Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Emaliowanie krawędzi szkła architektonicznego

Greiner R., Bechtloff A.

Świat Szkła

|

2018

|

R. 23, nr 10

56--58, 60

2

Napawanie na zimno MMA i GMA drutem proszkowym wad w odlewach z żeliwa sferoidalnego

Klimpel A., Bulski Z., Lisiecki A., Janicki D.

Przegląd Spawalnictwa

|

2004

|

R. 76, nr 2-3

10-12

3

Nowa generacja blach stalowych do emaliowania - blach bez skłonności do rybiej łuski.

Wieczorek I.

Szkło i Ceramika

|

1998

|

R. 49, nr 5

27-32

PL

Rybia łuska spośród wszystkich znanych wad emalierskich, nękająca od zarania emalierników jest wadą opisaną w tysiącach artykułów naukowo-technicznych (ca 6000 patrz piśmiennictwo). Rybia łuska jest wadą uciążliwą zarówno dla producentów, jak i użytkowników przedmiotów emaliowanych. Prace nad rybią łuską prowadzone są nadal w uznanych ośrodkach naukowych, w firmach emalierskich oraz w hutach. W swojej prawie czterdziestoletniej praktyce przemysłowej, poznałem wiele przypadków pojawiania się rybiej łuski na skalę masową. Momentu pojawienia się rybiej łuski nie można dokładnie określić na podstawie aktualnej wiedzy, ale można stwierdzić z wielkim prawdopodobieństwem skłonność blachy stalowej do rybiej łuski. Z doświadczeń wynika, że rybia łuska pojawia się: - w toku produkcji - krótko po zakończeniu produkcji (po kilku godzinach lub dniach) - po długim okresie (po miesiącach lub więcej) W każdym przypadku producent przedmiotów emaliowanych jest narażony na poważne straty finansowe, a użytkownicy wadliwych przedmiotów nawet na utratę zdrowia poprzez przypadkowe okaleczenie organów wewnętrznych. Trzeba ciągle przypominać producentom przedmiotów emeliowanych o źródłach, przyczynach i skutkach rybiej łuski oraz opamiętać, tych, którzy nadal błądzą z braku wiedzy i doświadczenia. Błądząc, stwarzają potencjalne zagrożenie dla masowego ujawnienia się tej wady, doprowadzając przez swoje nieodpowiedzialne decyzje do strat ekonomicznych swojej firmy.

4

Okreslenie optymalnych warunków emaliowania przewodów nawojowych.

Górecki L., Górnicka B.

Prace Naukowe Instytutu Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

1998

|

Vol. 34, nr 10

65-67

PL

Właściwości przewodów emaliowanych zależą od stopnia utwardzania warstwy emalii a na stopień utwardzania wpływają parametry emaliowania: temperatura i prędkość emaliowania. Problemem przed jakim staje każda fabryka przewodów emaliowanych przy wdrażaniu nowego lakieru na przewody jest określenie takich warunków emaliowania, które byłyby optymalne ze względu na uzyskiwane właściwości emalii. Badania przewodów wyprodukowanych przy zastosowaniu różnych parametrów emaliowania umożliwiły określenie wpływu stopnia utwardzenia lakieru na wybrane właściwości przewodów. Stwierdzono, że optymalny stopień utwardzenia emalii najlepiej określić na podstawie temperatury pierwszego wzrostu charakterystyki temperaturowej tgd T1 oraz elastyczności emalii.

EN

Properties of enamelled wires depend on degree of curing enamel. Degree of curing enamel is effected by temperature and rate of enamelling. Every plant producing magnet wires should determine optimal parameters of enamelling for new enamel. In this paper method of determining optimal parameters of enamelling is presented It is based on testing of enamel flexibility and dielectric dissipation factor v.s. temperature curve.