Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analysis of ecological activity of Podlasie Province

Kisło A, Skoczko I.

Journal of Ecological Engineering

|

2014

|

Vol. 15, nr 1

87--95

EN

The beginning of the period where the impact of human activity took dangerous size is considered to be 40 years of the nineteenth century. Then the large-scale production of electricity increased production of metallurgical industry and transport development. Significant changes contributed to rapid population growth and urbanization and industrialization processes. Man by intensive exploitation reduces or completely exhausted most natural resources. This has resulted in the availability criterion, which is distinguished by inexhaustible and exhaustible resources. Exhaustible resources may include solar, wind, energy, ocean currents and the energy of the Earth. Exhaustible resources, however, are the elements of nature that as a result of the operation can be completely depleted or destroyed. These resources include: water, soil, plant world, animal world natural resources. The greater the intensity of acquiring human resources, the faster will be the depleted. There is also a very important division of exhaustible resources: non-renewable resources, renewable and very difficult reproducible (living areas). Non-renewable resources are mainly minerals, such as iron ore, crude oil, coal, sulfur, natural gas, useful stones, limestone, salt, and many other minerals). After extraction resources are processed, and the bed from which they were extracted can no longer be used. It is different from renewable resources; they are characterized by the fact that over time they are reconstituted, although, for this to happen balance of the environment through the rational use must be maintained. These resources include, among others, soil, water, flora and fauna, as well as atmospheric air.

2

Mapy roślinności w badaniach przekształceń środowiska geograficznego

Kowalska A.

Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego

|

2012

|

nr 16

157--169

PL

Przedstawiono przykład wykorzystania dwóch map roślinności (historycznej i współczesnej) do określenia zmian charakteru zbiorowisk roślinnych oraz ogólnych kierunków przekształceń środowiska geograficznego, jakie zaszły w ciągu 50 lat w dolinie środkowej Wisły. Zwrócono szczególną uwagę na metodyczną stronę analiz kartograficznych. Przeprowadzona analiza dowiodła, że mapy roślinności są dobrym materiałem poznawczym do badań przekształceń środowiska geograficznego. Wykorzystanie map fitosocjologicznych stwarza dużo większe możliwości identyfikacyjne i interpretacyjne w porównaniu z analizą map topograficznych czy zdjęć lotniczych. Trudności w realizacji tego typu analiz występują na etapie przygotowania materiałów do porównań i wiążą się z koniecznością generalizacji jednostek legendy, której następstwem jest zubożenie treści mapy i ograniczenie możliwości interpretacyjnych. Precyzyjną analizę mogą utrudniać również niedokładności powstałe podczas przetwarzania historycznych materiałów kartograficznych do postaci numerycznej, związane z błędną interpretacją i nieprecyzyjnym wyznaczaniem granic jednostek.

EN

This paper presents an example of the study based on two vegetation maps (historical and present-day) used to determine past-present differences in the nature of plant communities and the general directions to the environmental transformations taking place in the 50-year period along the middle Vistula river valley. A particular emphasis was put on the methodological part of the cartographic analysis. The vegetation maps turned out to be a good source for research on environmental transformations. The use of vegetation maps gives much more possibilities of changes identification and interpretation in comparison with analyses of topographical maps or aerial photographs. Difficulties mainly occur at the preparation stage and are connected with the generalization of legend units that leads to the contents impoverishment and limits of interpretation possibilities. Precise analysis may be also impeded by inaccuracy of the historical map transformation to a digital form caused by errors in the interpretation and determination of vegetation units borders.

3

Przyszłość systemu ekologicznego Polski

Chmielewski T.

Problemy Ekorozwoju

|

2009

|

Vol. 4, nr 2

73-82

PL

Obszary o niemal naturalnym krajobrazie są przedmiotem różnych form ochrony przyrody. Zakłada się, że system obszarów chronionych powinien zapewnić równowagę ekologiczną w skali regionalnej i ogólnokrajowej. Aby tak się stało, system musi być odpowiednio duży, zróżnicowany i nie podlegać degradacji. Z końcem 2006 r. system obszarów chronionych w Polsce obejmował 32,1 % powierzchni kraju. Pomimo tego, stan zasobów ekologicznych jest poważnie zagrożony i gwałtownie się kurczy. Co więcej, wiele obszarów chronionych nie spełnia swej funkcji. W przeciwieństwie do często powtarzanych sloganów o poprawiającym się stanie środowiska w Polsce, wiele danych pokazuje, że wraz końcem lat 90. rozpoczął się okres wzrostu presji na środowisko i degradacji krajowego systemu ekologicznego. Główne obserwowane tendencje to: drenaż obszarów podmokłych, przyspieszenie spływu powierzchniowego, zmniejszenie zasobności wód w rzekach, zmniejszenie powierzchni aktywnej biologicznie, fragmentacja krajobrazu, narastanie barier ekologicznych i przestrzennej izolacji ekosystemów, a także zmniejszenie biologicznej i krajobrazowej rożnorodności. Wobec tych zmian, niezbędne jest uznanie ochrony przyrody i systemu ekologicznego Polski za jeden z kluczowych elementów nowej polityki przestrzennej kraju.

EN

Areas of the utmost natural and landscape values are subject to different forms of protection. It is generally believed, that the system of protected areas should ensure ecological balance on the regional and national scale. In order for this to happen, the system should be adequately vast, rich and varied, and not subject to degradation. At the end of 2006 the system of protected areas constituted 32,1% of the area of Poland. Despite this fact, the condition of ecological resources of the country is seriously threatened and is diminishing rapidly. Moreover, a lot of protected areas do not efficiently realize the tasks assigned to them. Contrary to a frequently repeated slogan about the improving condition of Poland’s environment, a lot of data proves, that, with the end of the 90s, we entered the stage of environmental loading increase and subsequent degradation of country’s ecological system. The main tendencies observed in the changes in natural environment are: drainage of moist areas, acceleration of surface runoff and a decrease in water abundance of rivers, diminishing of biologically active surface, fragmentation of landscape, thickening of ecological barriers net and spatial isolation of ecosystems, as well as, a decrease in biological and landscape diversity. In the face of such pressure, it is necessary to recognize nature protection and strengthening of the ecological structure of Poland as one of the key elements of new spatial planning policy of the country.