The paper presents theoretical and experimental results in the field of the manufacturing of cemented tungsten carbide materials. The important issue of avoiding any additional substances like plasticizers was challenged in order to reach the maximal possible density of sintered material while keeping its purity. To solve the problem, the electroconsolidation method of hot pressing supported by direct current was applied. The respective apparatus was constructed that enabled WC nanopowders to be sintered under pressure and high temperature during a very short time of ca. 3 minutes. In the experiments, because of the short heating time, grain size of the sintered bulk WC increased insignificantly, in general, remaining smaller than 1 μm. Similarly, sintering under hot pressing with direct current, a mixture of 3% by weight Y2O3 stabilized ZrO2 and 50% by weight WC, produced a fine structure with a uniformly distributed WC grains. The applied electric field led to the formation of a temperature gradient around the pores, with a favourable impact on the compaction of large pores and an increase in the final density of the bulk material. The experimental research confirmed that the main mechanism of the densification of nanodispersed powders of tungsten monocarbide was a locally inhomogeneous diffusion-viscous flow with intergranular slipping.
PL
W artykule przedstawiono rozważania teoretyczne i wyniki badań eksperymentalnych dotyczących wyrobów z węglików wolframu uzyskiwanych metodą spiekania. Podjęto próbę rozwiązania jednego z problemów, jakim jest obecność substancji uplastyczniających, która wspomagając proces spiekania jednocześnie utrudnia uzyskanie maksymalnej gęstości gotowego materiału. W celu rozwiązania tego zagadnienia zastosowano metodę eloktrokonsolidacji, polegającą na spiekaniu wspomaganym przepływem prądu elektrycznego. Skonstruowana aparatura umożliwia spiekanie proszków węglika wolframu w bardzo krótkim czasie rzędu 3 minut. W badaniach eksperymentalnych wykazano, że krótki czas oddziaływania wysokiej temperatury na wzrost ziaren w strukturze spieku jest nieznaczny i rozmiary ziaren pozostają na poziomie 1 μm. Podobnie mieszanka 3% masy Y2O3 stabilizowanego ZrO2 z 50% masy WC umożliwiła uzyskanie spieku o strukturze zawierającej równomiernie rozłożone ziarna węglika wolframu. Zastosowanie prądu elektrycznego powoduje wytworzenie gradientu temperatury wokół porów, korzystnie wpływając na proces kompakcji i zwiększając wynikową gęstość spieku. Wyniki eksperymentów potwierdziły główne założenia stosowane w opisie teoretycznym kompakcji nanodyspersyjnych proszków węglika wolframu.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.