Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Krawczyk Janusz

1 2024

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: europocentryzm konserwatorski

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Andrzej Tomaszewski's "Pluralistic conservation philosophy" as a challenge: Do we have a problem with European identity?

Krawczyk Janusz

Ochrona Dziedzictwa Kulturowego

2024

Nr 21

51--61

In the well-known and frequently cited article by Prof. Andrzej Tomaszewski, Towards a Pluralistic Philosophy of Conservation in the 21st Century, from 2002, the history of heritage conservation was divided into three periods. The earliest was called the period of “primary pluralism” because the diversity of concepts and approaches to conservation issues resulted from the isolation of individual “cultural areas” on the world map. The specificity of the second period was determined by efforts to unify the theoretical foundations of conservation work by popularising European experiences and models which, as it was once believed, were universal. The third period, which Tomaszewski believed we entered at the beginning of the 21st century, should be a time of “universal pluralism”, and the contemporary philosophy of conservation, focused on the issues of protecting cultural diversity on a global scale, will no longer turn against local experiences and traditions. The article aims to analyse the assumptions of the pluralism postulated by Tomaszewski in the context of the development of heritage studies and the transformation of UNESCO's global conservation policy. The periodisation proposed by Tomaszewski will be used as a primary reference for analyses aimed at identifying those trends in contemporary conservation discourse that engage in polemics with Eurocentric views. In the summary of considerations on Eurocentrism, an attempt will also be made to answer whether the progressive relativisation of European conservation traditions and values is equivalent to their invalidation as a starting point for new regional concepts for the protection and conservation of architectural heritage. The article will use the results of an analysis of UNESCO and ICOMOS documents, current research by conservation theorists and selected publications in contemporary heritage studies.

W znanym i często cytowanym artykule prof. Andrzeja Tomaszewskiego "Towards a Pluralistic Philosophy of Conservation in the 21st Century" z 2002 roku historia ochrony dziedzictwa została podzielona na trzy okresy. Najwcześniejszy z nich nazwano okresem „pierwotnego pluralizmu”, ponieważ różnorodność koncepcji i podejść do zagadnień konserwatorskich wynikała z wyodrębnienia się na mapie świata poszczególnych „obszarów kulturowych”. Specyfikę drugiego okresu wyznaczały dążenia do ujednolicenia teoretycznych podstaw działań konserwatorskich poprzez popularyzację europejskich doświadczeń i modeli, które - jak niegdyś sądzono - miały charakter uniwersalny. Trzeci okres, w który zdaniem Tomaszewskiego wkroczyliśmy na początku XXI wieku, ma być czasem „uniwersalnego pluralizmu”, a współczesna filozofia konserwatorska, skupiona na zagadnieniach ochrony różnorodności kulturowej w skali globalnej, nie będzie już obracać się przeciwko lokalnym doświadczeniom i tradycjom. Celem artykułu jest analiza założeń postulowanego przez Tomaszewskiego pluralizmu w kontekście rozwoju studiów nad dziedzictwem i transformacji globalnej polityki konserwatorskiej UNESCO. Zaproponowana przez Tomaszewskiego periodyzacja posłuży jako podstawowy punkt odniesienia dla analiz mających na celu identyfikację tych nurtów we współczesnym dyskursie konserwatorskim, które podejmują polemikę z poglądami europocentrycznymi. W podsumowaniu rozważań na temat europocentryzmu podjęta zostanie również próba odpowiedzi na pytanie, czy postępująca relatywizacja europejskich tradycji i wartości konserwatorskich jest równoznaczna z ich unieważnieniem jako punktu wyjścia dla nowych regionalnych koncepcji ochrony i konserwacji dziedzictwa architektonicznego. W artykule wykorzystane zostaną wyniki analizy dokumentów UNESCO i ICOMOS, aktualne badania teoretyków konserwacji oraz wybrane publikacje z zakresu współczesnych studiów nad dziedzictwem.