Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: eksploatacja bursztynu

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Dawne kopalnie i metody eksploatacji złóż bursztynu bałtyckiego

Małka A.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

2010

nr 439 (2)

491--505

W artykule przedstawiono zarys historii eksploatacji złóż bursztynu bałtyckiego na Pomorzu i Sambii. Pierwsza próba górniczego wydobycia bursztynu miała miejsce u wybrzeży Sambii w połowie XVII w. na zlecenie księcia elektora Fryderyka Wilhelma. Na wiek XVIII przypada pierwsza udana próba budowy kopalni podziemnej. W 1781 r. zezwolono na budowę kopalni we wsi Sinjavino. Wydobywany bursztyn pochodził z gniazdowych złóż w obrębie formacji brunatnowęglowej. Kopalnia utrzymała się przez 24 lata. Wiek XIX i początek XX charakteryzuje szybki rozwój górnictwa bursztynu. Badania geologiczne przeprowadzone w latach 1850–1869 przez Zaddacha zapoczątkowały proces jakościowych i ilościowych przemian w technice produkcji bursztynu. Powstały wówczas kopalnie, które lokalizowano na podstawie prowadzonego rozpoznania geologicznego. W 1870 r. eksploatację przejęły większe firmy. Ze względu na największe uzyskane zyski firma Stantien & Becker posiadała monopol na eksploatację bursztynu. Metodyczną eksploatację holoceńskich złóż bursztynu rozpoczęto w 1860 r. od bagrowania Zalewu Kurońskiego. W 1874 r. stale poszerzająca zakres swojej działalności firma Stantien & Becker rozpoczęła w Palmnikach wydobycie odkrywkowe złóż bursztynu leżących w utworach górnego eocenu. W 1883 r. na północ od Palmnik firma ta wybudowała kopalnię głębinową Anna, która zakończyła pracę w roku 1922. Po zamknięciu tej kopalni wydobycie bursztynu odbywało się wyłącznie metodą odkrywkową. W 1912 r. rozpoczęto pracę nad kopalnią odkrywkową w miejscowości Kraxtepellen, która w 1923 r. zastąpiła kopalnię Anna. Złoża występujące w Polsce nie nadawały się do systematycznej eksploatacji górniczej takiej, jaka była prowadzona na Półwyspie Sambijskim, ponieważ z reguły były to małe złoża gniazdowe.

The paper presents the historical overview of the mining of Baltic amber deposits in Pomerania (Poland) and Sambia (Russia). The first attempt to extract amber commissioned by the Duke of Prussia Frederick William took place on the coast of Sambia, in the middle of the 17th century. The first successful attempt to build an underground mine was in the 18th century. In 1781 permission for the construction of mine in the village of Sinjavino (Sambia) was granted. The amber came from pocket deposits of the brown-coal formation. The mine had been operated for 24 years. Amber mining developed rapidly in the 19th century and the beginning of the 20th century. Geological resarch carried out between 1850 and 1869 by Zaddach initiated a process of qualitative and quantitative changes in amber technology and production. Mines were set up based on geological identification provided by geologists. The operation was taken over by larger companies in 1870. Having the greatest profits, the Stantien & Becker company possessed a monopoly on amber. The methodical mining of Holocene amber deposits began with dredging the Curonian Lagoon in 1860. In 1874 the Stantien&Becker company, constantly expanding the scope of operation began the open-cast mining of amber deposits lying in Upper Eocene formations in Palmnicken. In 1883 north of Palmnicken Stantien & Becker built the Anna Mine. Since 1899, after the government had bought the mining infrastructure of the company, the mine has been under state management. In 1922 it was closed. When the mine closed, mining was carried out only using the open-cast method. In 1912 work began on strip mine in Kraxtepellen which replaced the Anna Mine in 1923. The deposits located in Poland were not suitable for systematic mining that took place in Sambia Peninsula, because usually there were small pocket deposits.

O metodyce dokumentowania i eksploatacji holoceńskich złóż bursztynu w delcie Wisły

Jurys L., Kramarska R., Oller M., Cylkowska H.

Górnictwo Odkrywkowe

2008

R. 49/2, nr 2-3

111-118

Nagromadzenia bursztynu na obszarze delty Wisły są przybrzeźnomorskimi rozsypiskami związanymi z transgresją holoceńską morza litorynowego. Bursztyn występuje w piaskach kopalnych plaż, zawierających warstewki i soczewki utworów organicznych i sprasowanego detrytusu roślinnego, które tworzą tzw. "glebę bursztynową". Metodyka poszukiwania, rozpoznawania oraz eksploatacji złóż - nagromadzeń bursztynu w delcie Wisły kształtuje się od początku lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Można uznać, że w odniesieniu do złóż położonych na lądzie zasady prowadzenia badań zostały ustalone. Praktycznie wszystkie prace (poszukiwanie, rozpoznanie i eksploatację) wykonuje się jednocześnie za pomocą wierceń hydraulicznych. Wynika to przede wszystkim z bardzo małych rozmiarów nagromadzeń bursztynu i położenia na niewielkiej głębokości.. Ważne jest także to, że środki techniczne i umiejętności potrzebne dla takich badań i eksploatacji są łatwe do osiągnięcia. Sprzyja to niestety nielegalnej eksploatacji bursztynu. Na obszarze badań projektuje się poszukiwawcze otwory hydrauliczne w odległościach wzajemnych około 20 m, zakładając wykonanie na bieżąco otworów rozpoznawczych wokół otworów pozytywnych. W przypadku pozytywnych wyników poszukiwań, rozpoznanie tą metodą nagromadzenia bursztynu jest prawie zawsze tożsame z eksploatacją. Ta, w podstawowym zarysie dobra metodyka, została wypracowana na drodze praktycznej z niewielkim udziałem geologów i być może dlatego nie uwzględnia w pełni wymagań formalnych wynikających z prawa geologicznego i górniczego oraz ustaw o ochronie przyrody i środowiska. Wskazana jest zmiana tej sytuacji. Poszukiwania bursztynu na morzu są lepiej prowadzone pod względem formalnym. Nielegalna eksploatacja nie jest tu możliwa. Niestety nie można jeszcze uznać, że metodyka prac jest ustalona zwłaszcza w zakresie sposobu prowadzenia robót. Każde z wykonanych dotychczas badań prowadzone było w inny sposób i żadne z nich nie doprowadziło jeszcze do udokumentowania zasobów ani do opłacalnej eksploatacji. Niemniej szanse na znalezienie złóż bursztynu w strefie przybrzeżnej Zatoki Gdańskiej nadal istnieją i będą się one krystalizować w miarę uzyskiwania wyników nowych poszukiwań oraz postępu badań geologicznych Morza Bałtyckiego.

Amber accumulations on the Vistula delta plain are the near-shore placers related to Holocene transgression of the Littorina Sea. Amber occurs in beach fossil sands which contain lenses and thin layers of both: organic deposits and compressed plant detritus, which forms so-called "amber soil". The methodology of searching, recognition and exploitation of amber deposits - accumulations on the Vistula delta plain has taken it's form from the begging of the last century seventies. It can be said that rules of exploration that apply to deposits located inland are set. In fact, all the works (searching, recognition and exploitation) are being done at the same time by means of hydraulic drilling. It results mainly from the fact that amber accumulations are small - sized and located at small depth. Another important thing is that technical measures and skills required for this kind of research and exploitation are easy to attain. This, unfortunately, can be conductive to illegal amber exploitation. Exploratory holes situated next to one another at a distance of about 20 m. are being planned in the exploration area, granted that prospect holes around the positive ones would be carried out up-to-date. In case of positive results of searching, this method of identifying amber accumulations is equal to exploitation almost in all cases. This methodology, proper in its basic outline, has been worked out by the way of practice without considerable geologists 'participation. It can be a reason why this methodology does not fully meet formal requirements coming out of geological and mining law and environmental protection acts as well. Changing this situation is highly recommended. Amber exploration on the sea is conducted in a better way in regard to the formal issues, which make the illegal exploitation impossible. Unfortunately, it can not be said yet that methodology of workings is finally set. Each of the research works that has been done so far has been conducted in a different way and did not provide the deposits' documentary evidence or lead to cost - effective exploitation. However, there are still real chances of finding amber deposits in Gdansk Bay coastal zone, and these chances will be concretizing as findings of the new research are acquired and progress in geological exploration on Baltic Sea is made.