Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: existential threats

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

For Further Social Development, Peaceful, Safe and Useful for People

Sztumski Wiesław

Problemy Ekorozwoju

2019

Vol. 14, nr 2

25--32

In the 21st century, social progress based on the idea of the earlier Enlightenment (productivity, rationalism and respect for private good) brought humanity to the brink of the abyss. Its further continuation threatens to destroy humanity, and maybe even our planet. This warning is included in the first and second report of the Club of Rome. Therefore, the authors of the second report from 2017, Ernst Ulrich v. Weizsäcker and Anders Wijkman, recommend creating a New Enlightenment. This is a challenge for the present generation – the last one that can and should do this to protect humankind from cataclysm. Above all, one has to stop the irresponsible and harmful social progress, which crosses the limits of growth. However, not everyone agrees with this. Some people (e.g. S. Pinker) claim that one not needs a new Enlightenment. On the contrary, one needs to continue the development the ideas of early Enlightenment and to guide yet more by reason and science to ensure an increase in productivity and prosperity. In addition, the problems of the modern world are not as great as it is presented in the reports of the Club of Rome. One can solve them using reason and science. Therefore, instead of weakening the role of reason, one should strengthen it by eliminating elements of irrationality from people's thinking and behavior. In addition, all negative effects of the Enlightenment are finally useful. So, there are two opposing concepts to get out of the impasse. One is utopian and the other is excessively realistic. As usual, extreme ideas are not the best. Therefore, one must seek for a way out between them and find some golden mean.

W 21. wieku postęp społeczny realizowany na podstawie idei dawnego Oświecenia (produktywności, racjonalizmu i poszanowania dobra prywatnego) przywiódł ludzkość na skraj przepaści. Dalsza jego kontynuacja grozi zagładą ludzkości, a może nawet naszej planety. To ostrzeżenie zawarte jest w pierwszym i drugim raporcie Klubu Rzymskiego. W związku z tym autorzy drugiego raportu z 2017 r. – Ernst U. v. Weizsäcker i Anders Wijkman - zalecają stworzenie Nowego Oświecenia. Jest to wyzwanie dla teraźniejszego pokolenia - ostatniego, które może i powinno tego dokonać, by uchronić ludzkość od zagłady. Jednak nie wszyscy zgadzają się z tym. Niektórzy (np. S. Pinker) twierdzą, że nie potrzeba nowego Oświecenia. Trzeba nadal rozwijać idee dawnego i jeszcze bardziej kierować się rozumem,produktywnością.

The Existential Problems of Human Security

Pieczywok A.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

2011

R. 1, Nr 2

117--125

The universal issues of human security with related concerns are the main topic of this article. The main objective is to analyze the basic factors that influence human existence through this perspective. The author is searching for correlations between the nature of personal and structural security and the human identity understood holistically. Against this background, there are presented numbers of individual and social factors that influence the existential security of a person. Security is perceived here as a way of development of human abilities and desires. It is a process of active and creative adaptation to the generally understood life circumstances, behaviors and activities in the social environment playing important role in establishing the feeling of safety on the individual level.

Bezpośrednim tematem artykułu jest ogólna problematyka procesów ludzkiego bezpieczeństwa. Tym samym celowo podjęta zostaje tutaj analiza podstawowych problemów wpływających na bezpieczeństwo samej egzystencji człowieka. Autor stara się odnaleźć korelację pomiędzy naturą indywidualnego i strukturalnego bezpieczeństwa oraz ludzkiej podmiotowości. Na tym tle rysują się zaprezentowane jednostkowe i społeczne wymiary relacji określających egzystencjalne wymiary bezpieczeństwa człowieka. W tym sensie bezpieczeństwo jest postrzegane jako droga potencjalnego rozwoju ludzkich możliwości i pragnień. Wyraża się w procesach aktywności i kreatywnej adaptacji w relacjach do ogólnych życiowych przypadków, zachowań oraz aktywności ludzkiej w społecznym wymiarze działań.