Artykuł ma na celu zbadanie zależności pomiędzy interesami gospodarczymi Norwegii a jej polityką bezpieczeństwa. Jest też próbą odpowiedzi na pytanie o perspektywy i możliwości kontynuacji dotychczasowej polityki Norwegii, polegającej na balansowaniu pomiędzy tymi czynnikami w napiętej obecnie sytuacji międzynarodowej. Autor dokonuje oceny stosunków norwesko-rosyjskich z perspektywy historycznych, jak też współczesnych uwarunkowań. Przeprowadza analizę politycznych i gospodarczych relacji obu państw – potentatów na rynku energetycznym. Zwraca uwagę na wspólne i różne interesy w stosunkach pomiędzy Norwegią i Rosją. Wskazuje na różne afiliacje polityczne i militarne Norwegii oraz pozycję małego państwa wobec sąsiedniego mocarstwa. Ukazuje specyfikę polityki energetycznej obu państw, skupiając uwagę przede wszystkim na Arktyce. Autor podkreśla, że Norwegia, dzięki konsekwentnej i mądrej polityce zagranicznej, odgrywa w Arktyce rolę niewspółmiernie dużą w stosunku do swego potencjału. Wskazuje, że małe państwo może być poważnym partnerem także dla mocarstw na wybranym obszarze, w konkretnej dziedzinie i w określonych uwarunkowaniach. Kluczowym pytaniem jest jak rozwój Dalekiej Północy i Arktyki, jednego z najważniejszych priorytetów norweskiej polityki zagranicznej i wewnętrznej, jest determinowany przez czynnik bezpieczeństwa oraz jak wzmacnia on lub ogranicza możliwości osiągnięcia celów norweskiej polityki.
EN
The aim of the article is to examine the relationship between the economic interests of Norway and its security policy. It also attempts to discuss the prospects and possibilites of continuing the current policy of balancing between these factors in the light of a current tense international situation. The author assesses Norwegian-Russian relations from the perspective of historical as well as contemporary conditions. He analyses political and economic relations between these two moguls on the energy market. The article emphasises Russia’s and Norway’s common and particular interests. It points out Norway’s political and military affiliation and a small country’s position against its neighbouring world powers. It also brings up the specifics of both countries’ energy policy, focusing primarily on the Arctic. The author stresses that Norway, thanks to its consistent and wise foreign policy in the Arctic, plays a disproportionately large role in relation to its potential. It points out that a small country in a selected area in a specific field, as well as under certain conditions, can also be a serious partner for Russia. The key question is how the development of the High North and the Arctic, one of the most important priorities of Norwegian foreign and domestic policy, is determined by the security factor and how it enhances or reduces the possibility of accomplishment of Norway’s policy goals.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.