Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zaprawa geopolimerowa z popiołu lotnego aktywowanego Na2SiO3 i NaOH o bardzo dużej wytrzymałości

Atabey İsmail İsa, Karahan Okan, Bilim Cahit, Atiş Cengiz Duran

Cement Wapno Beton

|

2020

|

R. 25, nr 4

292--305

PL

Artykuł przedstawia wyniki badań zapraw geopolimerowych o dużej wytrzymałości przygotowanych z dwóch rodzajów popiołu lotnego krzemionkowego. Jako aktywatory użyto wodorotlenku sodu oraz mieszaniny wodorotlenku i krzemianu sodu, w postaci roztworów. Aktywator dodawano w ilościach od 6 do 15% NaOH, w stosunku do masy popiołu. Zaprawy po przygotowaniu dojrzewały w temperaturach 60ºC, 80ºC lub 100ºC przez różny czas, od 24 godzin do 7 dni. Zwiększenie dodatku sodu lub wyższa temperatura dojrzewania zwiększają wytrzymałość badanych zapraw na zginanie i ściskanie. Najlepsze wyniki – wytrzymałość na ściskanie i zginanie odpowiednio 100 MPa i 20 MPa, uzyskano dla zapraw aktywowanych 15% dodatkiem wodorotlenku sodu, poddanych naparzaniu w 100ºC przez 24 godziny. Mieszany aktywator – krzemian i wodorotlenek sodu pozwolił również uzyskać duże wytrzymałości, jednak mniejsze niż sam wodorotlenek sodu. Wydłużenie czasu pielęgnacji w wysokiej temperaturze o ponad 24 godziny nie dawało w większości przypadków korzystnych wyników. Zaprawa geopolimerowa z popiołu lotnego, aktywowana 15% NaOH w stosunku do masy popiołu, utwardzana w temperaturze 100ºC przez 24 godziny, wykazała około 18% zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych w porównaniu ze zwykłą zaprawą cementową z cementu portlandzkiego.

EN

The paper presents the results of research of high-strength geopolymer mortars, prepared from two types of siliceous fly ash. Sodium hydroxide and mixtures of sodium hydroxide and sodium silicate in the form of solutions were used as activators. The activator was added in amounts ranging from 6 to 15% NaOH in relation to the ash mass. After preparation, the mortars were cured at the temperature of 60ºC, 80ºC or 100ºC for various times, from 24 hours to 7 days. Increasing the addition of sodium or a higher curing temperature increase the flexural and compressive strength of the tested mortars. The best results - compressive and flexural strength of 100 MPa and 20 MPa, respectively, were obtained for mortar activated with 15% sodium hydroxide, cured at 100°C for 24 hours. Blended activator – sodium silicate and sodium hydroxide also allowed to obtain high strengths, but lower than sodium hydroxide alone. Extending the curing time at high temperature beyond 24 hours did not produce favourable results in most cases. Fly ash geopolymer mortar, activated with 15% NaOH by mass of ash, cured at 100°C for 24 hours, showed about 18% reduction in greenhouse gas emissions compared to common Portland cement mortar.

2

Application of fibers from end-of-life tires as a self-compacting concrete reinforcement - an experimental study

Pająk M.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2018

|

Vol. 11, no. 1

105--113

EN

Concrete reinforced with various types of fibers is increasingly used construction material. The currently applied steel fibers are characterized by various geometrical parameters and are produced specially for this purpose. The paper deals with application of steel fibers coming from end-of-life tires (RSF) in self-compacting concrete. The geometry of RSF with small diameter, variable length and their curved longitudinal shape causes doubts in their effectiveness in the concrete mix in comparison to industrial fibers. To clarify the real influence of RSF on mechanical properties of self-compacting concrete (SCC) the compression and flexural tests were evaluated. The high amounts of RSF equal to 1% and 1.5% were choosen. As expected, RSF slightly influenced the compressive strength of SCC. The results from the four-point flexural tensile tests demonstrate that the RSF fibers were not only a material that improves the ductility of brittle SCC matrix but also were uniformly distributed in the matrix. The high amounts of RSF truly decreased the rheological parameters of SCC, what was tested in slump flow and L-box test, however, did not have a negative influence on the homogeneity of the mix. Concluding, the fibers from end-of-life tires were fibers that can be successfully used as a randomly distributed reinforcement of selfcompacting concrete.

PL

Beton zbrojony różnego rodzaju włóknami jest coraz chętniej stosowanym materiałem konstrukcyjnym. Obecnie stosowane stalowe zbrojenie rozproszone stanowią specjalnie w tym celu wytwarzane włókna o przeróżnej geometrii. Artykuł dotyczy możliwości zastosowania włókien stalowych pochodzących ze zużytych opon (RSF) do zbrojenia betonu samozagęszczalnego. Geometria RSF z ich małą średnicą, zmienną długością i zakrzywionym podłużnym kształtem powoduje powątpiewanie w ich skuteczność w mieszance betonowej w porównaniu z włóknami przemysłowymi. W celu określenia prawdziwego wpływu RSF na właściwości mechaniczne SCC wykonano testy ściskania i zginania. Zastosowano duże zawartości objętościowe RSF wynoszące 1.0% i 1.5%. Zgodnie z oczekiwaniami, odnotowano niewielki wpływ RSF na wytrzymałość betonu samozagęszczalnego na ściskanie. Wyniki uzyskane w badaniach czteropunktowego zginania wykazały, że włókna RSF są nie tylko materiałem, który poprawia plastyczność kruchej matrycy SCC, ale również są równomiernie rozmieszczone w matrycy. Zaaplikowanie wysokich zawartości objętościowych włókien istotnie zredukowały parametry reologiczne SCC, które były badane w teście rozpływu i L-box, jednakże nie spowodowały negatywnego wpływu na homogeniczność mieszanki. Podsumowując można stwierdzić, że włókna pochodzące z recyklingu opon są materiałem, który z powodzeniem może być stosowany jako zbrojenie rozproszone w betonie samozagęszczalnym.

3

The laboratory investigation on the influence of the polypropylene fibres on selected mechanical properties of hardened self-compacting concrete

Pająk M., Ponikiewski T.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2015

|

Vol. 8, no. 3

69--78

EN

The laboratory investigation presented in the paper focuses on the influence of the polypropylene fibres on compressive and flexural strength of self-compacting concrete. The paper deals with two volume ratios 0.3% and 0.9% of 19 mm and 38 mm long PP fibres. On the basis of the tests performed, the addition of PP fibres has a minor effect on compressive strength of SCC and pronounced when analysing the flexural tensile strength of the matrix. In case of 19 mm long fibres the increase of post-peak parameters was considerable, however, not proportional to the fibres volume ratio. The 38 mm long PP fibres applied as a SCC reinforcement needs further investigations, as for a smaller amount of the fibres it doesn’t meet the requirements for the composites.

PL

W pracy przeanalizowano wpływ włókien polipropylenowych na wytrzymałość na ściskanie i właściwości przy zginaniu betonu samozagęszczalnego. Badania laboratoryjne dotyczyły betonu SCC zbrojonego polipropylenowymi włóknami o długościach 19 mm i 38 mm przy ich udziale objętościowym wynoszącym 0.3% i 0.9%. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że zastosowane włókna mają niewielki wpływ na wytrzymałość SCC na ściskanie, a znaczący przy analizie wytrzymałości na rozciągnie przy zginaniu. Wyniki badań zginania betonu SCC zbrojonego włóknami o długości 19 mm wykazały wzrost parametrów w zakresie po-sprężystej pracy SCC. Uzyskane wyniki, nie były jednak proporcjonalne do przyrostu zawartości objętościowej włókien. Beton samozagęszczalny zbrojony dłuższymi włóknami (38 mm) wymaga dalszych badań, gdyż w przypadku zastosowania mniejszej zawartości objętościowej włókien nie zostały spełnione wymagania stawiane kompozytom w zakresie pracy po-sprężystej.