Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Kompleksy peptydów z jonami Cu2+ jako mimetyki dysmutazy ponadtlenkowej

Pieniężna Aleksandra, Kotynia Aleksandra

Wiadomości Chemiczne

|

2020

|

[Z] 74, 11-12

735--759

EN

Disturbances in the balance between the rates of reactive oxygen species formation and the ability of cells to neutralize them are often cause dysfunction in the human body. Therefore the research on natural antioxidant systems protecting cells against destruction is very important. One of such system acting in human organism is superoxide dismutase (SOD), which is responsible for degradation of the superoxide radical anion into molecular oxygen and hydrogen peroxide. The SOD was discovered in the 40s of the twentieth century, and since then there has been a lot of research on it. Currently, these studies mainly concern searching compounds that may mimic the enzymatic activity of this protein. Groups of these compounds include, for example, peptides, salens, metalloporphyrins or vitamin derivatives. For the proper functioning of the CuZnSOD enzyme necessary is the active center containing metal ions (Rys.2). They mainly coordinate to the nitrogens of the imidazole histidine residues. Due to the fact that peptides may have many histidyl residues in their structure, they could rather than others coordinate with metal ions and they are promising compounds in studies on CuZnSOD mimetics. Therefore we will consider peptide complexes with copper(II) and zinc(II) ions as potential mimetics of superoxide dismutase. In presented review article we have focused on the differences in the coordination manner of divalent copper ions by linear, cyclic and branched peptides. As well as the possibility of creating hetero- and homo-dinuclear complexes are discussed. Moreover we have compared the ability of these complexes to decomposition the superoxide radical with activity of native enzyme.

2

Evaluation of azoxystrobin toxicity to saprophytic fungi and radish in the early stages of growth

Święciło Agata, Krzepiłko Anna, Michałek Sławomir

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2018

|

Vol. 25, nr 1

81--92

EN

The aim of the study was to assess the toxicity of azoxystrobin, a fungicide belonging to the strobilurin class, for selected saprophytic fungi (Saccharomyces cerevisiae and Penicillium sp.) and for radish (Raphanus sativus L.) The parameters of fungi growth and the early development stages of radish were analysed. Based on the sensitivity of the organisms and their physiological processes to azoxystrobin, they can be arranged in the following order: growth of sod1 S. cerevisiae mutant, growth of wild-type S. cerevisiae, growth of Penicillium sp., respiration of germinating radish seeds, early seed germination, elongation of roots and seedlings, late seed germination. The mechanism of azoxystrobin toxicity seems to be associated with cellular antioxidant status.

PL

Celem badań była ocena toksyczności azoksytrobiny, fungicydu należącego do klasy strobiluryn dla saprofitycznych grzybów (Saccharomyces cerevisiae i Penicillium sp.) oraz rzodkiewki (Raphanus sativus L.). Analizowano wzrost drożdży szczepu dzikiego i jego mutanta bezdysmutazowego sod1, grzyba strzępkowego Penicillium sp. oraz parametry biochemiczne i fizjologiczne kiełkujących nasion rzodkiewki i powstałych z nich siewek. Najbardziej wrażliwym na azoksytrobinę okazał się wzrost drożdży (mutanta sod1, następnie szczepu dzikiego wt) w następnej kolejności: wzrost grzybni Penicillium, oddychanie kiełkujących nasion rzodkiewki, proces kiełkowania oznaczany po 24 godzinach od wysiewu nasion, wydłużanie korzeni, wydłużanie siewek, proces kiełkowania określany po 96 godzinach. Mechanizm toksyczności azoksytrobiny wydaje się być powiązany z aktywnością komórkowego systemu antyoksydacynego.

3

Oxidative stress enzymes in tobacco during a long-term exposure to ambient ozone at two different sites

Bandurska H., Borowiak K., Zielezińska M.

Archives of Environmental Protection

|

2018

|

Vol. 44, no. 4

3--11

EN

Tropospheric ozone is a harmful air pollutant which may cause oxidative stress in plant cells, leading to biochemical and physiological changes and yield reduction. The aim of the study was to examine the cumulative effect of long-term ozone stress on the activity of antioxidative enzymes in leaves of ozone sensitive and resistant tobacco cultivar growing at the sites of various ozone concentrations. The one-month experiment was conducted in the 2009, 2010 and 2011 growing seasons with different meteorological conditions and ozone concentrations. The activity of SOD, APX and GuPX was measured four times at weekly intervals. The highest tropospheric ozone concentration was recorded in 2010 along with high level of solar radiation and temperature. The enhanced ozone level caused the increase in the activity of all examined enzymes. However, at more elevated ozone level the activity of all enzymes was higher in sensitive (Bel W3) than resistant (Bel B) tobacco cultivar. On the other hand, at lower ozone level the activity of examined enzymes was rather similar in both cultivars or even higher in ozone-resistant one, which was especially valid for SOD. A positive correlation between the activity of all enzymes and ozone concentration was shown in both cultivars. The presented results show that meteorological conditions modify tropospheric ozone concentration and real plant response to this environmental pollutant. It is highly important to interpret week-by-week plant response and environmental conditions bearing in mind the cumulative ozone effect resulting from previous weeks conditions.

PL

Zwiększone stężenie ozon troposferycznego w powietrzu jest szkodliwe dla roślin, gdyż przyczynia się do powstania stresu oksydacyjnego prowadzącego do zmian biochemiczno-fizjologicznych oraz redukcji plonów. Celem pracy było zbadanie wpływu długotrwałego stresu ozonowego na aktywność enzymów antyoksydacyjnych w liściach wrażliwej oraz odpornej na ozon odmiany tytoniu rosnących na stanowiskach ekspozycyjnych różniących się stężeniem tego zanieczyszczenia. Przeprowadzono trzy trwające jeden miesiąc doświadczenia w latach 2009, 2010 i 2011 charakteryzujących się różnymi warunkami meteorologicznymi oraz różnym stężeniem ozonu. Aktywność SOD, APX oraz GuPX oznaczano czterokrotnie (w odstępach tygodniowych) w czasie ekspozycji roślin. Najwyższe stężenie ozonu stwierdzono w roku 2010, kiedy odnotowano również wysoki poziom promieniowania słonecznego oraz temperatury powietrza. Zwiększone stężenie ozonu przyczyniło się do wzrostu aktywności badanych enzymów. Większą aktywność enzymów w warunkach podwyższonego stężenia ozonu stwierdzono u wrażliwej (Bel W3) niż odpornej (Bel B) odmiany tytoniu. Przy niższym stężeniu ozonu, aktywność badanych enzymów była zbliżona u obu odmian, lub nawet wyższa u odmiany odpornej, co było szczególnie widoczne w przypadku SOD. U obu odmian stwierdzono pozytywną korelacje pomiędzy aktywnością badanych enzymów oraz stężeniem ozonu. Uzyskane wyniki wskazują, że warunki atmosferyczne wpływają na stężenie ozonu troposferycznego, co z kolei wpływa na rzeczywistą odpowiedź rośliny na to gazowe zanieczyszczenie powietrza. Niezwykle ważne jest, aby uzyskane dane dotyczące odpowiedzi roślin na zanieczyszczenie powietrza ozonem interpretować z uwzględnieniem czasowych zależności, w szczególności efektu kumulowania się wpływu ozonu w poprzedzającym przedziale czasowym.

4

The impact of electromagnetic radiation emitted by LCD monitors on selected blood cell counts – in vitro studies

Zawadzka M., Lewicka M., Henrykowska G., Buczyński J., Pacholski K., Rutkowski M., Buczyński A.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2017

|

R. 93, nr 7

97--101

EN

There are numerous reports on the effects of electromagnetic radiation (EMR) in various cellular systems. The article presents the results of in vitro studies aimed at identifying changes in activity of the enzyme superoxide dismutase (SOD) and protective antioxidant role of vitamin E during the exposure of blood platelets to EMR (electromagnetic radiation) generated by LCD monitors.

PL

Istnieje wiele doniesień dotyczacych wpływu promieniowania elektromagnetycznego (EMR) na różne systemy komórkowe. W pracy przedstawiono wyniki badań in vitro mających na celu określenie zmian aktywności dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) i antyoksydacyjnej roli witaminy E podczas ekspozycji płytek krwi na EMR (promieniowanie elektromagnetyczne) generowane przez monitory LCD.

5

Równowaga oksydacyjno-antyoksydacyjna we krwi osób z nagłym niedosłuchem czuciowo-nerwowym po przeprowadzonym pierwszym zabiegu hiperbarii tlenowej – badanie wstępne

Paprocki J., Pawłowska M., Sutkowy P., Piechocki J., Woźniak A.

Polish Hyperbaric Research

|

2017

|

nr 4(61)

15--24

PL

Oznaczono aktywność wybranych enzymów antyoksydacyjnych: dysmutazy ponadtlenkowej (SOD), katalazy (CAT) i peroksydazy glutationowej (GPx) w erytrocytach oraz stężenie substancji reagujacych z kwasem tiobarbiturowym (TBARS) w osoczu i w erytrocytach osób poddanych działaniu hiperbarii tlenowej (HBO) z powodu wystąpienia nagłego niedosłuchu nerwowo-czuciowego (SSNHL). Krew żylną do badań pobrano bezpośrednio przez zabiegiem HBO oraz ok. 5 min po wyjściu z komory hiperbarycznej. W grupie badanej wyodrębniono 2 podgrupy różniące się wiekiem: grupę I stanowiły osoby poniżej 35 roku życia, grupę II powyżej 50 lat. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej z wykorzystaniem testu T-Studenta. Za istotne statystycznie uznano różnice przy poziomie istotności p<0,05. Wykazano 5 min po wyjściu z komory hiperbarycznej istotne statystycznie obniżenie się aktywności CAT u wszystkich osób analizowanych łącznie (p<0,01) oraz w I grupie (p<0,05). Zaobserwowano ponadto znamienne statystycznie zmniejszenie się stężenia TBARS w erytrocytach w II grupie chorych (p<0,05). Wykazano, że jednorazowa ekspozycja hiperbaryczna wpływa na równowagę oksydacyjno-antyoksydacyjną o czym świadczy m.in. istotne statystycznie obniżenie się aktywności katalazy w erytrocytach. Możliwe, że odpowiedź antyoksydacyjna na działanie HBO zależy do wieku osób badanych.

EN

The activity of selected antioxidant enzymes: superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPx) in erythrocytes, and the concentration of thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) in blood plasma and erythrocytes, were determined in people subjected to hyperbaric oxygen (HBO) therapy due to sudden sensorineural hearing loss (SSNHL). Venous blood samples were taken immediately before entering the hyperbaric chamber and 5 min after leaving it. In the study group, two age subgroups were distinguished: group I consisting of subjects under 35 and group II consisting of subjects over 50. The obtained values were analysed statistically using Student’s t-test. Differences were considered as statistically significant at p < 0.05. A statistically significant decrease in the CAT activity was shown 5 min after leaving the hyperbaric chamber in pooled subjects (p < 0.01) and group I (p < 0.05). Furthermore, a statistically significant decrease in the erythrocyte TBARS concentration was observed in group II (p < 0.05). It was demonstrated that a single exposure to hyperbaric oxygen affects the oxidant–antioxidant equilibrium as evidenced by, e.g., a statistically significant decrease in the activity of catalase in erythrocytes. It is possible that the antioxidant response to HBO depends on the age of subjects.

6

Zmiana aktywności enzymatycznej antyoksydantów biomarkerem stresu oksydacyjnego u organizmów żywych

Zakrzewski D., Zawisza-Raszka A.

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2014

|

nr 5-6

65--67

PL

Stres oksydacyjny u organizmów oddychających tlenowo związany jest z nadprodukcją w ich komórkach reaktywnych form tlenu (RFT), co może mieć szkodliwe i destabilizujące działanie w stosunku do struktur komórkowych, białek czy DNA. Obroną przeciw RFT są antyoksydanty, w tym enzymy takie jak: S-transferaza glutationowa, katalaza czy dysmutaza ponadtlenkowa, których zmiany aktywności mogą być biomarkerami stresu oksydacyjnego.

EN

For aerobic organisms the oxidative stress is a producing of high level reactive oxygen species (ROS) in cells. It is dangerous and harmful for cellular structures, proteins or DNA because it may to cause a destabilization of the structures. Defense against ROS are enzymatic antioxidants such as glutathione S-transferase, catalase or superoxide dismutase, which the changes of activity may be the biomarkers of oxidative stress.

7

Wpływ koenzymu Q10 na stres oksydacyjny komórki indukowany ksenobiotykami

Frączkowski K., Kopaczyńska M., Sawicka E., Długosz A.

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna

|

2013

|

Vol. 19, nr 4

196--204

PL

Cisplatyna jest cytostatykiem o wysokiej skuteczności w leczeniu nowotworów złośliwych, jednak powoduje poważne skutki uboczne, najczęściej w postaci uszkodzenia nerek (nefrotoksyczność), wątroby (hepatotoksyczność) i narządu słuchu (ototoksyczność). Jednym z ubocznych skutków chemioterapii przy zastosowaniu cisplatyny jest wywoływanie przez ten ksenobiotyk stresu oksydacyjnego w komórkach. Wolne rodniki powstające pod wpływem cisplatyny mogą być neutralizowane przez egzogenne i endogenne antyoksydanty (np. koenzym Q10). Koenzym Q10 (CoQ10) jest silnym antyoksydantem nieenzymatycznym, obecnym we wszystkich komórkach organizmu człowieka. W warunkach fizjologicznych, CoQ10 syntetyzowany jest w wystarczających ilościach do prawidłowej ochrony antyoksydacyjnej komórek, jednak w przebiegu chorób nowotworowych, a także podczas chemioterapii jego stężenie może znacznie się obniżyć. Celem przeprowadzonych badań była charakterystyka wpływu CoQ10 na stres oksydacyjny komórki indukowany cisplatyną. Za pomocą metod spektrofotometrycznych, oznaczano in vitro aktywność enzymów antyoksydacyjnych w erytrocytach – dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) i peroksydazy glutationowej (GPx) oraz w mitochondriach – aktywność enzymu detoksykacyjnego II fazy biotransformacji – S-transferazy glutationowej (GST) po dodaniu cisplatyny oraz oceniano wpływ CoQ10 na aktywność tych enzymów. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że w stresie oksydacyjnym indukowanym cisplatyną, CoQ10 hamował spadek aktywności SOD oraz GPx w krwinkach czerwonych po dodaniu ksenobiotyku. Suplementacja CoQ10 u pacjentów przed rozpoczęciem chemioterapii może uzupełniać niedobory tego związku w organizmie oraz zwiększać odporność komórek na uszkodzenia oksydacyjne indukowane ksenobiotykiem.

EN

Cisplatin is one of the most effective cytotoxic agents in the treatment of cancers. However, cisplatin has number of severe side effects, including such ones as nephrotoxicity, hepatotoxicity and ototoxicity. It is reported that cisplatin-induced oxidative stress in normal cells is one of the side effects of chemotherapy with cisplatin. Free radicals that are generated under the influence of cisplatin, are neutralized by endogenous and exogenous antioxidants (e.g. coenzyme Q10). Coenzyme Q10 (CoQ10) is a strong non-enzymatic antioxidant, presented in all cells of human body. Under physiological conditions, CoQ10 is synthesized in sufficient quantity to ensure proper antioxidant protection of cells. However, the concentration of CoQ10 may be decreased by cancers and chemotherapy. The purpose of this study was to characterize the influence of CoQ10 on the cisplatin-induced oxidative stress. Using spectroscopic methods, the activity of antioxidative enzymes in erythrocytes – superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPx) and in the mitochondria – activity of II phase biotransformation enzyme – glutathione S-transferase (GST) after exposure to cisplatin was measured in vitro and the effect of CoQ10 on antioxidative enzymes activity was studied. CoQ10 inhibited the reduction in SOD and GPx activity after administration of cisplatin. However, the activity of GST, in samples with CoQ10, was reduced after exposure to cisplatin. The supplementation of CoQ10, before starting cisplatin chemotherapy, can minimalize the toxicity of cisplatin to normal cells.

8

Influence of copper on superoxidase dysmutase activities in rats exposed to cadmium

Grosicki A., Kozaczyński W.

Proceedings of ECOpole

|

2012

|

Vol. 6, No. 1

72--75

EN

The aim of this study was to evaluate the influence of copper supplements on superoxide dismutase (SOD) activities in the kidneys and liver of rats exposed to moderate doses of cadmium chloride. SOD activities were measured weekly for a period of 28 days. The examinations involved male Wistar rats divided into three groups. Rats in group I were considered the controls whereas rats in group II and III were administered intragastrically for 7 d, 14 d, 21 d, and 28 d a water solution of cadmium chloride corresponding to 10 mg Cd/kg diet. All rats fed a standard laboratory chow LSM (Agros Motycz, Poland) containing 5 mg Cu/kg except for the rats in group III in which animals were fed an LSM diet supplemented up to 50 mg Cu/kg. The experimental procedure included evaluation of water and feed intake, body weight gains, liver, kidneys, testicles, heart and spleen to body ratio, and hepatic and renal SOD activities measured after 7 d, 14 d, 21 d, and 28 d exposure to cadmium or cadmium plus copper. Results indicated that SOD activity in cadmium or cadmium plus copper groups changed in comparison with the control values. Supplements of copper increased significantly hepatic and renal SOD activities after 21 and 28 d of exposure when compared to those found in the controls and cadmium exposed rats. Moreover, rats fed the copper supplement diet improved body weight gain in comparison with that in the cadmium exposed rats. Results suggest that copper may stimulate a protective activity against toxic action of cadmium given at doses resembling its concentrations in the areas contaminated with this metal.

PL

Celem pracy było określenie wpływu diety wzbogaconej w miedź na aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) w wątrobie i nerkach szczurów szczepu Wistar eksponowanych na umiarkowane dawki chlorku kadmu. W badaniach uwzględniono 3 grupy zwierząt: grupę I stanowiły zwierzęta kontrolne, grupę II zwierzęta eksponowane na kadm podawany dożołądkowo w ilościach odpowiadających 10 mg Cd/ kg paszy oraz grupę III, w której kadm podawano tak jak w grupie II, a ponadto zwierzęta eksponowane były na chlorek miedzi podawany w paszy LSM (Agros Motycz, Polska) w stężeniu 50 mg Cu/kg. Stężenie miedzi w standardowej paszy LSM podawanej zwierzętom w grupach I i II wynosiło 5 mg Cu/kg. W doświadczeniu określano spożycie paszy i wody, przyrosty masy ciała, masy względne wątroby, nerek, serca, śledziony i jąder oraz aktywność SOD po 7, 14, 21 i 28 d podawania kadmu. Wyniki badań wskazują, że zatruwanie szczurów chlorkiem kadmu zmieniało aktywność SOD w wątrobie i nerkach w porównaniu z danymi w grupie kontrolnej. Dodatek miedzi do paszy zwiększył statystycznie istotnie aktywność SOD po 21 i 28 dniach ekspozycji na kadm w porównaniu z danymi w grupie kontrolnej i grupie eksponowanej tylko na kadm. Warto także podkreślić, że dodatek miedzi do paszy szczurów zatruwanych kadmem powodował zwiększone przyrosty masy ciała w porównaniu z danymi uzyskanymi od zwierząt karmionych standardową paszą i eksponowanych na kadm. Uzyskane wyniki sugerują, że miedź może mieć ochronne działanie u zwierząt eksponowanych na kadm drogą pokarmową w ilościach, które mogą być obecne w paszy na terenach skażonych tym metalem.

9

Biochemical markers of tropospheric ozone : experimentation with test plants

Borowiak K., Rucińska-Sobkowiak R., Rymer K., Gwóźdź E., Zbierska J.

Polish Journal of Ecology

|

2009

|

Vol. 57, nr 1

3-14

EN

The present study investigated the potential role of selected antioxidant enzymes: superoxide dismutase (SOD) and peroxidase (POX) as biochemical markers of the impact of tropospheric ozone. Experiments were carried out in ambient air conditions with two tobacco cultivars: Bel W3 and Bel B, which are sensitive and resistant to ozone, respectively. In this study, the degree of leaf injury of the sensitive cultivar was used as an indicator of the ozone level in correlation to the enzyme activity of both tobacco cultivars. In spite of low levels of tropospheric ozone during experimental season, the increase of antioxidant enzyme (SOD and POX) activity concomitant with the increase of ozone concentration was noticed in the sensitive cultivar as well as in the resistant one. This observation is especially important for the resistant tobacco, which does not exhibit any visual effects of ozone influence. Our results could be extrapolated to other plant species (i.e. Poaceae, Fabaceae, Solanaceae, Betulaceae, Salicaceae, Pinaceae), which do not reveal visible lesions in response to ozone stress.

10

Artificial Neural Networks (ANNs) as a tool of estimating relation between parameters of anti-oxidative ability and nutritional ingredients in the diet of pregnant women

Kolarzyk E., Mendyk A., Stępniewski M., Łyszczarz J., Pietrzycka A., Ostachowska-Gąsior A.

Bio-Algorithms and Med-Systems

|

2006

|

Vol. 2, no. 4

5--12

EN

The aim of this study was to evaluate if there is a relation between superoxide dismutase (SOD) activity and total anti-oxidative status measured as Ferric Reducing Abil-ity of Plasma (FRAP) concentration in saliva and intake of macro- and micro- nutritients in daily nutritional rations (DNR) in the first, second and third trimester of singleton uncompli-cated pregnancy by using artificial neural networks (ANNs). Materiał and methods: Eighty women: 40 pregnant women aged 27.1+5.4 years (examined group) and 40 healthy women (the control group) were subjects of this study. Artificial neural networks (ANN) and clustering analysis with Ward's group-ing method were used for evaluation of the relationship be¬tween FRAP and SOD in saliva and intake of macronutrients, minerals (Na, K, Ca, P, Mg, Fe, Zn, Cu, Mn), and vitamins (A, C, E, B1.B2, B6, PP)inDNR. Results: During pregnancy FRAP and SOD values were Iower than in the controls, but only for FRAP the differences were highly statistically significant (p<0.001). No functional relation-ships between FRAP and SOD and macro- and micronutrients were identified by ANN model. For whole pregnancy period cluster analysis identified 2 major clusters for which differenti-ating variables were SOD and retinoids intake but different patterns for each trimester of pregnancy were revealed. Conclusion: ANNs and cluster analysis showed that there were no statistical relationships between the intake of micro-and macronutrients in DNR and SOD or FRAP level in saliva of pregnant women.

PL

Celem pracy było określenie czy istnieje zależność między aktywnością dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) i całkowitą wydolnością antyoksydacyjną (mierzoną wartością FRAP) w ślinie kobiet ciężarnych oraz podażą makro-i mikroelementów w diecie (w pierwszym, drugim i trzecim trymestrze ciąży). Materiał i metodyka: Badaniami objęto 80 kobiet, w tym 40 ciężarnych w wieku 27.1 +5.4 lat (grupa badana) oraz 40 zdrowych kobiet (grupa kontrolna). Sztuczne sieci neuronowe i analiza skupień (metodą Warda) były zastosowane dla oce¬ny związku między wartościami FRAP i SOD w ślinie i poda¬żą makroskładników, składników mineralnych (Na, K, Ca, P, Mg, Fe, Zn, Cu, Mn) i witamin (A, C, E, B1, B2, B6, PP) w diecie kobiet ciężarnych. Wyniki: Podczas ciąży stwierdzono niższe wartości FRAP i SOD niż w grupie kontrolnej, ale tylko wartości FRAP różniły się w sposób statystycznie znamienny (p<0.001). Przy użyciu ANNs nie wykazano istotnych zależności między FRAP oraz SOD i składnikami diety. Dla całego okresu ciąży uzyskano metodą Warda 2 główne skupienia, w których zmiennymi różnicującymi było SOD i retinoidy, nie mniej jednak dla każdego trymestru ciąży uzyskano różne wzorce. Wniosek: Zarówno metodą sztucznych sieci neuronowych jak i metodą analizy skupień wykazano, że nie ma statystycznie istotnego związku między podażą mikro- i makroelementów w diecie oraz stężeniem SOD i wartością FRAP w ślinie kobiet ciężarnych.

11

Wpływ hiperbarii na wybrane parametry stresu oksydacyjnego we krwi nurków

Kozakiewicz M., Kędziora J., Kędziora-Kornatowska K., Pawluk H., Olszański R., Dąbrowiecki Z., Kornatowski T.

Polish Hyperbaric Research

|

2005

|

Nr 3(12)

7-12

PL

Celem badań była ocena wpływu ekspozycji w komorze hiperbarycznej na wybrane parametry stresu oksydacyjnego we krwi nurków. Materiał i metody: W badaniach wzięło udział 10 zdrowych mężczyzn (niepalących, z doświadczeniem w nurkowaniu na duże głębokości) w wieku od 18 do 40 lat (średnia wieku 27 lat), którzy zostali poddani ekspozycji hiperbarycznej symulującej warunki ciśnieniowe panujące podczas nurkowania na głębokość 30 m. Grupę kontrolną stanowiło 16 zdrowych mężczyzn, którzy nigdy nie nurkowali. Osoby te nie były wcześniej poddawane ekspozycji hiperbarycznej. Krew do badań pobierano na czczo, z żyły odłokciowej. Oznaczano aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD-1) i stężenie dialdehydu malonowego (MDA) w krwinkach czerwonych, stężenie grup karbonylowych w białku oraz stężenia azotanów/azotynów w osoczu. Wyniki: Stwierdzono, że w grupie osób nurkujących stężenie MDA w erytrocytach różniło się istotnie statystycznie w porównaniu z grupą kontrolną. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w stężeniu grup karbonylowych między grupą kontrolną a grupą nurków. W osoczu nurków stwierdzono znamiennie niższe stężenie azotanów/azotynów, a w krwinkach czerwonych istotnie niższą aktywność SOD-1 w odniesieniu do grupy kontrolnej. Po ekspozycji hiperbarycznej grupy nurków stwierdzono w erytrocytach znamienny wzrost stężenia MDA i istotny wzrost aktywności SOD-1, a w osoczu istotny wzrost stężenia azotanów/azotynów oraz znamiennie podwyższone stężenie grup karbonylowych w białku. Wnioski: W krwinkach czerwonych osób narażonych na działanie hiperbarii stwierdzono osłabioną enzymatyczną obronę antyoksydacyjną, w porównaniu z osobami przebywającymi w normobarii. We krwi nurków warunkach ekspozycji hiperbarycznej dochodzi do nasilenia stresu oksydacyjnego.

EN

The purpose of the study was to evaluate influence of hyperbaric expositions in chambers on chosen parameters of oxidative stress in divers' blood. Materials and methods: 10 healthy men (non-smoking, with experience in diving on large depths) in age from 18 till 40 years (mean age 27 years) took part in the investigations. Subjects were submitted on hyperbaric conditions. Expositions simulated conditions dominant at 30 m depth. Control group consisted of 16 healthy men, which have never dived nor have been exposed on hyperbaric conditions. Blood was taken after overnight fasting from cubital vein. Superoxide dismutase (SOD-1) activity and concentration of malondialdehyde (MDA) were marked in red blood cells, concentration of carbonyl groups in serum proteins, and concentration of nitrate/nitrite were estimated in plasma. Results: In group of divers MDA concentration in erythrocytes differed statistically in comparison with control group. Not statistically significant differences were estimated in carbonyl groups concentrations between divers group and control group. Concentration of nitrite/nitrate in plasma, as well as activity of SOD-1 in red blood cells decreased significantly, in comparison with control group. After hyperbaric expositions in test group MDA concentration in erythrocytes considerably increased, and also significant increase in SOD-1 activity was observed. In plasma significant increase in concentration of nitrite/nitrate was estimated, as well as increase in carbonyl groups in serum proteins.

12

Wpływ magnetostymulacyjnego wolnozmiennego pola na krew in vitro

Duda D., Sieroń A.

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna

|

2003

|

Vol. 9, nr 3-4

135-139

PL

Zbadano wpływ słabego wolnozmiennego pola magnetycznego stosowanego w magnetostymulacji na aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) w krwinkach czerwonych oraz na aktywność ceruloplazminy w surowicy krwi. Doświadczenie przeprowadzono na próbkach pełnej krwi ludzkiej i surowicy krwi pochodzącej od 12 zdrowych mężczyzn. Pełną krew i surowicę krwi, pochodzącą od tej samej osoby, rozdzielono na trzy próbki: jedną eksponowano na pole o indukcji maksymalnej 270 μT, drugą na 100 μT, trzecia nie była eksponowana (próba kontrolna). W próbkach krwinek czerwonych otrzymano zmniejszoną aktywność dysmutazy ponadtlenkowej po ekspozycji krwi pełnej na pole magnetostymulacyjne w porównaniu z kontrolą (p < 0,05). Otrzymana zmiana aktywności SOD może być wyjaśniona wpływem pola magnetycznego na stany spinowe wolnych rodników. W próbkach eksponowanych na pole magnetyczne zaobserwowano wzrost aktywności ceruloplazminy w surowicy krwi (p < 0,05), w porównaniu z wynikami grupy kontrolnej. Podwyższoną aktywność ceruloplazminy w surowicy krwi można tłumaczyć oddziaływaniem na nieskompensowane spiny magnetyczne paramagnetycznych jonów miedzi wchodzących w skład enzymu. Aktywności enzymów w próbkach poddanych działaniu pola o dwu różnych wartościach: 270 μT oraz 100 μT nie różniły się istotnie między sobą.

EN

The influence of the weak frequency magnetic field used in magnetostimulation on the activity of the superoxide dismutase (SOD) in the red cells of blood and the activity of the ceruloplasmin of the serum blood have been studied. The experiments were made on the samples of the full human blood and blood serum obtained from 12 healthy males - blood donors. The full blood and blood serums from the same donor were divided into three samples. One sample was exposed to the magnetic field with peak value 270 μT, second sample was exposed to the field of 100 μT. The third sample was not exposed and was used as a control. In samples of the red blood cells a statistically significant (p < 0.05) reduction of the superoxide dismutase (SOD) activity was observed after the exposure to the magnetic field compared with the control sample. The lowered superoxide dismutase (SOD) activity may indicate the reduction of the creation of the free radicals under the influence of magnetic field. Increased ceruloplasmine activity in the blood serum was observed (p < 0.05) compared with the results for the control group. The magnetic field acting on the uncompensated magnetic spins of the copper ion included in the enzyme may trigger a reaction with the participation of ceruloplasmine.