Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: eustatic event

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Regional and global chronostratigraphic correlation levels in the late Viséan to Westphalian succession of the Lublin Basin (SE Poland)

Skompski S.

Kwartalnik Geologiczny

1998

Vol. 42, nr 2

121-130

Five informal complexes with isochronous boundaries have been distinguished in the Carboniferous succession of the Lublin Basin. A description of their internal architecture and discussion of stratigraphical aspects of their boundaries are presented. Isochroneity of boundaries has been proved biostratigraphically and it results from the eustatic control on deposition of bands in the paralic succession. On the basis of different biostratigraphical zonations the distinguished boundaries are related to the international chronostratigraphical correlation levels, and then, to the geochronological radiometric scales, mainly to the Ar/|Ar scheme. In the analyzed interval of the Carboniferous (late Viséan-Westphalian C) it is comparable with other, mostly U/Pb radiometric scales. Durations of the defined complexes are nearly equal (4-5 m.y).

Dobry stan rozpoznania biostratygrafii karbońskiej sukcesji Lubelszczyzny, wzbogacony ostatnio o analizę występowania konodontów i glonów wapiennych, pozwala na dość wiarygodne określenie relacji lokalnych granic stratygraficznych do uniwersalnych, międzynarodowych poziomów chronokorelacji. Za najbardziej pewne uznano: - granicę wizenu i namuru, utożsamianą z ławicą wapienia C (według terminologii J.Porzyckiego, 1979), - granicę karbonu dolnego i górnego, przebiegającą w interwale pomiędzy horyzontem korelacyjnym Posidonia corrugata I i P. corrugata II, - granicę namuru B i C, odpowiadającą spągowi ławicy wapienia M, - granicę westfalu A i B, odpowiadającą horyzontowi korelacyjnemu Dunbarella. Tak określone granice pozwoliły na wydzielenie pięciu kompleksów, których wiek i czas trwania depozycji określono na podstawie odniesienia granic chronostratygraficznych do ostatnio publikowanych skal geochronologicznych. Najbardziej wiarygodnym zestawieniem wydają się być skale przedstawione przez M.Menninga (1995) i M.Menninga i in. (1997), którzy rozdzielili wyniki otrzymywane za pomocą analizy Ar/Ar i te uzyskane innymi metodami, głownie U/Pb. W analizowanym zakresie (późny wizen-wastfal C) przesunięcie tych skal jest niezwykle regularne (5-6 mln lat). Pomimo iż zależność to jest na razie niewyjaśniona, umożliwia ona wzajemne przeliczenia obydwu skal. Interpretacje geochronologiczne oparte na takich właśnie szacunkach pozwoliły na określenie czasu sedymentacji karbonu Lubelszczyzny na 330 do 307 mln lat. Czas powstawania kolejnych kompleksów ograniczonych wyżej wymienionymi granicami był mniej więcej równy i wahał asię od 4 do 5 mln lat.