We wstępie zostanie wprowadzona teoria grawitacji jako dynamiczna teoria zakrzywionych czasoprzestrzeni, której opis kwantowy jest obecnie priorytetowym celem badań podstawowych w fizyce teoretycznej. Przedstawię elementy formalizmu geometrii nieprzemiennych, wykorzystanych do opisu symetrii kwantowych (grup kwantowych zadanych algebrami Hopfa) i kwantowych czasoprzestrzeni, wprowadzonych jako moduły (nieprzemienne reprezentacje) algebr Hopfa. Podam trzy paradygmaty opisu dynamicznego w fizyce, z których trzeci, najbardziej kompletny, uwzględnia tak efekty kwantowe (stała Plancka ħ ≠ 0) jak i grawitacyjne (stała Newtona G ≠ 0 lub równoważnie długość Plancka λp ≠ 0). Opiszę krótko trzy najbardziej popularne modele nieprzemiennych kwantowych czasoprzestrzeni Minkowskiego: kanoniczny, kappa-zdeformowany i oparty na modelu Snydera. Zostanie przedstawiona idea kwantowej algebraicznej geometrii Riemanna jako propozycja algebraicznej geometryzacji grawitacji kwantowej. Nadmienię potrzebę uzupełnienia równań Einsteina w grawitacji kwantowej o nowe relacje, opisujące struktury nieprzemienności w sposób dynamiczny. W końcu podamy uwagi dotyczące eksperymentalnej mierzalności efektów grawitacji kwantowej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.