Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Mosses as biomonitor of air pollution with analytes originating from tobacco smoke

Rajfur M., Świsłowski P., Nowainski F., Śmiechowicz B.

Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology

|

2018

|

R. 23, NR 1-2

127--136

EN

The aim of the carried out research was the assessment of the possibility to use a popular bioindicator - Pleurozium schreberi mosses as a biosensor of the air pollution in living quarters with the analytes originating from tobacco smoke. The moss bag method of active biomonitoring, popular in environmental studies, was applied; the method is based on exposing mosses collected in clean areas in the locations polluted with, for example, heavy metals. However, this experiment involved exposing mosses in living quarters, in which approximately 10 cigarettes were smoked daily (first room - kitchen). For the purpose of comparison, moss samples were also placed in another room (bedroom), which was potentially not polluted. After three months of exposure, the following heavy metals were determined in mosses: Mn, Fe, Ni, Cu, Zn, Cd, Pb and Hg, using the atomic absorption spectrometry method. Additionally, these analytes were also determined in hair samples from the persons smoking in the room and from other smokers; the determined metal concentrations were compared with the results of the studies carried out using hair samples collected from non-smokers. On the basis of carried out research it was confirmed that, among others, the mosses exposed in living quarters accumulate heavy metals, such as Ni, Zn, Pb and Hg, which originate from tobacco smoke. Higher heavy metal concentrations were determined in hair samples from smokers, compared to hair samples from non-smokers.

PL

Celem przeprowadzonych badań była ocena możliwości wykorzystania popularnego bioindykatora mchów z gatunku Pleurozium schreberi jako bioczujnika zanieczyszczenia powietrza w pomieszczeniach mieszkalnych analitami pochodzącymi z dymu tytoniowego. Zastosowano popularną w badaniach środowiskowych metodę woreczkową biomonitoringu aktywnego (moss bag), polegającą na eksponowaniu mchów pobranych z terenów czystych na obszarach zanieczyszczonych np. metalami ciężkimi. Jednak w tym eksperymencie mchy eksponowano w lokalu mieszkalnym, w którym codziennie wypalanych było około 10 papierosów (pierwsze pomieszczenie - kuchnia). Dla porównania, próbki mchów były również umieszczone w drugim pomieszczeniu (w sypialni) - w pomieszczeniu potencjalnie niezanieczyszczonym. W mchach po trzymiesięcznej ekspozycji oznaczono metale ciężkie: Mn, Fe, Ni, Cu, Zn, Cd, Pb i Hg metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej. Dodatkowo anality te również oznaczono w próbkach włosów osoby palącej w tym pomieszczeniu oraz innych osób palących, a stężenia metali w nich oznaczone porównano z wynikami badań przeprowadzonych z wykorzystaniem próbek włosów pobranych od osób niepalących. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono m.in., że mchy eksponowane w pomieszczeniach mieszkalnych akumulują metale ciężkie, m.in. Ni, Zn, Pb i Hg, pochodzące z dymu tytoniowego. Oznaczono większe stężenia metali ciężkich w próbkach włosów palaczy w porównaniu do próbek włosów pobranych od osób niepalących.

2

Mercury content in smoke and tobacco from selected cigarette brands

Kowalski R., Wierciński J.

Ecological Chemistry and Engineering. S

|

2009

|

Vol. 16, nr 2

155-162

EN

The study aimed at evaluating the total mercury content in tobacco and smoke released from selected cigarette brands. "Mechanical lips" were applied for determining the mercury concentration in cigarette smoke, and its level was ca1culated by balancing it in tobacco, ash, and cigarette filter. Analyses were made using mercury analyzer AMA-254. The study material consisted of selected-brands cigarettes grouped according to tar and nicotine substances contents declared by a producer: 3 brands (L1, L2, and L3) filled with low-tar and low-nicotine tobacco (4 and 0.3 mg/cigarette); 5 brands (M1, M2, M3, M4, and M5) characterized by medium tar and medium nicotine contents (6÷8 and 0.5÷0.6 mg/cigarette), and two remaining brands (S1, S2) with high-tar and high-nicotine levels (12 and 1.0 mg/cigarette). Mercury contents in tobacco from tested cigarette brands ranged from 2.95 to 10.2 ng Hg per a single cigarette. Almost all mercury contained was released to the smoke (from 86.7 to 100%). Cigarette filters made of cellulose acetate appeared to be insufficient barrier for volatile mercury. In some cases, release of mercury from the filter into the smoke was observed. The element content in the filter was higher after than before smoking the cigarette for most brands; however, these were similar values to the metal content before smoking out. Applied filter filled with activated charcoal (single cigarette brand) contained the same amount of mercury before and after smoking the cigarette. Considering 20 smoked cigarettes as daily mean value for an individual person, it can be stated that it is a serious mercury source which supplies the smoker with a dose of 60÷200 ng of the toxic element into his/her lungs every day.

PL

Podjęto badania mające na celu określenie zawartości rtęci całkowitej w wypełnieniu papierosów (tytoniu), a następnie w dymie uwalnianym z papierosów. Przy oznaczeniu pierwiastka w dymie zastosowano "sztuczne usta" (wykonane z pompy strzykawkowej 335A (Unipan), a zawartość rtęci obliczano przez zbilansowanie jej poziomu w tytoniu, popiele i filtrze papierosa. Oznaczanie prowadzono z użyciem analizatora rtęci AMA-254. Materiał badawczy stanowiły papierosy wybranych marek pogrupowane według zawartości substancji smolistych i nikotyny podawanych przez producenta. Grupę pierwszą reprezentowały 3 marki (L1, 12 i L3) wypełnione tytoniem o małej zawartości substancji smolistych i nikotyny w porównaniu z pozostałymi (odpowiednio: 4 i 0,3 mg/papieros). Grupa druga obejmowała 5 marek papierosów (M1, M2, M3, M4 i M5) charakteryzujących się średnią zawartością substancji smolistych i nikotyny (odpowiednio: 6÷8 i 0,5÷0,6 mg/papieros). Grupę trzecią stanowiły papierosy dwu marek (S1, S2) o największej zawartości substancji smolistych i nikotyny (odpowiednio: 12 i 1,0 mg/papieros). Zawartość rtęci całkowitej w tytoniu przebadanych papierosów wahała się w granicach od 2,95 do 10,2 ng Hg na pojedynczy papieros. Prawie cała zawarta w nim rtęć przechodziła do dymu papierosa (od 86,7 do 100%). Zastosowane w papierosach filtry z octanu celulozy okazały się być niewystarczającą barierą dla par tego pierwiastka. W niektórych przypadkach zauważono nawet uwalnianie się do dymu rtęci zawartej w filtrze papierosa. W większości badanych papierosów zawartość tego pierwiastka w filtrach po spaleniu tytoniu była większa niż przed, ale były to wartości zbliżone do zawartości metalu w filtrze przed spaleniem. Zastosowany filtr z węglem aktywnym (jeden gatunek papierosów) zawierał przed i po spaleniu tę samą ilość rtęci. Przyjmując 20 szt. jako średnią dobową ilość wypalanych papierosów przez osobnika, można stwierdzić, że stanowią one dość znaczne źródło rtęci, dostarczające dzienną dawkę palaczowi do płuc w przedziale 60÷200 ng tego toksycznego metalu.

3

Biochemia zatrucia tlenkiem węgla z dymu papierosa palacza i osób towarzyszących

Kukuczka A.

Ciepłownictwo, Ogrzewnictwo, Wentylacja

|

2007

|

R. 38, nr 11

37-39

PL

Przedstawiono rys historyczny doświadczeń człowieka w obcowaniu z ogniem, ewolucję od fazy oddymiania substancji palnej po fazę żarzenia. Podano charakterystykę tlenku węgla i jego udziały w powietrzu pomieszczenia, zaciągnięciach dymem papierosowym oraz sposób łączenia tlenku węgla z krzywą na wykresie May'a.

EN

A historical outline of human experience with fire is presented. It includes description of the evolution phases from desmoking of the combustion substance to its glowing phase. The carbon monoxide characteristic is given as well as its contents in the air of the room interior, including an analysis of a cigarette smoke and taking into account the Maj diagram.

4

Zanieczyszczanie powietrza w pomieszczeniach biurowych dymem papierosowym

Jankowska E., Pośniak M., Walicka E.

Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka

|

2007

|

nr 10

15-17

PL

W artykule przedstawiono wyniki badania stężenia, rozkładu wymiarowego i składu chemicznego cząstek w powietrzu w pomieszczeniu z dozwolonym paleniem papierosów w ciągu dnia pracy. Przedstawiono również wyniki badania stężenia liczbowego i masowego oraz rozkładu wymiarowego cząstek w pomieszczeniu bez dozwolonego palenia papierosów. Badania wykazały, że podczas palenia papierosów są przede wszystkim emitowane cząstki o wymiarach 0,107-0,124 žm, a więc cząstki nanometryczne. Zawartość sumy WWA we frakcji drobniejszej dymu PM0.25 była większa w porównaniu do frakcji PM10.

EN

The article presents results of an investigation of the concentration, size distribution and chemical compound of particles suspended in the air in a room in which cigarette smoking is permitted during the working day. Also presented are results of an investigation of the number and mass concentration, and size distribution of particles in the air of a room in which smoking is not permitted. Investigations showed that during cigarette smoking it was primarily particles 0.107-0.124 m in diameter, i.e., nanoparticles, that were emitted. The content of PAHs in the measured fractions indicated that the fraction of PM0.25 contained more PAHs than the fraction of PM10.

5

Wpływ palenia papierosów na stężenia cząstek drobnych występujących w powietrzu w pomieszczeniu

Jankowska E.

Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka

|

2006

|

nr 9

13-15

PL

W artykule przedstawiono wyniki badania wpływu palenia papierosów na stężenia cząstek drobnych - o średnicach od 16 do 626 nm -występujących w powietrzu w pomieszczeniu. Stężenia cząstek określono przed i w czasie do 57 minut od wypalenia trzech papierosów w pomieszczeniu.

EN

This article presents results of an investigation of the influence of smoking cigarettes on the concentration of fine particles - 16- 626 nm in diameter - suspended in the air of a room. Particle concentrations were determined before and up to 57 minutes after three cigarettes had been smoked in the room.

6

Doświadczalna charakterystyka sposobu palenia papierosów oraz motodyka wyznaczania retencji tlenku węgla(II) z dymu papierosowego

Czogała J.

Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology

|

2004

|

R. 9, NR 1-2

79--82

PL

Opracowano metodę pomiaru wielkości charakteryzujących indywidualny sposób palenia papierosów oraz metodykę wyznaczania retencji tlenku węgla(II) przez oznaczania go w dymie wdychanym i wydychanym przez indywidualnych palaczy. Testując opracowany układ pomiarowy, stwierdzono, że sposób palenia papierosów przez poszczególnych palaczy jest bardzo zróżnicowany.

EN

Measuring method of parameters characterizing individual cigarette smoking process was evaluated. Retention of carbon(II) oxide was assessed by measuring inhaled and exhaled levels of CO. Strong differentiation of individual parameters of smoking process was observed during tests of elaborated system.

7

The application of catalytic methanation of CO for its determination in the air expired by cigarette smokers

Czogała J., Makowski A., Zielińska-Danch W.

Chemia Analityczna

|

2000

|

Vol. 45, No. 3

439-448

EN

The purpose of the study was to develop a method of quantitative determination of trace amounts of CO in gaseous mixtures containing several times higher concentrations of CO(2), to which the air expired by cigarette smokers belongs. The obtained results indicate a possibility of determining CO in the range of concentration between 0 and 1000 ppmv in the presence of about 5% of CO2. This sensitivity allows for determination of CO in the air expired by both active cigarette smokers and non-smokers, where the expected concentrations are in the range from 5.5 to 82 ppmv and from 2.3 to 22 ppmv. The proposed method gives an alternative posibility of a valuation of the human exposure to CO as compared with the method based on the determination of COHb in human blood.

PL

Celem pracy było opracowanie metody ilościowego oznaczania śladowych ilości CO w mieszaninach gazowych zawierających wielokrotnie większe stężenie CO2, takich jak powietrze wydychane przez palaczy papierosów. Uzyskane wyniki wskazują na możliwość oznaczenia CO w zakresie stężeń od O do 1000 ppmv w obecności około 5% CO(2). Umożliwia to oznaczanie CO w powietrzu wydychanym przez czynnych palaczy papierosów, a nawet przez osoby niepalące, przy jego stężeniach, odpowiednio od 5.5 do 82 ppmv i od 2.3 do 22 ppmv. Proponowana metoda daje alternatywną, w stosunku do oznaczania karboksyhemoglobiny (COHb) we krwi badanych osób, możliwość oceny ich narażenia na tlenek węgla.

8

Determination of carbon monoxide in main and side streams of cigarette smoke by gas chromatography with Carbosieve stationary phase

Wardas W., Makowski A., Czogała J., Nowak J.

Chemia Analityczna

|

2000

|

Vol. 45, No. 4

529-535