Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 2019

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: extraordinary mitigation of penalty

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wartość dowodowa wyjaśnień tzw. „małego świadka koronnego”

Świątkowski Marcin

Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej

2019

Nr 70 (tom 2)

133--155

Opracowanie dotyczy oceny wartości dowodowej wyjaśnień tzw. „małego świadka koronnego” – instytucji wprowadzonej do polskiego prawa karnego w kodeksie karnym z 1997 r., a następnie w kodeksie karnym skarbowym z 1999 r., która od początku aż do chwili obecnej nieprzerwanie budzi kontrowersje i stwarza niemałe problemy interpretacyjne. Dowody osobowe nadal odgrywają kluczową rolę w procesie karnym, i z tego powodu wydaje się, że zasadne jest dokonanie analizy istniejących rozwiązań prawnych, z uwzględnieniem dorobku doktryny i judykatury, pod kątem próby oceny wartości dowodowej wyjaśnień tzw. „małego świadka koronnego”. Skoro mamy do czynienia z bezpośrednim uczestnikiem przestępstwa (współsprawcą), to przy jego szczerej współpracy, w zamian za – obligatoryjne w ujęciu art. 60 § 3 k.k. oraz art. 36 § 3 k.k.s. lub fakultatywne w ujęciu art. 60 § 4 k.k. – nadzwyczajne złagodzenie kary, składane wyjaśnienia mogą być wartościowym dowodem. W systemie polskiego prawa karnego obowiązuje swobodna ocena dowodów wyrażona w art. 7 k.p.k., i wyjaśnienia tzw. „małego świadka koronnego” mogą być wystarczającym dowodem oskarżenia, niemniej jednak, o ile to możliwe, należy weryfikować ujawniane przez sprawcę informacje przy pomocy innych dowodów. W realizacji oceny wartości dowodowej takich wyjaśnień zalecana jest wyjątkowa ostrożność.

The study focuses on the assessment of the evidential value of the testimony of the socalled “key witness in sua causa” in the Polish criminal law. Since its introduction into the Penal Code of 1997, and subsequently into the Fiscal Penal Code of 1999, the institution of the “key witness in sua causa” have continually raised controversies and created considerable interpretational problems. As personal evidence still plays a key role in the criminal trial, it seems reasonable to analyse existing legal solutions, including the achievements of doctrine and judiciary, in attempt to assess the evidential value of the testimony of the so-called “key witness in sua causa”. Since we are dealing with a direct participant in crime, the accomplice’s sincere cooperation and submitted testimony can be a valuable evidence in return for the extraordinary mitigation of penalty which is obligatory in terms of the Articles 60 § 3 and 36 § 3 of the Penal Code or optional in terms of Article 60 § 4 of the Penal Code. Free evaluation of the evidence expressed in Article 7 of the Penal Code, and explanation of the “key witness in sua causa” may be sufficient evidence for the prosecution, however, if possible, the information disclosed by the perpetrator should be verified by means of other evidence. In the assessment of the evidential value of such testimony, extreme caution is advised.

Zróżnicowany charakter zakazu prowadzenia pojazdów w prawie wykroczeń. Analiza legalna

Płatek Aleksandra

Paragraf na Drodze

2019

Nr 2

19--32

W artykule omówiony został przewidziany w prawie wykroczeń środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów. Celem obranym przez autorkę jest zwrócenie uwagi na problemy wynikające z niedostatecznej wykładni pojęć, stosowanych przy orzekaniu tego zakazu oraz zaakcentowanie możliwości zmiany charakteru tego środka karnego w przypadku popełnienia niektórych wykroczeń. W artykule wykorzystano metodę danych zastanych, w szczególności desk research (analizę danych wtórnych), analizę treści monografii oraz case study. Ich wyniki otworzyły rozważania autorki na temat kształtu instytucji obligatoryjnego orzekania zakazu prowadzenia pojazdów w przypadku popełnienia wykroczenia nieudzielenia pomocy oraz skłoniły do refleksji, że wprawie karnym i prawie wykroczeń brak jest definicji legalnych, które pomogłyby rozwiązać długoletnie problemy interpretacyjne niektórych przepisów.

The article discusses the criminal measure provided for in the offense law in the form of a driving ban. The aim chosen by the author is to draw attention to the problems resulting from the insufficient interpretation of the concepts used to rule this prohibition and to stress the possibility of changing the nature of this criminal measure in the event of certain offenses being committed. The author has done desk research (secondary research), analysed monographs and case studies. The results have initiated the author’ deliberations on the form of the institution of obligatory ruling the driving ban in the case of committing the offence of failure to offer assistance. Her research has also encouraged her to reflect that neither penal law nor petty offences’ law provide legal definitions that would help resolve the longstanding problems of interpretation of some provisions.