Określenie rzeczywistych naprężeń w elementach podczas pracy głównych rurociągów parowych za pomocą pomiarów jest technicznie trudne i ekonomicznie nieuzasadnione. Obecnie w tym celu wykorzystywane są metody elementów skończonych (MES). Modele obliczeniowe opracowuje się na podstawie dokumentacji projektowej i/lub modernizacyjnej oraz inwentaryzacji trasy rurociągów. Modele takie mogą być obarczone szeregiem uproszczeń, np. mogą nie uwzględniać rzeczywistej sztywności układu czy rzeczywistych współczynników tarcia w zamocowaniach. Tego rodzaju uproszczenia korygowane są przez zastosowanie odpowiednich współczynników bezpieczeństwa, co jest wystarczające w perspektywie pracy rurociągów do 200 000 godzin. Ich bezpieczna eksploatacja ponad czas projektowy wymaga zidentyfikowania zapasów trwałości na podstawie analizy historii i warunków pracy oraz rzeczywistej geometrii poszczególnych elementów.
EN
Determining the actual stresses in the elements during the operation of the main steam pipelines by measurements is technically difficult and economically unjustified. Currently, finite element methods (FEM) are used for this purpose. Calculation models are developed on the basis of the design and/or modernization documentation as well as the pipeline route inventory. Such models may be burdened with a number of simplifications, e.g. they may not take into account the actual stiffness of the system or the actual coefficients of friction in the foldings. Such simplifications are corrected by applying appropriate safety factors, which is sufficient for the operation of pipelines up to 200,000 hours. Their safe operation beyond the design period requires the identification of the remaining life on the basis of an analysis of the history and working conditions as well as the actual geometry of individual elements.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.