Today, digitalization of higher education has become a vital necessity for quality education of students. With the help of digitization, it is possible to significantly expand the competencies of students and teachers. This process is influenced by certain circumstances, the most important of which are technical and technological capabilities and a complex of problems that arise in the event of an imperfect or even non-existent digitalization strategy of the organization. A strategy that can be implemented involves the development of a clear plan of action, it is broken down into stages, its goal is achievable, and intermediate goals are simple and clear; problems should, if possible, be foreseen and methods of their leveling should be calculated in advance. The article considers three alternative directions of digitalization of higher education, tentatively named: “Intensive technological adaptation”, “Balanced digitalization” and “Innovative digital transformation”. Each of these directions requires specific aspects of implementation. The objects of influence of digitalization in the institution of higher education are: educational and administrative procedures; scientific research; international cooperation and student life. Ivan Franko Lviv National University has developed a long-term digitalization strategy, however, after an acute force majeure situation (the COVID-19 pandemic) arose, there was a need to accelerate the introduction of digitalization, online learning platforms, distance and blended learning; it was implemented in the shortest possible time. After the emergence of an acute armed conflict on the territory of Ukraine, the need for further digitization only intensified, today it concerns not only the educational process, but also the possibility of preserving traditional values and cultural heritage, expanding research opportunities and international cooperation. The use of interactive and practical elements of education (discussions, seminars, laboratory classes and workshops) remains very important, you should not completely abandon live communication.
PL
Obecnie cyfryzacja szkolnictwa wyższego stała się istotną koniecznością w celu zapewnienia wysokiej jakości edukacji studentów. Dzięki cyfryzacji możliwe jest znaczne poszerzenie kompetencji uczniów i nauczycieli. Na proces ten wpływają pewne okoliczności, z których najważniejszymi są możliwości techniczne i technologiczne, oraz zespół problemów pojawiających się w przypadku niedoskonałej lub wręcz nieistniejącej strategii cyfryzacji organizacji. Prawdziwa strategia polega na opracowaniu jasnego planu działania, jest podzielona na etapy, jej cel jest osiągalny, a cele pośrednie są proste i jasne; należy w miarę możliwości przewidzieć problemy i z wyprzedzeniem obliczyć sposoby ich niwelowania. W artykule rozważono trzy wariantywne kierunki cyfryzacji szkolnictwa wyższego, nazwane roboczo: „intensywna adaptacja technologiczna”, „zrównoważona cyfryzacja” i „innowacyjna transformacja cyfrowa”. Każdy z tych kierunków wymaga określonych aspektów realizacji. Obiektami oddziaływania cyfryzacji w uczelni są: procedury dydaktyczne i administracyjne; badania naukowe; współpraca międzynarodowa i życie studenckie. Innowacje w technologiach edukacyjnych prowadzą do pojawienia się nowych interaktywnych platform i narzędzi do nauki. Wirtualna i rozszerzona rzeczywistość, interaktywne kursy online, materiały multimedialne i symulacje sprawiają, że proces edukacyjny jest bardziej interesujący i wciągający. Narodowy Uniwersytet im. Iwana Franki we Lwowie opracował długoterminową strategię cyfryzacji, jednakże po zaistnieniu sytuacji siły wyższej (pandemia COVID-19) pojawiła się potrzeba przyspieszenia wprowadzenia cyfryzacji, platform nauczania online, nauczania na odległość oraz mieszanych form uczenia i zostało to wdrożone w możliwie najkrótszym czasie. Po wybuchu ostrego konfliktu zbrojnego na terytorium Ukrainy potrzeba dalszej cyfryzacji tylko się nasiliła. Obecnie dotyczy to nie tylko procesu edukacyjnego, lecz także możliwości zachowania tradycyjnych wartości i dziedzictwa kulturowego, poszerzenia możliwości badawczych i międzynarodowej współpracy. Bardzo ważne pozostaje wykorzystanie interaktywnych i praktycznych elementów edukacji (dyskusje, seminaria, zajęcia laboratoryjne i warsztaty) i nie należy całkowicie rezygnować z komunikacji na żywo.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.