Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Leczenie złamań szyjki kości udowej

Cwanek J., Trybuchowicz A., Ciećkiewicz A., Bać D.

Problemy Nauk Stosowanych

|

2017

|

T. 6

119--126

PL

Wstęp i cele: Starość jest naturalnym procesem fizjologicznym. W wieku geriatrycznym stwierdza się (między innymi): zmniejszoną wydolność fizyczną, osteoporozę, spowolnienie psychoruchowe, występowanie upadków z „własnej wysokości”. Konsekwencją upadków może być przerwanie ciągłości kości. Do najtrudniejszych w leczeniu należą złamania szyjki kości udowej, występujące najczęściej między 7-9 dekadą życia. Celem pracy jest podanie metod leczenia złamań szyjki kości udowej w grupie pacjentów pomiędzy 51-100 rokiem życia. Materiał i metody: Materiał badań stanowiło 345 pacjentów leczonych z powodu złamań szyjki kości udowej w latach 2013-2015 (252 kobiet i 93 mężczyzn). Analizowano średni wiek mężczyzn i kobiet, ilość złamań występujących w poszczególnych miesiącach, stronę złamania, okres hospitalizacji w zależności od stosowanego leczenia. Wyniki: Średni wiek kobiet wynosił 80,3 (s=10,8), mężczyzn 75,5 lat życia (s=8,6). Złamania częściej rozpoznano po stronie lewej (u 208 leczonych) i w miesiącach: styczniu oraz lutym (w sumie u 96 poszkodowanych), następnie w listopadzie i w grudniu (u 80 pacjentów), znacznie rzadziej od maja do października (po kilkanaście złamań w każdym miesiącu). Leczeniu operacyjnemu poddano 332 pacjentów (96,2% ogółu chorych). Metodami nieoperacyjnymi leczono 13 chorych. Sztuczne stawy biodrowe wszczepiono 319 pacjentom (połowicze 191, całkowite 128 chorym). U pozostałych 13 pacjentom złamane zespolono metalem (6 chorym płytą DHS, 4 śrubami gąbczastymi, 3 prętami Endera). Najstarszą grupę pacjentów stanowili chorzy leczeni metodami nieoperacyjnymi (x=87,5 lat życia; s=7,1), następnie pacjenci którym implantowano połowicze sztuczne stawy biodrowe (x=80,7 lat; s=5,1). Średni wiek chorych, którym wszczepiono całkowite endoprotezy biodra wynosił 77,0 lat życia (s=6,3). Najmłodszą grupę stanowili pacjenci, którym złamaną szyjkę kości udowej zespolono metalem (x=60,0 lat; s=5,2). Prawie 13 dni hospitalizowani byli w szpitalu chorzy którym wszczepiono całkowite sztuczne stawy biodrowe (x=12,9 dni; s=5,1). O półtora dnia krócej przebywali w szpitalu pacjenci którym implantowano połowicze sztuczne stawy biodrowe (x=11,3 dni; s=5,2). Wszyscy chorzy, którym wszczepiono całkowite i połowicze sztuczne stawy biodrowe, w dniu wypisu ze szpitala, poruszali się samodzielnie z pomocą dwóch lasek łokciowych lub balkonika. Najkrócej hospitalizowani byli pacjenci którym złamanie zespolono metalem (x=8,7 dni; s=4,8), o jeden dzień dłużej chorzy leczeni metodami nieoperacyjnymi (x=9,5 dni; s=5,1). Wnioski: Złamania szyjki kości udowej znacznie częściej występowały w grupie kobiet oraz w miesiącach „zimowych”. Najczęściej stosowaną metodą leczenia było wszczepienie endoprotezy biodra, w miejsce złamanej szyjki i usuniętej głowy kości udowej. Po implantacji sztucznego stawu można rozpocząć wczesną rehabilitację, która przywraca możliwość poruszania się w ciągu kilku dni po przebytym zabiegu. Leczenie metodami nieoperacyjnymi powinno być stosowane jedynie u pacjentów, którzy z powodu złego stanu zdrowia nie mogą być poddani zabiegowi operacyjnemu.

EN

Introduction and aims: Old age is a natural physiological process. Older people very often experience the following: psychomotor retardation, difficulties in walking, falling for no obvious reason, decreased physical fitness and osteoporosis. Frequent falling may cause breaking of the continuity of the bone. Proximal femur fractures occurring between the ages of 70-90 are the most difficult to treat. The objective of this paper is specifying treatment methods for femoral neck fractures in a group of patients between the ages of 51-100 (x=79,0; s=10,1). Material and methods: Research was performed on 345 patients treated in the years 2013-2015 due to femoral neck fractures (252 women and 93 men). Patients’ age, place of residence (city, countryside), number of fractures in particular months of the year, side of fracture and period of hospitalization depending on the applied treatment methods were all analysed. Results: The average age for women was 80,3 years (s=10,8), while the average age for men was 75,5 years (s=8,6). Fractures were more frequent on the left side (in 208 of patients). Fractures were more frequent in the following months: January and February (96 fractures in total), then in November and December (80 patients), and rarely in the period from May to October (several femoral neck fractures in each month). 332 patients underwent surgical treatment (96,2% of patients in total). Only 13 patients were treated using nonsurgical methods. Artificial hip joints were implanted to 319 patients (partial in 191 patients, complete in 128 patients). In the remaining 13 patients femoral neck fractures were fixed with metal (4 patients with spongy screws, 6 with DHS system and 3 with Ender nails). The oldest group of patients included patients treated using nonsurgical methods (x=87,5 years; s=7,1), then there were patients with partial artificial hip joints (x=80,7 years; s=5,1). The average age of patients, who had complete hip endoprosthesis implanted was 77,0 years (s=6,3). The youngest group were patients, who had their fractured femoral neck fixed with metal (x=60,0 years; s=5,2). Patients with complete hip endoprosthesis were hospitalized almost 13 days (x=12,9 days; s=5,1). Patients with partial artificial hip joints implanted stayed at the Orthopaedics Department over a day shorter (x=11,3 days; s=5,2). On the day of discharge all patients with artificial hip joints were moving on their own with the help of two crutches of a walker. Patients, who had their fractured femoral neck fixed with metal stayed at the hospital for the shortest period (x=8,7 days; s=4,8), i.e. a day longer than patients treated with nonsurgical methods (x=9,5 days; s=5,1). Conclusions: Femoral neck fractures are significantly more frequent in a group of women, patients living in the countryside and during winter months. The most commonly used method was implanting hip endoprosthesis in the place of a fractured neck and removal of the head. After implanting the artificial joint patients may start rehabilitation, which allows them to move on their own in just a few days after the surgery. Treatment with nonsurgical methods should be used in patients, who cannot undergo surgery due to bad condition of health.

2

Biomechanics of distal femoral fracture fixed with an angular stable LISS plate

Pakuła G., Słowiński J., Ścigała K.

Acta of Bioengineering and Biomechanics

|

2013

|

Vol. 15, no. 4

57--65

EN

Fractures of the distal end of the femur are infrequent and constitute less than 1% of all fractures. Only 3% to 6% of femoral fractures occur at the distal end. The two groups most at risk of the said fractures are young men and older women. The aim of treatment of fractures of the distal femur is to restore normal function of the knee joint. The authors asked themselves whether, following fixation of a 33-C2 fracture (according to the AO classification) with a LISS plate, a rehabilitation program can be undertaken immediately after surgery with the implementation of active movements in the knee joint of the operated limb. In order to answer this question, we created a digital model of a fractured femur fixed with the LISS method. The model was subjected to loads corresponding to the loads generated during active lifting of a limb extended in the knee joint and during flexing of a limb in the knee joint to the 90° angle. Interfragmentary movement (IFM) is one of the key parameters taken into account in the treatment of bone fractures. It allows classification of the treatment in terms of its quality both from the mechanical and histological points of view. We analyzed interfragmentary movement in all fracture gaps. The largest recorded displacement reached in our model was 243 μm, which, in the light of the literature data, should not interfere with bone consolidation, and thus implementation of active movement in the operated knee joint (keeping in mind the simplifications of the experimental method used) is possible in the early postoperative period.

3

Stress profile of the femoral bone after centrament endoprosthesis implantation

Włodarski J., Szyprowski J., Szarek A.

Zeszyty Naukowe Katedry Mechaniki Stosowanej / Politechnika Śląska

|

2006

|

z. 26

383-388

4

Femoral bone identification for a pre-operative optimal implant selection

Ziętarski S., Kędzior K.

Zeszyty Naukowe Katedry Mechaniki Stosowanej / Politechnika Śląska

|

2006

|

z. 26

411-416

EN

In presented approach a pre-operative selection of an optimal implant relies on comparative analysis of three type models: (a) CT-based, parametric geometric model of patient's hip joint ( femoral bone identification with accurate head location); (b) parametric geometric model of optimal implant for cemented or uncemented hip replacements, derived from (a); (c) parametric geometric models of implants, available for the surgical operation (hospital data base). Comparative analysis and results of optimization (combinatorial-cyclic method) are output graphically and in ranking tables within frames of integrated CAD/CAM/CAE systems (Unigraphics-NX3 or other systems). The objective function of the optimization has a multi-variable structure, and can be set according to a surgeon's requirements.

5

An attempt of femoral bone tissue changes description as a function of human gate parameters

Jasik A., Okrajni J.

Zeszyty Naukowe Katedry Mechaniki Stosowanej / Politechnika Śląska

|

2006

|

z. 26

143-148

EN

The paper presents problems connected with the influence of mechanical, and material factors on the biological adaptation processes of the femoral bone implants. The often used type of hip joint implants was chosen as the example. The results of FEM modeling were compared to results of bone mineral density distribution in the natural femur. The major aim of the paper was the elaboration of different models of a natural femoral bone and models of a femoral bone with Weller's implant. These models were loaded in particular stages of the human gate and then they were used for the analysis of stress and strain changes. The relations between bone density and mechanical parameters, with stimulate the processes of bone tissue remodeling, were presented in this paper.