aimed to analyse the contents of selected elements in linseed aboveground parts depending on the growth stage and the plant part, and assessment of linseeds fodder value. The aboveground parts yield, depending on the year of the experiment ranged between 0.235 and 6.81 Mg - ha-1. The content of analysed elements in linseed was greatly diversified and fluctuated from 0.06 to 8.60 mg Cr; 6.45105.0 mg Zn; 0.01-1.47 mg Pb; 0.96-9.88 mg Cu; 0.29-8.10 mg Cd; 0.54-12.4 mg Ni; 13.70-544.64 mg Fe; 0.02-0.60 mg Co and 3.65-137.0 mg Mn kg-1 d.m. Among the analysed elements cadmium content were the most diversified, whereas copper the least. It was found that linseed leaves accumulated much more microelements than stems. Chromium and manganese content in linseed did not exceed the standards for good quality fodder. Heavy metal content in linseed aboveground parts did not exceed limit values considered as admissible content of these elements in fodder. Only Cd limit fodder content were exceeded at all growth stages.

PL

Celem badań była analiza zawartości wybranych pierwiastków w częściach nadziemnych lnu oleistego w zależności od stadium rozwojowego i części rośliny oraz ocena wartości paszowej nasion lnu. Plon części nadziemnych lnu oleistego, w zależności od roku prowadzenia doświadczenia, wahał się od 0,235 do 6,81 Mg - ha-1. Zawartość badanych pierwiastków w Inie oleistym była bardzo zróżnicowana i wahała się w zakresie: 0,06-8,60 mg Cr, 6,45-105,0 mg Zn; 0,01-1,47 mg Pb; 0,96-9,88 mg Cu; 0,29-8,10 mg Cd; 0,54-12,4 mg Ni; 13,70-544,64 mg Fe; 0,02-0,60 mg Co i 3,65-137,0 mg Mn o kg -1 s.m. Spośród analizowanych pierwiastków największe zróżnicowanie zawartości stwierdzono w przypadku kadmu, a najmniejsze dla miedzi. Stwierdzono, że liście lnu oleistego gromadziły znacznie więcej mikroelementów aniżeli łodygi. Zawartość chromu i manganu w Inie oleistym nie przekraczała norm dla pasz dobrej jakości. Zawartości metali ciężkich w częściach nadziemnych lnu oleistego nie przekroczyły wartości granicznych uznawanych za dopuszczalne koncentracje tych pierwiastków w paszach. Jedynie w przypadku Cd we wszystkich stadiach rozwojowych lnu stwierdzono przekroczenie granicznej zawartości tego pierwiastka w paszach.

5

Ocena produkcyjności pastwisk w trzech siedliskach grądowych

Wasilewski Z., Doboszyński L.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2004

|

T. 4, z. 1

273-282

PL

W pracy przedstawiono wyniki trzyletnich badań (1999-2001) nad oceną użytkowanych racjonalnie (wariant I) i ekstensywnie (wariant II) pastwisk dla bydła w trzech siedliskach grądowych (grąd właściwy typowy - siedlisko okresowo suche, właściwy świeży - średnio wilgotne i podmokły - wilgotne). Określono wielkość i jakość plonów, ich rozkład w sezonie pastwiskowym oraz jakość. Uzyskane wyniki wskazują, że na pastwiskach ekstensywnych, niezależnie od warunków siedliskowych, uzyskuje się zdecydowanie mniej paszy i gorszej jakości w porównaniu do pastwisk użytkowanych racjonalnie. Większe różnice stwierdzono w przypadku wielkości plonów niż ich wartości.

EN

This paper presents results of a three-years study (1999-2001) on the assessment of rationally and extensively used cattle pastures in three dry meadows sites (a proper typical site periodically dry, a proper fresh moderately wet site and a wetland site). The amount and quality of yields and their distribution in the pasture season were determined. Results demonstrated that irrespective of habitat conditions definitely less fodder of poorer quality was obtained from extensive pastures (variant II) in comparison with the rationally used ones (variant I). Differences were more pronounced in yields than in their quality.

6

Możliwości wypasu owiec w Sudetach

Nadolna L.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2004

|

T. 4, z. 2b

81-94

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań niskonakładowych systemów wypasu owiec w warunkach górskich (Sudety). Porównano wpływ wypasu owiec w oddzielnym stadzie (w latach 1979-1982) oraz wypasu wspólnego z bydłem w dwóch wariantach - mieszany i kolejny (w latach 1986-1990) na plony, jakość runi pastwiskowej, wykorzystanie pastwiska oraz przyrosty zwierząt. Nakreślono również możliwości produkcji owczarskiej w regionie. Ruń pastwiskowa badanych pastwisk była dobrej jakości. Zawartość włókna nie przekraczała 300 g·kg-¹s.m., a średnia zawartość białka mieściła się w granicach 160-190 g·kg-¹ s.m. Zanotowano jednak zbyt dużą zawartość potasu i znikomą sodu, co wpłynęło niekorzystnie na proporcje makroskładników. Wydajność pastwisk była zróżnicowana. Średni plon suchej masy w latach 1979-1982 wynosił 8,5 t·ha-¹, a w latach 1986-1990 - 6,6 t·ha¹. Najlepsze wykorzystanie pastwiska, średnio 68%, stwierdzono w wypasie mieszanym. W tym sposobie wypasu owce osiągały największe przyrosty dobowe (średnio 170 g). W obydwu systemach zwiększyło się zachwaszczenie runi.

EN

Results of studies on low-cost systems of sheep grazing in the Sudeten carried out in the Sudeten are presented in this paper. The effect of sheep grazing in separate herds (1979-1982) and together with cattle in mixed and consecutive variants (1986-1990) on yields, pasture sward quality, pasture utilisation and animal growth was compared. Possibilities of sheep production in the region were discussed. The sward of studied pastures was of a good quality. The content of fibre did not exceed 300 g·kg-¹ DM, and mean content of protein was in the range of 160-190 g·kg-¹ DM. Too high content of potassium and negligible content of sodium was, however, recorded which unfavourably affected the proportion of macroelements. The efficiency of pastures varied. Mean dry matter yield in the years 1979-1982 was 8.5 t·ha-¹ and in the years 1986-1990 - 6.6 t·ha-¹ . The highest degree of pasture utilisation, 68 % on the average, was noted in mixed grazing. In this system the sheep attained the highest daily increments of 170 g. Both systems decreased weeding of the sward.

7

Macroelements Uptaking by the Plants Grown on the Soil with Elevated Cd Content

Wiśniowska-Kielian B.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2003

|

Vol. 10, nr 9

1001-1010

EN

The effect of the elevated cadmium content in soil on the macroelements content and their reciprocal proportions in edible parts of oats and maize was studied in a pot experiment carried out in the vegetation hall. Macroelements content dependent on soil acidity, species and part of the plant. Generally plants contained more macroelements in vegetative parts, roots include the most of Na, oats panicles had the most P and the lowest amounts of other elements. On both soils the plants had similar K and P content, and more other elements they included on alkaline soil. It was found diversified effect of Cd addition on chemical composition of the tested plants. On acid soil it caused decrease of P, Mg and Na content in maize, K level in its aerial parts and Ca content in roots, but on alkaline soil took place an increase of Mg, K and Na, and decrease of Ca in tops and all cations in roots in relation to the control. Oats reaction on Cd influence was visible only on alkaline soil, in which oats contained less K, Ca and Na in roots and K in vegetative parts, less P and more K, Ca and Na in panicles than control plant. Edible parts of oats had nearly optimal P level with respect to the optimal fodder quality, and maize contained too low P. Vegetative parts contained many times less Na, nearly optimal Mg amount, but too much K on both soils and Ca on alkaline soil, and almost its optimum on acidic one. K, Ca and Mg level in oats panicles was twice lower than optimum. Close to the optimal values had Ca:P and K:(Ca+Mg) ratios in aerial parts of both plants on acid soil and oats on alkaline one with natural Cd content. These parts of oats had also nearly optimal Ca:Mg ratio. On alkaline soil maize tops had suitable only K:Ca ratio, and on both soils panicles had nearly optimal only K:(Ca+Mg) ratio. Ca:Na and K:Na ratios in all parts of both plants were to wide. Cd addition to the soil did not significantly change the fodder quality of plant products with respect to macroelements content and they reciprocal relations.

PL

W doświadczeniu wazonowym prowadzonym w hali wegetacyjnej badano wpływ zwiększonej zawartości kadmu w glebie na zawartość makroelementów i ich wzajemne stosunki w jadalnych częściach roślin owsa i kukurydzy. Zawartość makroelementów zależała od kwasowości gleby, gatunku i części rośliny. W większości rośliny zawierały więcej makroelementów w częściach nadziemnych, a korzenie miały najwięcej Na, wiechy owsa gromadziły najwięcej P, a najmniej innych pierwiastków. Na obu glebach rośliny zawierały podobne ilości K i P, a więcej pozostałych pierwiastków nagromadzały na glebie zasadowej. Stwierdzono zróżnicowany wpływ dodatku Cd na skład chemiczny roślin. Na glebie kwaśnej powodował on zmniejszenie zawartości P, Mg i Na w kukurydzy, K w jej nadziemnych częściach i Ca w korzeniach, zaś na glebie zasadowej następowało zwiększenie zawartości Mg, K i Na, a obniżenie poziomu Ca w pędach oraz wszystkich kationów w korzeniach w porównaniu z roślinami kontrolnymi. Reakcja owsa na działanie Cd była widoczna tylko na glebie zasadowej, na której owies zawierał mniej K, Ca i Na w korzeniach, a K w częściach wegetatywnych oraz mniej P a więcej K, Ca i Na w wiechach niż rośliny kontrolne. Oceniając jakość paszową stwierdzono, że na obu glebach jadalne części owsa miały niemal optymalny poziom P. Części wegetatywne obu roślin miały bliski optimum poziom Mg, w większości zawierały za dużo K oraz zbyt mało Na, na glebie kwaśnej miały prawie optymalną zawartość Ca. Na glebie alkalicznej obie rośliny gromadziły zbyt dużo Ca, a kukurydza za mało P. Wiechy owsa miały dwukrotnie mniejsze niż optymalne zawartości K, Ca i Mg. Części wegetatywne obu roślin uprawianych na glebie kwaśnej i owsa na glebie zasadowej o naturalnej zawartości Cd miały bliskie optymalnym wartości stosunków Ca:P i K:(Ca + Mg). Ta część owsa miała też bliski optimum stosunek Ca:Mg, a w kukurydzy na glebie zasadowej odpowiedni był tylko stosunek K:Ca. Na obu glebach w wiechach owsa tylko relacja K:(Ca + Mg) przybierala wartość bliską optimum. Wszystkie części roślin wykazywały zbyt szeroki stosunek Ca:Na oraz K:Na. Dodatek Cd do gleby nie zmienił istotnie wartości paszowej produktów roślinnych pod względem zawartości makroelementów i ich wzajemnych relacji.