Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: fizycy

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Współpraca Alberta Einsteina z Marią Skłodowską-Curie w Międzynarodowej Komisji Współpracy Intelektualnej przy Lidze Narodów (1922-1932)

Piskurewicz J.

Kwartalnik Historii Nauki i Techniki

2005

R. 50, nr 3/4

7--24

Przed I wojną światową międzynarodowa współpraca naukowa miała dość powierzchowny charakter. Oficjalnie podkreślano ponadnarodową solidarność ludzi nauki, złączonych wspólnymi zasadami, jak ich wymagało jej uprawianie. Nie brano jednak pod uwagę coraz większych różnic między nauką, mającą wymiar uniwersalny, a tymi badaniami, które nabierały charakteru szczególnego, stosowanego, będąc jednym ze źródeł potęgi państw, gdzie je prowadzono i stanowiąc czynnik ostrej rywalizacji o prymat nie tylko naukowy. Od 1899 r. najważniejsze towarzystwa naukowe z Europy i USA były zrzeszone w ramach Association Internationale des Academies, jednak I wojna b a rdzo obniżyła znaczenie tej organizacji bowiem w czasie wojny większość naukowców i stowarzyszeń oddała swe wysiłki na jej usługi - oczywiście w interesie własnych państw. Rozbita została w ten sposób wspomniana solidarność świata naukowego. Dotyczyło to przede wszystkim Niemiec, gdzie dziewięćdziesięciu trzech przedstawicieli nauki i kultury ju ż 4 października 1914 r. podpisało manifest popierający wojenne i pangermańskie cele państw centralnych. Dokument ten przez długi czas rzucał cień na całą naukę niemiecką, stanowiąc symboliczny przykład całkowitego podporządkowania się naukowców niemieckich władzy po lity cznej1. To polityczne uwikłanie nauki i naukowców stanowiło podstawową przeszkodą w podjęciu harmonijnej międzynarodowej współpracy naukowej po zakończeniu wojny. Obie strony - zarówno uczeni z krajów zwycięskiej Ententy, jak i naukowcy z państw centralnych - miały wiele do zarzucenia stronie przeciwnej. Niemcy uważali ponadto, że międzynarodowe kongresy naukowe będą po wojnie służyć przywłaszczeniu przez obcych wyników pracy uczonych niemieckich i ich wykorzystaniu poza granicami Niemiec. Ze swej strony Francuzi i inne nacje uważali, że Niemcy także po wojnie będą chcieli uzyskać dominującą pozycję w organizacjach międzynarodowych, m. in. w Association Internationale des Academies.

The paper discusses the friendly ties and collaboration between two eminent scientists, Albert Einstein and Maria Skłodowska-Curie. The two collaborated not so much in strictly scientific matters, but rather in the field of scientists’ organizations on the international forum. Such a forum was provided by the League o f Nations, and in particular the International Committee for Intellectual Cooperation (Commission Internationale de la Cooperation Intellectuelle / CICI), a 12-member advisory body of the League. The task of the Committee was to work together with interested member-states in order to further ties of peaceful cooperation between them in the field of culture and science. The members of the Committee included eminent personalities, among them Maria Skłodowska- Curie and Albert Einstein. Very little is known about their work and collaboration within the CICI, but it is certainly a topic worth investigating, especially in view of the international importance of the scientific achievements of the two personages

Stanisław Loria i Mieczysław Wolfke we Wrocławiu – pomost pomiędzy niemiecką przeszłością i polską teraźniejszością

Kiejna A.

Kwartalnik Historii Nauki i Techniki

2003

R. 48, nr 3/4

7--32

On the occasion of the 300th anniversary of the establishment of the University of Wroclaw, celebrated in the year 2002, the paper recollects the life and work of two Polish physicists, Stanisław Loria and Mieczysław Wolfke, who worked at that university in the first half of the 20th century. Stanisław Loria worked at Wrocław (then Breslau) in the years 1907-1909, after he received his doctoral degree at Jagiellonian University in Cracow (Krakow). Loria conducted research at the Institute of Physics of the University in Wroclaw (Breslau), headed at that time by Professor Otto Lummer. It was during those years that Stanisław Loria met and developed a long-standing friendship with the future Nobel-prize winner Max Born, who came from Wroclaw (Breslau). After the end of World War Two, in 1945, Loria was one of the pioneers of the Polish University of Wroclaw. Mieczysław Wolfke, who studied in Wroclaw (Breslau) in the years 1907-1910 and obtained his doctoral degree at the university there, and then in the years 1911-1913 worked in Lummer’s laboratory, was one of the most eminent Polish physicists of the 20th century. The article discusses his scientific achievements and especially his contribution to the development of optics and low-temperature physics.