Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: dziedzictwo współczesne

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wybrane zagadnienia dotyczące ochrony prawnej i faktycznej dóbr kultury współczesnej w Polsce

Żychowska Maria Jolanta, Gil-Mastalerczyk Joanna

Inżynieria i Budownictwo

2024

R. 80, nr 1-2

72--82

Ochrona dziedzictwa współczesnego, w tym obecnego zasobu najwartościowszych obiektów architektury i urbanistyki, które bezwzględnie należy zachować i przekazać następnym pokoleniom, jest działaniem bezprecedensowym i w takim samym stopniu ważnym, jak dla dziedzictwa czasów odległych. Z tego względu celem podjętego badania stała się próba odpowiedzi na pytanie dlaczego efekty współczesnych działań prowadzą do dezintegracji obiektów, naruszeń ich wartości artystycznych i historycznych, a nawet wyburzeń jednych z najważniejszych ikon współczesnej polskiej architektury. W tym kontekście artykuł podejmuje analizę i ocenę aktualnej ochrony prawnej i faktycznej dóbr kultury współczesnej w Polsce, która od 2003 r. ma moc prawną i jest włączona do zadań planowania przestrzennego. Podstawowym przedmiotem badań stał się tekst prawny przepisów Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. (z późn. zm.) oraz wszystkich aktów wykonawczych do tej ustawy. W celu naukowego zgłębienia problemu, równocześnie opierając się na metodzie studium przypadku - dokonano analiz cech jakościowych i wybitnych utraconych wartości ikon powojennego modernizmu. Wyniki analiz wykazały, że brak jest skutecznych działań ochronnych, a przepisy ustawowe nie tworzą wystarczających ram dla rozstrzygnięć i zakresów kompetencyjnych. Efektywną politykę ochronną zasobu moźe umożliwić wyłącznie wypracowanie spójnego systemu ochrony, w tym planistycznej. niezależnie od kompetencji organów. Równie ważne staje się zidentyfikowanie narodowego dziedzictwa kulturowego i stworzenie bazy danych dostępnej dla projektantów dokumentów planistycznych, środowisk artystycznych i badawczych. Tylko łączne spełnienie tych warunków umożliwi i zapewni nienaruszalność współczesnych dóbr.

The need to protect the contemporary heritage, including the resource of the most valuable objects of architecture and urban planning, which must be necessary and delivered to generations, is unprecedented and equally important as for the heritage of distant times. For this reason, the aim of this study was to try to answer the question - why do the effects of contemporary activities lead to the disintegration of objects, the violation of their artistic and historical values and even the demolition of some of the most important icons of contemporary Polish architecture? In this context, the article undertakes an analysis and evaluation of the current legal and factual protection of contemporary cultural property in Poland, which has had the force of law since 2003 and is included in the tasks of spatial planning. The legal text of the provisions of the Act on Spatial Planning and Development of 27 March 2003 (as amended) and all implementing acts of the Act became the primary subject of the study. In order to explore the problem scientifically, at the same time - based on the case study method - analyses were made of the qualitative features and outstanding lost values of the icons of post-war modernism. The results of the analyses showed that there is a lack of effective protection measures and that the statutory provisions do not provide a sufficient framework for adjudication and terms of reference. An effective conservation policy for the resource can only be made possible by the development of a coherent system of protection, including planning, regardless of the competences of the authorities. Equally important is becoming the identification of the national cultural heritage and the creation of a database accessible to planners of planning documents, the artistic and research communities. Only the combined fulfilment of these conditions will enable and ensure the integrity of contemporary assets.

Dobra kultury współczesnej. Zarys problemu ochrony

Białkiewicz Andrzej, Stelmach Bolesław, Żychowska Maria J.

Wiadomości Konserwatorskie

2020

Nr 63

152--162

Ochrona dóbr kultury współczesnej, zwłaszcza obiektów architektonicznych, zespołów urbanistycznych, elementów krajobrazowych, które powstały w Polsce po roku 1960 i są częścią Narodowego Dziedzictwa Kultury, należy do zadań społecznych, które powinny być realizowane przez administrację rządową i samorządową oraz organizacje pozarządowe. Powołanie w roku 2017 przez ministra kultury, wicepremiera prof. Piotra Glińskiego Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki stworzyło systemowe przesłanki do uregulowania tej kwestii. Zamierzeniem jest podejmowanie działań na rzecz ochrony dóbr kultury współczesnej, w tym wymiany poglądów i doświadczeń zawodowych konserwatorów, architektów i urbanistów.

The protection of the assets of modern culture, and in particular the works of architecture, urban complexes, and landscape elements that were created in Poland after 1960 and are part of National Cultural Heritage, is a social task that should be carried out by governmental and local administration and non-governmental organizations. The National Institute of Architecture and Town Planning established by Deputy Prime Minister and the Minister of Culture Professor Piotr Gliński in 2017, created systemic conditions for regulating this issue. The intention is to undertake a series of measures to conserve Modern Cultural Heritage, including the exchange of views and professional experience of conservators, architects and town planners.