Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ rodzaju ekstrahenta na stopień odzysku fosforu z odpadowej ogrodniczej wełny mineralnej

Huculak-Mączka M., Hoffmann K., Popławski D., Hoffmann J.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 6

1026-1028

PL

Wełna mineralna jest najczęściej stosowanym podłożem w hydroponice. Ma ona wiele zalet, dzięki którym umożliwia wydajniejszą uprawę roślin. W wyniku jej stosowania generowane są znaczne ilości odpadów w postaci pouprawowej, zużytej wełny mineralnej. Jednym z potencjalnych sposobów ich utylizacji może być ekstrakcja składników pokarmowych zawartych w odpadowej wełnie oraz ich zawrót do uprawy w postaci koncentratów nawozowych. Uszlachetniony i rozdrobniony odpad stały może natomiast znaleźć zastosowanie w rolnictwie, jako podłoże oraz użyźniacz do spulchniania i rekultywacji gleb zdegradowanych. Przeprowadzone badania dowodzą, że w odpadowej wełnie mineralnej znajdują się resztkowe ilości fosforu, który można skutecznie odzyskać z wykorzystaniem taniego i powszechnie dostępnego ekstrahenta, jakim jest woda. Uzyskane w ten sposób stężenie P2O2 w koncentracie osiąga nawet 0,4% mas., co znacząco przekracza minimalną zawartość fosforu w typowych pożywkach stosowanych w uprawach hydroponicznych.

EN

Spent mineral wool from horticultural prodn. was extd. with H2O, and aq. solns. of AcOH, HCOOH, panthotenic acids, NH4 and Ca lactates, CaCl2 and Na versenate at 25°C and 70°C. H2O was the most efficient solvent for extn. The P2O5 concn. in the ext. was 0.4% by mass.

2

Ekstrakcja kwasu akrylowego z mieszaniny akrylanu butylu i butanolu z użyciem roztworu wodorowęglanu sodu jako ekstrahenta

Porębski T., Talma-Piwowar M., Majewska E., Polarczyk K., Tomzik S., Jamróz M.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 9

1570-1573

PL

Przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych procesu usuwania kwasu akrylowego z mieszaniny poestryfikacyjnej zawierającej głównie akrylan butylu i butanol przy użyciu wodnego roztworu wodorowęglanu sodu jako ekstrahenta kwasu. Wykazano, że wodorowęglan sodu z powodzeniem może być stosowany w badanym procesie, przy czym stwierdzono, że korzystnie jest stosować go w nadmiarze w stosunku do ilości wynikającej ze stechiometrii reakcji pomiędzy kwasem akrylowym a wodorowęglanem. Wykazano również, że możliwe jest wprowadzanie wymaganej ilości wodorowęglanu sodu w postaci roztworu nasyconego wzbogaconego kryształami soli. Stwierdzono, że taki sposób postępowania zwiększa współczynnik podziału KD kwasu akrylowego pomiędzy fazy wodną ekstraktu i organiczną rafinatu.

EN

CH2=CHCOOH was esterified with BuOH at 125°C under 8 bar on an ion-exchange resin catalyst in a flow reactor. The unconverted CH2=CHCOOH was recovered from the reaction mixt. by extn. with aq. NaHCO3= solns. at 20°C. Both an excess of NaHCO3= soln. and addn. of solid NaHCO3= resulted in an increase in CH2==CHCOOH distribution coeff. between aq. and org. phases and an increase in the degree of its recovering.

3

Badanie szybkości ekstrakcji cynku(ll) i żelaza(III) czwartorzędową solą fosfoniową Cyphos®IL 101 z układów chlorkowych

Marszałkowska B., Wiśniewski M.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 7

1374-1377

PL

Przedstawiono wyniki badań równowagi i kinetyki ekstrakcji cynku(II) i żelaza(III) z kwaśnych układów chlorkowych przy użyciu czwartorzędowej soli fosfoniowej chlorku triheksylo(tetradecylo)fosfoniowego (Cyphos®IL 101). Do badania kinetyki zastosowano dwie techniki eksperymentalne: mieszalnik ze stałą powierzchnią kontaktu faz i metodę pojedynczej kropli. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że ekstrakcja Zn(II) i Fe(III) zachodzi wg mechanizmu wymiany anionowej, a skład kompleksu ekstrahent-anion ZnCl²⁻₄ lub FeCl⁻₄ wynosi odpowiednio 2:1 i 1:1. Na podstawie teorii warstewek granicznych wyznaczono strumienie oraz współczynniki transportu masy. W przypadku ekstrakcji Zn(II) ekstrahentem Cyphos®IL 101 oszacowano, że rzędowość reakcji w stosunku do metalu oraz ekstrahenta jest równa 1, a średnia wartość stałej szybkości ekstrakcji wynosi kśr.= 3745 ± 77 dm³/(mol·s). W przypadku ekstrakcji Fe(III) stała szybkości wynosi 74900 ±7300 dm³/(mol·s).

EN

Zn(II) and Fe(III) extn. equil. and extn. rate were examd. in systems contg. trihexyl(tetradecyl)phosphonium chloride by using Lewis cell and single drop method. The Zn and Fe complexes were transferred into the org. phase. Mass fluxes and mass-transfer coeffs. were detd. by using the boundary layer theory. The reactions were first order with respect to the metals. The extn. rate consts. were 3745 and 74900 L/(mol·s), resp.

4

Spektrophotometric determination of physical parameters of some metal extractants : hydroxamic acids

Harjit J., Pande R.

Chemia Analityczna

|

1998

|

Vol. 43, No. 1

23-32

EN

Determination of some physical parameters of N-arylsubstituted hydroxamic acids is presented. The results of the determination of densities, solubilities in water and in different organic solvents and distribution constants in various organic solvent-aqueous systems, of these metal extractants are discussed. An attempt is made to correlate the values of distribution constants with theoretical calculations based on regular solution theory. Thus the solubility parameters are computed. These metal extractants act as weak organic bases in presence of strong acidic solutions. By the measurement of ionization ratio, the acidity constant, pKsH+, of these reagents are calculated following the three classical procedures. The two extrapolative procedures, both of which involve the use of activity coefficient ratios. The first is based on the Bunnett-Olsen free energy relationship and the other is excess acidity method which does not involve an acidity function. The values of pKsH+ obtained by these two methods have been compared with the pKsH+ values obtained by the old classical procedure, the Hammett acidity function method.

PL

W artykule opisano oznaczanie niektórych parametrów fizycznych N-arylopodstawio- nych kwasów hydroksamowych. Przedyskutowano wyniki oznaczania gęstości, rozpu- szczalności w wodzie i vu obojętnych rozpuszczalnikach organicznych oraz stałych podziału w różnych układach: rozpuszczalnik organiczny - woda dla tych ekstrahentów metali. Próbowano znaleźć korelację między wartościami stałych podziału a obliczenia- mi teoretycznymi opartymi na teorii roztworów regularnych. Wykonano obliczenia parametrów rozpuszczalności. Badane ekstrahenty metali w roztworach silnych kwasów reagują jak słabe zasady organiczne. Na podstawie pomiarów stosunku jonizacji obliczono stałe kwasowości pKsH+ tych odczynników stosując trzy klasyczne metody. Dwie z nich są metodami ekstrapolacyjnymi wykorzystującymi stosunek współczynników aktywności. Pierwsza oparta jest na zależności energii swobodnej Bunetta-Olsena, druga jest oparta na nadmiarowej kwasowości, która nie stosuje funkcji kwasowości. Wartości pKsH+ uzyskane za pomocą tych metod porównano z analogicznymi wartościami obliczonymi za pomocą starej, klasycznej metody tzn. funkcji kwasowości Hammetta.