Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

On the existential security in view of the medieval philosophy conceptions on transcience

Adamkiewicz M., Warchał A.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2018

|

R. 8, Nr 13

29--48

EN

This is the second of our four articles in writing, with main focus on the existential security, considered as a consciously achieved state of reduced (or eliminated) suffering and other mental fears interconnected to fears associated with the process of life’s transience (death). After previous presentation of ancient views on the subject, authors focus this time on the intellectual solutions of the Middle Ages in this sphere, with its famous motto of memento Mori (remember that you will die), however, the philosophy of this period quite carefully pondered the issue of lethality in death, but in return did not spare its interest in transcendence of the idea of God. Death as a subject, repeatedly encountered in everyday life, has brought a new type of existential assumptions associated… less with death, and more with the aftermath of mortality, keeping in mind deeds verified by values of penalty (condemnation) or prize (salvation). In light of this, the transience was a road traveled by humans in the act of final hope towards the Creator. Therefore, fear of God’s fear was a source of a bigger worry, than common daily death occurring naturally, since its face value in consideration of delayed damnation was directly connected to faith in soul possession, and the soul was at the end supposed to accept the consequences of life in the material dimensions. The continually apocalyptic vision of the universe (in the social world visible because of frequent deaths), determined earthly life to be a vestibule to the unknown immortality. Such a conception was stemming out of belief that, in essence, the Christians do not belong to the material world, whereas their temporal activities in a given moment of time, is interconnected to serenity in acceptance of Christ’s teaching about death. The phenomenon of death became therefore less threatening and more a mystery. The enigmatic sense of transience was not hiding in the inevitability of being losing its life, of sufferings and daily worries, but in belief that a human being is not the somatic-intellectual unity, but a dual creation compound of eternal soul and temporal body. Even today such an outlook did not lose its prominence.

PL

Artykuł jest drugim z czterech planowanych publikacji poświęconych bezpieczeństwu egzystencjalnemu, które jest pojmowane jako świadomy stan ograniczania (lub znoszenia) cierpienia i innych zagrożeń umysłowych związanych z przemijalnością (śmiercią) życia. Pomimo tego, że manifestem średniowiecza było sławetne memento mori (pamiętaj, że umrzesz), to jednak filozofia tego okresu dość ostrożnie odnosiła się do problematyki letalności, nie szczędząc w zamian zainteresowania transcendencją wyrażoną w idei Boga. Przemijanie nagminnie napotykane w codzienności przyniosło nowy typ egzystencjalnego namysłu związanego mniej ze śmiercią, a bardziej z następstwami życia doczesnego weryfikowanego w geście kary (potępienia) lub nagrody (zbawienia). Przemijanie zatem było traktem, po którym człowiek zmierzał w akcie ostatecznej nadziei lub rozpaczy w stronę Stwórcy. Dlatego też obawa przed jego gniewem była źródłem większej troski niż sama pospolicie zdarzająca się śmierć, bowiem to jej obraz związany z odroczonym potępieniem ściśle wiązał się z przeświadczeniem o istnieniu duszy, gdyż to ona właśnie miała ponieść konsekwencje za życie w cielesnym wymiarze. Ciągle obecna apokaliptyczna wizja świata (uzasadniana np. w rzeczywistości społecznej częstymi pomorami) wytwarzała specjalny typ postawy nakierowanej na traktowanie życia ziemskiego jako jedynie przedsionka do nieznanej nieśmiertelności. Pogląd ten bazował na ogólniejszym przekonaniu, że chrześcijanie w istocie nie należą do świata doczesnego, a ich postępowanie w przypisanym im czasie stanowi wyraz odpowiedniego do nauk Chrystusa pogodnego stosunku do przemijania. Śmierć przeto jako zjawisko zatrważające przestała siać grozę i zaczęła budzić zainteresowanie swoją tajemnicą. Tak oto enigmatyczny sens przemijania nie krył się w nieuchronności zaniku bytu tracącego logikę w obliczu cierpienia i trosk banalnego życia, ale w przeświadczeniu, że człowiek nie jest somatyczno-intelektua ną jednią, ale dualistycznym tworem, złożonym z nieprzemijalnej duszy i przemijającego ciała. Do dzisiaj pogląd ten nie stracił na ostrości i znaczeniu.

2

On the existential security in view of the Greco-Roman conceptions on transcience

Adamkiewicz M., Warchał A.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2017

|

R. 7, Nr 12

47--63

EN

This article is the first of four that will be published on the subject of existential security in the National Security Studies. As it is defined by the authors, existential security is the conscious state of the limits of life (or the acceptance thereof) with physical and mental sufferings and other intellectually applicable dangers, in assessment of human transient nature (death). The end of life, considered as the source of trauma, stress, and anxiety, is born out of fear of nonexistence. Hence, the “existential security” is an offer to universalize the mental preparedness for this event, resting on the claims of proofs ranging from quantum physics to medicine and NDE (Near Death Experience). It seems through such perspective, that achieving the peace of mind on that matter is a better preparation than other, in view of death considered as material life’s end in hopeless predicament. The existential view of security is separate of theology, rejecting the one-dimensional interpretation of being, as it leans to, and still different from those propositions suggested by the quantum mechanics, neurobiology, psychiatry or noetics, and other conceptions, such as dualistic organization of being. In this view, the consciousness is in essence independent of brain (matter), as a life structure separate from the somatic covering, which does not have any individuality, since controlled by the mind (consciousness). However, the aim of the article is not to present the metaphysical proof of the existential security, since it rests on the presentation of various propositions of the philosophical mind. This is the reason why we present just general approaches towards the subject of death, in existential context of security, as seen in the ancient European philosophy. For this reason, the discussion focuses on problems of transience as explicitly described by orphic tradition, through the Pythagorean, Heraklitean, Socratic, Platonic, Aristotelian, Epicurean, Stoic and Neoplatonic philosophies.

PL

Artykuł jest pierwszą z czterech planowanych publikacji poświęconych bezpieczeństwu egzystencjalnemu, które jest pojmowane jako świadomy stan ograniczania (lub znoszenia) cierpienia i innych zagrożeń umysłowych związanych z przemijalnością (śmiercią) życia. Kres istnienia jest zatem traktowany jako źródło traumy, stresu oraz niepokoju zrodzonego z obaw przed niebytem. Bezpieczeństwo egzystencjalne jest więc ofertą upowszechniania otuchy mentalnej, czyli wprowadzania pokoju do umysłów ludzi przestraszonych materialistyczną i pozbawianą nadziei analizą rzeczywistości, nie znajdują potwierdzenia ani w fizyce kwantowej, ani w medycznych badaniach nad NDE (doświadczeniami śmierci klinicznej). Bezpieczeństwo egzystencjalne oddalone jest od teologii, pomimo że odrzuca także jednowymiarową interpretację bytu i opowiada się za sugerowaną w mechanice kwantowej, neurobiologii, psychiatrii oraz noetyce dualistyczną koncepcją organizacji bytu, wedle której świadomość jest istotą niezależną od mózgu (materii) i strukturą życia oddzielną od powłoki somatycznej niemającej osobowości, gdyż ta jest we władaniu umysłu (świadomości). Jednakże celem artykułu nie jest metafizyczne uzasadnianie bezpieczeństwa egzystencjalnego, lecz ukazanie jego przejawów w myśli filozoficznej. Dlatego też w materiale naszkicowane są pierwsze stanowiska na śmierć mające kontekst egzystencjalny i sekuritalny uwidoczniony w antycznej europejskiej filozofii. Z tego też powodu w tekście przedstawiono poglądy na przemijanie obecne w tradycji orfickiej, pitagorejskiej, heraklitejskiej, sokratejskiej, platońskiej, arystotelesowskiej, epikurejskiej, stoickiej oraz neoplatońskiej.

3

Wokół rozważań nad bezpieczeństwem egzystencjalnym, czyli interpretacje śmierci w nauce

Adamkiewicz M.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2013

|

R. 3, Nr 4

47--68

PL

Ostatecznym tłem poczucia ludzkiego bezpieczeństwa jest śmierć. Zatem dla istnienia ma wymiar fundamentalny i stąd jest przedmiotem rozważań rożnych dziedzin, które interesują się człowiekiem, jako bytem szczególnej rangi i specyficznej charakterystyki. W tym sensie kres, będąc fenomenem jednorodnym, występuje w rożnych odsłonach i można go rozmaicie objaśnić. Śmierć jest czystym absolutem, stwierdza autor, gdyż jak żadne inne zjawisko naturalne dotyczy wszelkich stworzeń. Jej ostateczność kontrastowana z witalnym charakterem samego istnienia staje się osnową koncepcji pragnących nadać sens samemu życiu i określić jego przeznaczenie. Dla nauk o bezpieczeństwie adekwatna wiedza o koncepcjach śmierci pozwala na prawidłową hierarchizację działań na innych polach zainteresowań.

EN

The final conscious background for human security is death. Therefore, death as a fundamental issue for existence is a subject of discussion in many areas of human interests, as a matter of special importance and specific characteristics. In this sense the finality of being as a monolithic fenomenon presents itself in many different spheres of interests with various explanations. Death, as is stated by author, is the pure absolute, since in more ways than the others affects all of the beings. Its final contrast with the vital features of existence itself has been the canvas for many explanations making the sens of life as such and at the same time serving as a description for its purpose. For security studies adequate knowledge about conceptions of death allows the rationalization of other actions in different fields of interests.