Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Formy spoiste - przyszłość zakorzeniona w przeszłości

Kozaczko Mieczysław

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz

|

2022

|

Z. 10

103--118

PL

Artykuł omawia badania realizowane od 2019 roku przez Koło Naukowe Historii Architektury i Urbanistyki. Dotyczyły one analizy formy, dokonywanej z tzw. krytycznego dystansu percepcji. Założenia metody wynikają z ewolucjonizmu estetycznego. Oto one, w hasłowym skrócie: Egzystencjalne wyzwania dnia codziennego, powtarzające się przez tysiące pokoleń homo sapiens doskonaliły ludzkie oko. Nasi odlegli w czasie przodkowie, napotykając nieznaną formę-postać, zwłaszcza żywą, musieli natychmiast odgadnąć potencjalny skutek spotkania z nią, wykryć bezpośrednie zagrożenia. W tych częstych, krytycznych dla przetrwania sytuacjach kluczowe było odczytanie zarówno potencji, jak i intencji napotkanego osobnika: oszacowanie tak cech anatomicznych i siły, jak i jego „nastroju” - gotowości do podjęcia działań wrogich lub przyjaznych. Ta odruchowa ocena musi być dokonywana w porę, z takiego dystansu, który pozwalałby jeszcze na ucieczkę, gdyby zamiary osobnika okazały się nieprzyjazne, a on sam dysponował przy tym niezbędną do ich realizacji siłą. Etologia określa ten krytyczny dystans mianem szczątkowej odległości ucieczki. To do niego dopasowała się w toku ewolucji anatomia ludzkiego oka, formując nasze pole widzenia jako system stref. Każda z nich jednocześnie wyodrębnia odpowiednie fragmenty obserwowanej formy, automatycznie łączone przez interpretujący mózg w znaczącą całość. Ten atawistyczny mechanizm rozkładu formy na siatkówce oka jest fundamentem percepcji, podstawą estetyki uniwersalnej. Teza badawcza: Wielka Teoria Estetyczna starożytnej Grecji usankcjonowała powyższy mechanizm implicite w formach harmonijnych. Składają się one z takich części, które - analizowane z dystansu krytycznego - czytelnie zapełniają poszczególne strefy pola widzenia, nie wywołując niepokoju. Są to formy „dobre”: bezpieczne, wzmacniające poczucie harmonii bytu: potwierdzające przeczucie piękna, które już „tkwi w oku patrzącego”. To nakładanie się obrazu właśnie widzianego na obraz oczekiwany (w przygotowanych nań strefach oka) wywołuje rezonans estetyczny - odczucie piękna, scalenia, jedni. Dowód na prawdziwość stawianej tezy nie został tu wyprowadzony ze sposobu, w jaki obraz z zewnątrz powstaje w oku, rzutowany i skupiany na jego siatkówce. Dowód wynika z analizy procesu odwrotnego: procesu „rzutowania od oka na zewnątrz”, więc sposobu, w jaki piękno formy, tkwiące pod powiekami artysty podlega projekcji - uzewnętrznieniu, materializując się w inkarnacjach plastycznych, czy architektonicznych. Prezentowany materiał znajduje się w archiwum Sekcji.

EN

The article discusses research carried out since 2019 by the Scientific Club [PHI], WAPP. It concernes the analysis of form, made from the so-called critical perception distance. The assumptions of the method result from aesthetic evolutionism. Here they are, in short: The existential challenges of everyday life, repeated for thousands of generations of homo sapiens, perfected the human eye. Our ancestors distant in time, faced with an unknown form, especially a living form, had to immediately detect threats resulting from the meeting. In these frequent, critical for the survival situations, it was crucial to read both the potency and the intentions of the form met: assess both anatomical features and strength, and his "mood" - readiness to take hostile or friendly actions. This assessment must be made in time, from such a distance that would still allow escape if the intentions of the individual turn out to be hostile, and he himself has the necessary strength to implement them. Ethology refers to this critical distance as the residual distance of escape. In the course of evolution anatomy of the human eye has adapted to this distance, forming our field of view as a system of zones. Each of them simultaneously extracts appropriate fragments of the observed form, automatically combined by the interpreting brain into a meaningful whole. This atavistic mechanism of the decomposition of the form on the retina of the eye is the foundation of perception, the basis of universal aesthetics. Thesis of the research: The Great Aesthetic Theory sanctioned the above mechanism implicitly in harmonious forms. They consist of parts which - when analyzed from a critical distance - clearly fill individual zones of the field of view without causing anxiety. These are "good" forms: safe, strengthening the sense of harmony of being: confirming the sense of beauty that is already "in the eye of the beholder". This overlapping of the image just seen with the expected image (in the eye zones prepared for it) causes an aesthetic resonance - a feeling of beauty. The evidence for the truth of the thesis put forward here has not been derived from the way in which the external image is created in the eye, projected and focused on its retina. The proof results from the analysis of the reverse process: the process of "projection from the eye outwards", thus the way in which the beauty of the form hidden under the artist's eyelids is projected - externalized, materializing in artistic or architectural incarnations. The presented material is in the archives of the Club [PHI].

2

Exit selection process during crowd evacuation, modelled on the cockroach emergent behaviour

Zajdel M., Filipowicz B.

Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Technical Sciences

|

2014

|

Vol. 62, nr 3

557--563

EN

Groups of living creatures are often faced with searching for resources and choosing between one or more alternatives of resource site. Such a process is connected either with calm food acquirement or looking for a safe place to hide from danger. The question is, what kind of criteria are taken into consideration and what induces the collective decision, when all individuals in a swarm are equal. This paper identifies a simple mechanism of shelter selection by cockroach herd, whereby an emergent decision is made with limited information and without centralization of information processing or comparison of available solutions. The mechanism leads to the optimal benefit for both a group and an individual. The proposed model activates swarm self-organization and is independent of species, therefore, a possible application to human crowd control has been studied.

3

Measuring Resemblances Between Swarm Behaviours: A Perceptual Tolerance Near Set Approach

Ramanna S., Meghdadi A.H.

Fundamenta Informaticae

|

2009

|

Vol. 95, nr 4

533-552

EN

The problem considered in this article is how to detect and measure resemblances between swarm behaviours. The solution to this problem stems from an extension of recent work on tolerance near sets and image correspondence. Instead of considering feature extraction from subimages in digital images, we compare swarm behaviours by considering feature extraction from subsets of tuples of feature-values representing the behaviour of observed swarms of organisms. Thanks to recent work on the foundations of near sets, it is possible to formulate a rigorous approach to measuring the extent that swarm behaviours resemble each other. Fundamental to this approach is what is known as a recent description-based set intersection, a set containing objects with matching or almost the same descriptions extracted from objects contained in pairs of disjoint sets. Implicit in this work is a new approach to comparing information tables representing N. Tinbergen’s ethology (study of animal behaviour) and direct result of recent work on what is known as rough ethology. Included in this article is a comparison of recent nearness measures that includes a new form of F. Hausdorff’s distance measure. The contribution of this article is a tolerance near set approach to measuring the degree of resemblance between swarm behaviours.

4

Wymagania dotyczące warunków środowiskowych w chowie koni

Fiedorowicz G.

Problemy Inżynierii Rolniczej

|

2007

|

R. 15, nr 4

133-138

PL

Przedstawiono czynniki kształtujące warunki środowiskowe w pomieszczeniach inwentarskich dla zwierząt gospodarskich z uwzględnieniem specyfiki chowu i hodowli koni. Są to: budynki inwentarskie, funkcjonalność budynków i urządzeń stałych, mechanizacja zabiegów technologicznych, technologia chowu, system utrzymania koni, organizacja stada, mikroklimat pomieszczeń i warunki technologiczno-budowlane dotyczące budynków dla koni w warunkach polskich.

EN

Paper discussed some factors creating the environmental conditions in the livestock buildings with particular attention to specificity of raising and breeding the horses. Considered factors include: design parameters of the livestock buildings, functionality of buildings and their technical equipment, mechanization of technological procedures, the technology of rearing, the systems of keeping horses, herd management and organization, microclimatic conditions in the rooms and the technological - building conditions referring to horse stables under Polish climatic and agricultural circumstances.

5

Reinforcement Learning with Approximation Spaces

Peters J.F., Henry Ch.

Fundamenta Informaticae

|

2006

|

Vol. 71, nr 2,3

323-349

EN

This paper introduces a rough set approach to reinforcement learning by swarms of cooperating agents. The problem considered in this paper is how to guide reinforcement learning based on knowledge of acceptable behavior patterns. This is made possible by considering behavior patterns of swarms in the context of approximation spaces. Rough set theory introduced by Zdzisaw Pawlak in the early 1980s provides a ground for deriving pattern-based rewards within approximation spaces. Both conventional and approximation space-based forms of reinforcement comparison and the actor-critic method as well as two forms of the off-policy Monte Carlo learning control method are investigated in this article. The study of swarm behavior by collections of biologically-inspired bots is carried out in the context of an artificial ecosystem testbed. This ecosystem has an ethological basis that makes it possible to observe and explain the behavior of biological organisms that carries over into the study of reinforcement learning by interacting robotic devices. The results of ecosystem experiments with six forms of reinforcement learning are given. The contribution of this article is the presentation of several viable alternatives to conventional reinforcement learning methods defined in the context of approximation spaces.