Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: działalność mikroorganizmów

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Influence of fertilization on microbial activities, soil hydrophobicity and mineral nitrogen leaching

Elbl J., Vaverková M., Adamcová D., Plošek L., Kintl A., Lošák T., Hynšt J., Kotovicová J.

Ecological Chemistry and Engineering. S

2014

Vol. 21, nr 4

661--676

This work presents the analysis of the influence of compost and reclamation substrate addition and mineral fertilizers application on leaching of mineral nitrogen, microbial activities, soil hydrophobicity and plant biomass production. To demonstrate the effect of compost, reclamation substrate and mineral nitrogen (Nmin) addition on above parameters, the pot experiment was performed. As a model crop, Deschampsia caespitosa L. was used and cultivated for 63 days in climate chamber. The leaching of Nmjn was measured by application of ion exchange discs, soil hydrophobicity was determined based on the values of saturated hydraulic conductivity (Ksat) and microbial activity was expressed as basal (BR) and substrate induced respiration (SIR). Four variants (V1-V4) with different doses of fertilizers were prepared: V1 - control without addition of fertilizers; V2 - this variant of experiment was prepared as mixture of compost and arable land in ratio 7:3; V3 - 90 g/m2 of mineral fertilizers NPK (in the ratio 1:1:1) were applied there and into V4, dose 30 g of compost were applied. The significant differences (P < 0.05) in the detection of Nmin, values of Ksat and SIR were found. The highest decrease of mineral nitrogen leaching was observed by the simultaneous applications of compost (V4) to arable soil, about 50% in comparison with the variant V4 (application of mineral fertilization) and about 10% in comparison with the control. Variants with addition of compost (V2 and V4) showed higher values than variants without, which were measured at three stages (before application of Nmin - 12 days after establishment of the experiment; after application of Nmin - 34 days; at end of the experiment - 63 days). During the experiment, two types of respiration were measured: BR and SIR. The significant differences in SIR were found between variants with addition of compost and variants without. The SIR (cumulative production of CO2) was higher about 25% in variants V2 and V4 compared to variants V1 and V3. The highest values of Ksat were found in variants with addition of compost. Conversely, the lowest value of Ksat was detected in variant with addition of Nmin. Low values of Ksat indicate an increased level of hydrophobicity.

W pracy przedstawiono analizę wpływu kompostu, substratu rekultywacyjnego oraz zastosowanie nawozów mineralnych na wymywanie azotu mineralnego, działalności mikroorganizmów, hydrofobowość gleby i produkcję biomasy roślinnej. W celu zbadania efektu wykorzystania kompostu, substratu rekultywacyjnego oraz azotu mineralnego (Nmin) został przeprowadzony eksperyment w doniczkach. Jako modelowa roślina została wykorzystana Deschampsia caespitosa L, którą hodowano przez 63 dni w komorze klimatycznej. Wymywanie Nmin zostało zmierzone przy zastosowaniu tarcz jonowymiennych, hydrofobowość gleby określono na podstawie wartości przewodnictwa nasyconego hydraulicznego (Ksat), a aktywność mikrobiologiczną wyrażono jako podstawową (BR) oraz wskaźnik oddychania podłoża (SIR). Wykorzystano cztery próbki (V1-V4) o różnych dawkach nawozów: V1 - kontrola bez dodatku nawozu, V2 - mieszanka kompostu oraz gleby w stosunku 7:3, V3 - 90 g/m2 nawozu mineralnego NPK (w stosunku 1:1:1) oraz V4 - dawka 30 g kompostu. Stwierdzono znaczne różnice (P < 0,05) w badaniu Nmin, wartości Ksat oraz SIR. Największy ubytek azotu mineralnego zaobserwowano podczas jednoczesnej aplikacji kompostu (V4) do gleby uprawnej, około 50% w porównaniu z próbką V4 (zastosowanie nawożenia mineralnego) i około 10% w porównaniu z kontrolą. Próbki z dodatkiem kompostu (V2 i V4) wykazywały wyższe wartości niż próbki bez kompostu, co zostało zmierzone w trzech etapach (przed zastosowaniem Nmin - 12 dni po rozpoczęciu eksperymentu, po zastosowaniu Nmin - 34 dni oraz na koniec eksperymentu - 63 dni). Podczas eksperymentu respiracja była mierzona: BR oraz SIR. Wyraźne różnice w SIR zostały zaobserwowane pomiędzy próbkami z dodatkiem kompostu oraz próbkami bez dodatku kompostu. SIR (skumulowana produkcja CO2) była wyższa o około 25% w próbkach V2 oraz V4 w porównaniu z próbkami V1 oraz V3. Najwyższe wartości Ksat zaobserwowano w przypadku próbek z dodatkiem kompostu. Wartość najniższą Ksat zaobserwowano dla próbek bez dodatku Nmin. Niskie wartości Ksat wykazują zwiększony poziom hydrofobowości.

The influence of selected soil parameters on the mobility of heavy metals in soils

Fijałkowski K., Kacprzak M., Grobelak A., Placek A.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

2012

T. 15, nr 1

81-92

The activity of zinc-lead industry has a very negative impact on the environment, mainly because of the accumulation of post-mining and metallurgical waste, which in the long term leads to an adverse transformation of natural environment due to migration of dust and metals to soils, surface waters and groundwater. Metals and their compounds present in the soil fractions vary in the degree of mobility. Their bioavailability is regulated by physical, chemical and biological processes and interactions between them. The method of binding heavy metals, and hence their bioavailability, depends on several soil properties, which include: granulometric composition, organic matter content, occurrence and form of cations, pH value, sorption capacity, content of macro and micronutrients, oxidation-reduction potential, activity of microorganisms, bioavailability for plants and animals, resistance of the soil. Mechanical composition of soil is one of the important factors determining the extent of soil contamination with heavy metals and their content in plant tissues. Heavy soils, as compared to light soils, due to large amounts of suspended fraction, have a greater ability to retain metallic elements. On the other hand, light soil does not have such ability of sorption. At a comparable state of heavy metal pollution, it may contain metals in dissolved form, easily available for plants. All soils with high sorption capacity for cations, i.e. land containing a large amount of clay minerals, have the ability to accumulate metallic elements. Increasing the amount of organic matter in the soil, helps to minimize the absorption of heavy metals by plants. Land rich in organic matter actively retains metallic elements. Forms of occurrence of heavy metals in soil significantly affect their mobility. The most mobile elements include the Cd, Zn and Mo, while the least mobile are Cr, Ni and Pb. Soil pH is considered one of the most important factors determining the concentration of metals in the soil solution, their mobility and availability to plants. The increase of hydrogen ion concentration affects the mobilisation intensity of heavy metals. In highly acidic soils, the mobility of metallic elements is much higher than in soils with neutral and alkaline reaction. The potential of oxidation - reduction of soil significantly determines participation in the form of a mobile element, which can enter the biological cycle, in relation to the total element content. Lack of oxygen in the soil causes start-up and increase the mobility of the large part of heavy metals. Each plant needs for growth and development the appropriate amounts of mineral salts, i.e. macronutrients and micronutrients. Plants draw heavy metals from the soil in a similar way as the macronutrients and micronutrients through the root system. The rate of uptake by the roots of metallic elements depends on the chemical form in which they appear in the soil. Insufficient amount of micronutrients in the soil often results in excessive accumulation of several heavy metals in plants. Properly balanced and well chosen level of nutrients in the soil, ensures high yields with a low content of heavy metals. Stress caused by an excess of heavy metals is the beginning of disturbances in the metabolism of plants and can lead to disturbances in the collection, transport and assimilation of macro-and micronutrients. Metallic elements accumulated in the soil inhibit the growth of microorganisms that inhabit it, leading to a distortion of their basic life functions, and especially the processes of decomposition and transformation of organic matter. Microorganism activity in ryzosphere is also a major determinant of growth of the plant and its resistance to pathogens. Soil contamination processes are constant, but compared to other elements of the environment, they are the most capable to defend themselves, acting as a buffer for pollutants. Resistance to contamination, regarding the pressure of degrading factors, land owes to its physical, chemical and biological properties. Resistance of soil is biochemical, because it results from the ability of plants to absorb and neutralize chemically active pollutants.

Działalność zakładów przemysłu cynkowo-ołowiowego bardzo negatywnie wpływa na środowisko przyrodnicze, co prowadzi do jego niekorzystnego przekształcenia na skutek pylenia i migracji metali do gleb oraz wód powierzchniowych i gruntowych. Metale oraz ich wiązki obecne we frakcjach glebowych charakteryzują się różnym stopniem mobilności. Sposób wiązania metali ciężkich, a tym samym ich biodostępność zależy od wielu właściwości gleby, do których zaliczyć można: skład granulometryczny, zawartość materii organicznej, formę występowania kationów, wartość pH, pojemność sorpcyjną, zawartość makro- i mikroelementów, potencjał oksydacyjno-redukcyjny, działalność mikroorganizmów, biodostępność dla roślin i zwierząt, oporność gleby. Skład mechaniczny gleby jest jednym z istotnych czynników decydujących o stopniu zanieczyszczenia gruntu metalami ciężkimi oraz ich zawartości w tkankach roślin. Gleby ciężkie, w porównaniu do gleb lekkich, za sprawą dużych ilości części spławianych posiadają większe zdolności zatrzymywania pierwiastków metalicznych. Natomiast gleby lekkie, nie posiadając takich zdolności do sorbowania metali ciężkich, przy porównywalnym stanie zanieczyszczeń mogą zawierać metale w formie rozpuszczonej, czyli łatwo dostępnej dla roślin. Wszystkie gleby charakteryzujące się wysoką pojemnością sorpcyjną w stosunku do kationów, czyli grunty zawierające dużą ilość minerałów ilastych, wykazują zdolność akumulacji pierwiastków metalicznych. Zwiększenie ilości materii organicznej w glebie sprzyja zminimalizowaniu pobierania metali ciężkich przez rośliny. Grunt bogaty w substancję organiczną aktywnie zatrzymuje pierwiastki metaliczne. Formy występowania metali ciężkich w glebie w znacznym stopniu wpływają na ich mobilność. Do najbardziej mobilnych pierwiastków zaliczyć można Cd, Zn i Mo, natomiast do najmniej ruchliwych należą Cr, Ni i Pb. Wartość pH gleby uważana jest za jeden z najważniejszych czynników decydujących o stężeniu metali w roztworze glebowym, ich ruchliwości oraz dostępności dla roślin. Wzrost stężenia jonów wodorowych ma wpływ na intensywność uruchamiania metali ciężkich. W glebach silnie zakwaszonych mobilność pierwiastków metalicznych jest znacznie wyższa niż w glebach o odczynie obojętnym i zasadowym. Potencjał oksydacyjno-redukcyjny gleby w istotny sposób warunkuje udział danego pierwiastka w formie mobilnej, w której może wejść w obieg biologiczny, w stosunku do całkowitej zawartości pierwiastka. Niedostatek tlenu w gruncie wywołuje uruchomienie oraz wzrost mobilności znacznej ilości metali ciężkich. Każda roślina potrzebuje do wzrostu i rozwoju odpowiednich ilości soli mineralnych, czyli makroelementów i mikroelementów. Rośliny pobierają z gruntu metale ciężkie w podobny sposób jak makroskładniki i mikroskładniki za pomocą systemu korzeniowego. Szybkość pobierania przez korzenie pierwiastków metalicznych uzależniona jest od postaci chemicznej, w jakiej występują w glebie. Niedostateczna ilość mikroelementów w gruncie powoduje często nadmierną akumulację wielu metali ciężkich w roślinach. Zrównoważony oraz właściwie dobrany poziom składników pokarmowych w glebie zapewnia uzyskanie wysokich plonów o niskiej zawartości metali ciężkich. Stres spowodowany nadmiarem metali ciężkich jest początkiem zakłóceń w metabolizmie roślin i może prowadzić do zaburzeń w pobieraniu, transporcie i asymilacji makro- i mikroskładników. Pierwiastki metaliczne nagromadzone w glebie hamują rozwój mikroorganizmów, które ją zasiedlają, prowadząc do zakłócenia ich podstawowych funkcji życiowych, a zwłaszcza procesów związanych z rozkładem i przemianą substancji organicznej. Aktywność mikroorganizmów ryzosfery stanowi także główny czynnik warunkujący wzrost samej rośliny oraz jej odporność na patogeny. Gleby stale ulegają procesom zanieczyszczenia, jednak ze wszystkich elementów środowiska są w stanie najskuteczniej bronić się, stanowiąc pewien bufor dla zanieczyszczeń. Odporność na skażenie, wobec presji czynników degradujących, grunt zawdzięcza swoim właściwościom fizycznym, chemicznym i biologicznym. Odporność gleb ma charakter biochemiczny, gdyż wynika ze zdolności roślin do pochłaniania i neutralizacji ładunków zanieczyszczeń chemicznie aktywnych.