Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Regulating Deep Fakes in the Artificial Intelligence Act

Łabuz Mateusz

Applied Cybersecurity & Internet Governance

|

2023

|

Vol. 2, No. 1

1--42

EN

The Artificial Intelligence Act (AI Act) may be a milestone of regulating artificial intelligence by the European Union. Regulatory framework proposed by the European Commission has the potential to serve as a benchmark worldwide and strengthen the position of the EU as one of the main players of the technology market. One of the components of the regulation are the provisions on deep fakes, which include the definition, classification as a “specific risk” AI system and transparency obligations. Deep fakes rightly arouse controversy and are assessed as a complex phenomenon, the negative use of which significantly increases the risk of political manipulation, and at the same time contributes to disinformation, undermining trust in information or in the media. The AI Act may strengthen the protection of citizens against some of the negative consequences of misusing deep fakes, although the impact of the regulatory framework in its current form will be limited due to the specificity of creating and disseminating deep fakes. The effectiveness of the provisions will depend not only on the enforcement capabilities, but also on the precision of phrasing provisions to prevent misinterpretation and deliberate abuse of exceptions. At the same time, the AI Act will not cover a significant part of deep fakes, which, due to the malicious intentions of their creators, will not be subject to the protection in the form of transparency obligations. This study allows for the analysis of provisions relating to deep fakes in the AI Act and proposing improvements that will take into account the specificity of this phenomenon to a greater extent.

2

Falsyfikat czy oryginał? Chemia w dziełach sztuki

Janusz P.

Analit

|

2018

|

Nr 5

32

PL

Dzieła sztuki są istotną częścią naszej kultury. Posiadają zazwyczaj wysoką wartość materialną, jak również sentymentalną i historyczną. Z tego powodu często stają się pokusą dla złodziei i innych oszustów, pragnących się wzbogacić wykorzystując pracę innych osób. W celu zatuszowania kradzieży mogą oni podmieniać oryginalne dzieła na falsyfikaty, o dużo mniejszej lub czasem i żadnej wartości. Najlepszym i najwiarygodniejszym sposobem sprawdzenia autentyczności dzieł sztuki są metody chemiczne. Już w XVIII wieku zapoczątkowano badania zabytków. Nastąpił wówczas rozwój archeometrii czyli dziedziny badań archeologicznych mających na celu potwierdzenie autentyczności, wieku czy pochodzenia wykopalisk i obiektów archeologicznych. Jednym z etapów weryfikacji autentyczności dzieł sztuki jest datowanie obiektu, stanowiące określanie wieku znalezisk archeologicznych, obrazów i innych dzieł sztuki przy pomocy techniki jądrowej. W przypadku obiektów organicznych stosuje się metodę datowania radiowęglowego wykorzystującą promieniotwórczość izotopu węgla 14C. Badając autentyczność dzieł sztuki wykorzystuje się także analizę chemiczną, przy pomocy której określa się skład chemiczny dzieła np. malowidła tj. farb, pigmentów czy też powierzchni, na której zostało ono wykonane. Ekspertyzy historyków sztuki ograniczające się do oceny stylu i widocznych cech dzieła są często niewystarczające, szczególnie w przypadkach bardzo starannych fałszerstw. Nawet najlepsi rzeczoznawcy popełniają błędy. Jedynie chemiczna analiza pozwalają zadecydować o tym, co jest autentyczne.

3

Zabezpieczenie tektury uniemożliwiające fałszowanie

Robowski J., Andersson R.

Przegląd Papierniczy

|

2002

|

R. 58, nr 5

295--296