Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: enzymy oksydoredukcyjne

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Oxidoreductive enzymes activity as secondary transformation index of peat-moorsh soils

Szajdak L. W., Meysner T., Styła K., Gaca W., Szczepański M.

Proceedings of ECOpole

2018

Vol. 12, No. 2

345--353

Transformation of peat into moorsh in aerobic conditions after drainage causes changes in molecular structure and degradation of organic matter. Assessments of water retention and dewatering in peat indicate that agricultural activity has left a negative impact on peatland. Peat-moorsh samples were collected from three sites in the Wrzesnica River valley. Soil cores were subsequently divided into 0-25, 25-50, 50-75, 75-100 cm depth intervals. The following oxidoreductive enzymes activity was determined: phenol, xanthine and urate oxidase, peroxidase and nitrate reductase. In analyzed peat-moorsh samples have shown significant increase of phenol (1.3-2.3 times), xanthine (1.4-2.0 times) oxidase activity in all sites, and urate oxidase (1.4-2.5 times), peroxidase (1.6-3.8 times) activity in the first and the second sites within peat-moorsh profile. An opposite trend was recorded for nitrate reductase activity. The activity of this enzyme significant decreased with soil depth profile from 1.4 to 5.2 times. It was connected with degree of secondary transformation determined by the water holding capacity index (W1), porosity, moisture, the concentration of total phenolic, dissolved and total organic carbon. The investigations confirmed that enzymes activity is a good factor of the changes taking places in peat-moorsh soils. Oxidoreductive enzymes are important in catalyzing several pathways necessary for the stabilization of soil structure and organic matter formation.

Zabiegi melioracyjne oraz eksploatacja złóż torfowych powodują zmiany w strukturze molekularnej i degradację materii organicznej. Długotrwała działalność rolnicza na odwodnionych glebach torfowych prowadzi do ich degradacji. Próbki gleb torfowo-murszowych zostały pobrane z trzech stanowisk zlokalizowanych w dolinie rzeki Wrześnicy koło Czerniejewa z głębokości 0-25, 25-50, 50-75, 75-100 cm. W próbkach glebowych oznaczono aktywność enzymów oksydoredukcyjnych: oksydazy fenolowej, ksantynowej i moczanowej oraz peroksydazy i reduktazy azotanowej. Wykazano istotny wzrost aktywności oksydazy fenolowej (1,3-2,3 razy), ksantynowej (1,4-2,0 razy) przy wszystkich stanowiskach oraz oksydazy moczanowej (1,4-2,5 razy) i peroksydazy (1,6-3,8 razy) przy stanowisku pierwszym i trzecim wraz z głębokością profilu glebowego. Przeciwny trend odnotowano dla aktywności reduktazy azotanowej. Aktywność tego enzymu zmniejszała się istotnie wraz z głębokością profilu glebowego od 1,4 do 5,2 razy. Zmiany te były zgodne ze stopniem wtórnego przeobrażenia utworów torfowo-murszowych określanego wartościami wskaźnika chłonności wodnej (W1), porowatością, wilgotnością, koncentracją związków fenolowych, rozpuszczonego i ogólnego węgla organicznego. Badania potwierdziły, że aktywność enzymów oksydoredukcyjnych jest dobrym wskaźnikiem zmian zachodzących w glebach torfowo-murszowych. Enzymy te odgrywają kluczową rolę w katalizowaniu wielu szlaków metabolicznych niezbędnych do stabilizacji struktury gleby i tworzenia materii organicznej.

Inaktywacja enzymów oksydoredukcyjnych sposobem na zmniejszenie zabarwienia syropu z buraka cukrowego

Konka W., Kucharska M., Grabka J.

Barwniki, Środki Pomocnicze

2010

nr 3

129-139

W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących wpływu temperatury i czasu na aktywność oksydazy o-difenolowej, naturalnie występującej'w buraku cukrowym. W celu wyznaczenia optymalnej temperatury i czasu inaktywacji enzymu, krajanką buraczaną poddano działaniu gorących mediów: pary wodnej oraz gorącej wody. Z krajanki poddanej obróbce termicznej, wyekstrahowano sok surowy i porównano barwę uzyskanych soków w zależności od stopnia aktywności enzymatycznej oksydazy o-difenolowej. Najskuteczniej inaktywowano enzym blanszując krajankę buraczaną w temperaturze 115°C w czasie 15 minut, a wyekstrahowany z tej próby sok odznaczał się najjaśniejszą barwą. Badania potwierdziły zależność stopnia aktywności enzymu od temperatury i czasu oraz wpływ aktywności oksydazy o-difenolowej na intensywność barwy uzyskanych po ekstrakcji soków. Dzięki temu uzasadnionym jest prowadzenie dalszych badań na większą skalę w tym właśnie zakresie.

Results of studies on the effect of temperaturęe and time on the activity of o-diphenol oxidase which occurs naturally in sugar beet are presented in the paper. To determtne optimum temperature and enzyme inactivation time cossettes were subjected to thermal treatment with hot water vapor and water. After the thermal treatment, raw juice was extracted from the cossettes and color of the obtained juices was compared depending on the enzymatic activity of o-diphenol oxidase. The most efficient enzyme inactivation in the experiments appeared to be the one carried out at 115°C for 15 minutes. Juice extracted in these conditions had the brightest color. The experiments confirmed dependence of the enzyme activity on temperature and time and the effect of o-diphenol oxidase on color intensity of the extracted juices. This gives good reason for further studies on a bigger scale in this area.