Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Charakterystyka złącza otrzymanego metodą wybuchową

Kulakovska G., Gwoździk M., Nitkiewicz Z., Zygoń P.

Hutnik, Wiadomości Hutnicze

|

2013

|

Vol. 80, nr 2

161--165

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań złącza wytworzonego metodą zgrzewania wybuchowego, poprzez połączenie stali węglowej C10E ze stalą stopową X210Cr12. Mikrostrukturę połączonych stali oraz strefy połączenia obserwowano na mikroskopie optycznym oraz skaningowym. W celu określenia składu fazowego na próbkach została przeprowadzona rentgenowska analiza fazowa. Dla określenia właściwości mechanicznych złącze poddano badaniom twardości i odporności na zarysowanie. W wyniku procesu łączenia stali w strefie połączenia materiałów występują strefy połączenia oraz wpływu ciepła.

EN

The article presents the results of the join materials made by explosive method. The combined quality of materials used in carbon steel C10E and alloy steel X210Cr12. Microstructure of connected steel and the connection zones observed in the optical and scanning electron microscopy. In order to determine the phase composition of samples were subjected to X-ray analysis. To determine the interface properties were tested hardness and scratch resistance. As a result of join materials in the connection zone of materials show the heat affected zone.

2

Analiza ilościowa błędów ułożenia i mikrobliźniaków w wybuchowo umacnianym staliwie Hadfielda

Stradomski Z.

Archiwum Nauki o Materiałach

|

2001

|

T. 22, nr 1

69-84

PL

W artykule przedstawiono założenia metodyczne oraz wyniki wybranych elementów substruktury związanych z wybuchowym umacnianiem staliwa Hadfielda. Wstępne umacnianie staliwa Hadfielda energią detonacji jest alternatywną technologią zwiększania własności użytkowych elementów wykonywanych tradycyjnie z tego materiału, w których poziom nacisków roboczych nie gwarantuje wystarczająco silnego umocnienia w czasie eksploatacji. Materiał badań stanowiły płyty staliwne o grubości 30 mm, umacniane energią wybuchu cienkowarstwowych ładunków plastycznego materiału wybuchowego HARDEX-70, o prędkości detonacji 7200 m/s. Umacnianie przeprowadzono falą skośną przez zdetonowanie bezpośrednio na powierzchni płyt (jedno-, dwu- lub trzykrotnie) materiału wybuchowego o grubości 2 mm, 3 mm i 4 mm. Korzystając z techniki cienkich folii stwierdzono znaczny, w stosunku do wyjściowego stanu przesyconego, wzrost gęstości dyslokacji, obecność licznych błędów ułożenia oraz mikrobliźniaków. Wiąże się to z niską, określoną na około 13 mJ/metr kwadratowy, energią błędu ułożenia, prowadzącą do tworzenia równomiernej struktury dyslokacyjnej, oraz sprzyjającą dysocjacji dyslokacji całkowitych i tworzeniu licznych błędów ułożenia. Równomierny rozkład BU i ich niewielka grubość, związana z impulsowym, mikrosekundowym czasem eksplozji, nie upoważnia do traktowania ich jako heksagonalnej fazy epsilon. W wybuchowym umacnianiu staliwa Hadfielda mechanizm bliźniakowania ze względu na bardzo niewielki ich udział jest jedynie dopełniający. W badaniach ilościowych błędów ułożenia oraz mikrobliźniaków zastosowano mało znane metody oparte na badaniach rentgenowskich, wyzyskujące charakterystyczne zmiany kątowych położeń odbić dyfrakcyjnych oraz asymetrię pików dyfrakcyjnych. W przypadku metody "nakładania pików" wykazano bardzo silny wpływ czynników metodycznych na uzyskane wyniki.

EN

The paper presents methodical assumptions and experimental results for selected crystal substructure elements occuring in Hadfield cast steel strengthened by the explosion method. Initial strengthening of Hadfield cast steel by means of explosion energy constitutes an alternative technology of increasing the functional properties of elements traditionally made of this material, for which the level of working pressures is not satisfactory for self-strengthening of the material during its exploitation. Cast steel plates 30 mm thick served as the investigated material, strengthened by detonation of flat charges of HARDEX-70 plastic explosive at a rate of 7200 m/s. The strengthening effect was produced by the angle shock caused by single, double, or triple detonation of the 2 mm, 3 mm, and 4 mm thick charges of explosive directly on the material surface. The thin foil technique made it possible to find a significant increase in the dislocation density, in comparison with the initial superaturated state and also confirmed the presence of numerous stacking faults and microtwins. This can be attributed to a very low (about 13 mJ/square metre) stacking fault energy, which leads to the creation of the uniform dislocation structure. It also promotes dissociation of perfect dislocations and creation of multiple stacking faults. The uniform distribution of SF and their rather small thickness caused by a very short time of explosion (impulse of microsecond order) does not allow us to treat them as the hexagonal epsilon-phase. In the explosion-strengthening of Hadfield cast steel the mechanism of twinning is only the additional one, due to a rather small quantity of twins. For quantitative analyses of stacking faults and microtwins less known X-ray methods were used, based on measuring characteristic changes of angle position of diffraction reflections and asymmetry of peaks in diffraction lines. In the case of the "peak superimposing" method, a strong influence of methodic factors on the obtained results was observed.

3

Rola dyslokacji w mechaniźmie umacniania staliwa Hadfielda.

Stradomski Z., Morgiel J., Olszewski J.

Inżynieria Materiałowa

|

1999

|

R. XX, nr 5

398-401

PL

W referacie przedstawiono wyniki badań mikrostrukturalnych staliwa Hadfielda (L120G13 wg PN) wstępnie umocnionego metodą wybuchową, która ze względów technicznych, ekonomicznych czy organizacyjnych stanowi atrakcyjną alternatywę obróbki powierzchniowej tworzyw metalicznych. Prezentowane wyniki uzyskano drogą ilościowej i jakościowej analizy cienkich folii pobranych z różnych głębokości od umacnianej powierzchni staliwa, poddanego zabiegom jedno lub trzykrotnej eksplozji trzymilimetrowego ładunku. Wysokie, rzędu 18 GPa ciśnienie, wywołuje głębokie zmiany w strukturze dyslokacyjnej, austenitycznej osnowy. Podstawą umacniania się struktury staliwa Hadfielda w czasie eksplozji jest kilku lub kilkunastokrotny w stosunku do stanu przesyconego wzrost gęstości dyslokacji oraz powstanie pasm dyslokacyjnych, złożonych z krótkich, gęsto splątanych dyslokacji. Mechanizmy odkształcania plastycznego to znaczy linie poślizgu i mikrobliźniaki mają zdecydowanie drugorzędne znaczenie . Metodą rezonansu jądrowego wykazano również, że eksplozja nie wywołuje zmian w redystrybucji atomów węgla w najbliższym otoczeniu atomów Fe oraz brak transformacji austenitu w martenzyt alfa czy heksagonalną fazę epsilon.

EN

The paper presents the results of microstructural examination of Hadfield cast steel (L120G13 according to Polish Standards) strengthened by the explosion method, which is an attractive alternative of the surface treatment of metal materials regarding its technological, economic and organizational aspects. The presented results have been obtained by means of qualitative and quantitative analysis of thin foils taken at different distances from the material surface being strengthened by single, double, or triple detonation of the 3 mm thick charges of explosive. The high pressure, order of 18 GPa, causes significant changes in dislocation structure of the austenite matrix. The strengthening of Hadfield cast steel during explosion is based on the increase of the dislocation density by several times as related to the supersaturated state and on the creation of dislocation bands consisting of short, densely tangled dislocations. Plastic deformation mechanisms, i.e. slip lines and micro-twins, are definitively of minor importance. It has been also proved by means of the nuclear resonance method that an explosion does not cause changes in distribution of carbon atoms in the nearest neighbourhood of Fe atoms and that austenite is not transformed into the alpha-martensite or the hexagonal epsilon-phase.